Podczas wystawy AUSA Annual Meeting & Exhibition 2021 w Waszyngtonie, Marcia Holmes, zastępca kierownika Biura Szybkich Zdolności i Technologii Krytycznych (Rapid Capabilities and Critical Technologies Office) ds. broni hipersonicznych, energii skierowanej, przestrzeni kosmicznej i szybkiego pozyskiwania, przedstawiła nieco nowych informacji na temat projektu MRC.

Program MRC (Mid-Range Capability, pol. zdolność średniego zasięgu) przewidywać ma pozyskanie pierwszego prototypu wyrzutni w roku podatkowym 2023.  Jego szybka budowa będzie możliwa dzięki wykorzystywaniu rozwiązań „z półki”, przede wszystkim zaś elementów przeciwlotniczych pocisków rakietowych SM-6 i manewrujących RGM/UGM-109M Tomahawk Block V, wykorzystywanych przez US Navy. Po dostarczeniu prototypu US Army ma przesunąć program do Biura Wykonawczego ds. Rakiet i Przestrzeni Kosmicznej. Zasięg przyszłego pocisku ma plasować go pomiędzy pociskiem rakietowym PrSM (650÷700 km, docelowo, w wersji, PrSM-ER, ok. 1000 km) a pociskiem hipersonicznym LRHW (2776 km). Parametry przyszłego pocisku mają czynić go szczególnie efektywnym orężem podczas przewidywanych walk w rejonie Pacyfiku, gdzie amerykańskie bazy zlokalizowane są na stosunkowo niewielkich, znacznie oddalonych od siebie wyspach i atolach ‒ podobnie rozproszone mogą być cele w postaci baz i zespołów floty ChRL. Dzięki integracji z systemami obrony powietrznej i przeciwrakietowej US Army IAMD oraz IBCS, MRC ma być szczególnie efektywnym uzupełnieniem potencjału artylerii US Army.