AgustaWestland świętowała w ubiegłym roku w Yeovil na południowym zachodzie Anglii stulecie powstania Westland Aircraft oraz sto lat nieprzerwanej produkcji lotniczej w tych zakładach.

W celu uczczenia rocznicy przedsiębiorstwo zorganizowało dzień otwarty dla rodzin pracowników; ponad 10 tys. osób skorzystało z okazji zwiedzenia linii produkcyjnych zakładów. Goście mieli również możliwość podziwiania licznych typów śmigłowców wyprodukowanych w zakładach prezentowanych na wystawie statycznej; w pokazach w locie wzięła udziała cała gama wiropłatów Westlanda, od historycznego Whirlwinda do przyszłościowego tiltrotora AW609.

Przedsiębiorstwo Westland Aircraft Works powstało oficjalnie jako część Petters Ltd w kwietniu 1915 r. Bracia Petter, posiadający w Yeovil prosperującą firmę produkującą silniki i maszyny, zaoferowali rządowi pomoc w produkcji niezbędnego podczas trwającej wojny uzbrojenia; wkrótce otrzymali kontrakt na produkcję wodnosamolotów Short 184.

Płatowiec opracowany przez zakłady Short Brothers jako wodnosamolot torpedowy był typową ówczesną konstrukcją: kadłub i skrzydła konstrukcji drewnianej, usztywnianej linkami stalowymi, z powierzchniami nośnymi krytymi płótnem. Seryjna produkcja rozpoczęła się w lipcu 1915 r. w Westland Aircraft Works, utworzonymi jako oddział Petters Ltd. Pierwszy samolot został ukończony w grudniu 1915 r. Maszynę zdemontowano i przy pomocy powozu konnego przewieziono na stację kolejową Yeovil Junction, skąd następnie pociągiem przetransportowano nad rzekę Hamble w celu oblotu. Przed końcem pierwszej wojny światowej do produkcji wdrożono również inne typy, jak bombowiec lekki de Havilland DH.9A oraz dwusilnikowy bombowiec ciężki Vickers Vimy.

Czas eksperymentów

Po wojnie popyt na wojskowe samoloty gwałtownie zmalał, stąd decyzja Westlanda o zajęciu się maszynami cywilnymi. Latanie było ówcześnie wciąż niebezpiecznym zajęciem, dlatego inżynierowie skupili się na poprawie bezpieczeństwa i niezawodności swoich konstrukcji. Ważnym elementem rozwoju lotnictwa było zapewnienie pasażerom lepszych warunków lotu: samoloty wyposażano w zamknięte kabiny załogi i wygodne kabiny pasażerskie, a coraz smuklejsze płatowce mogły latać wyżej i szybciej. W okresie międzywojennym w zakładach opracowano wiele różnych typów samolotów, wśród nich modele Widgeon, Wessex, Wapiti i niekonwencjonalny bezogonowiec Pterodactyl.

Produkcja wojenna

W okresie drugiej wojny światowej zakłady Westland oraz ich poddostawcy skupili się wyłącznie na produkcji lotniczej, w poprzednim konflikcie zajmowały się również produkcją amunicji. Po zniszczeniu przez Luftwaffe w 1940 r. zakładów Supermarine w Southampton znaczną część produkcji i napraw myśliwców Spitfire i Seafire przeniesiono do fabryk Westlanda. Powstało tam ponad dwa tysiące egzemplarzy tych słynnych maszyn, a jeszcze większa liczba została naprawiona lub wyremontowana.

Inną słynną konstrukcją lotniczą budowaną przez Westlanda podczas tej wojny był samolot łącznikowy Lysander. Wsławił się on m.in. użyciem przez brytyjski Zarząd Operacji Specjalnych (SOE) do transportu agentów i załóg zestrzelonych alianckich samolotów na terenie Francji. Westland produkował równiez dwusilnikowe myśliwce Whirlwind i Welkin; ostatni samolot seryjne budowany przez zakłady – turbośmigłowy Wyvern – służył w lotnictwie Royal Navy jeszcze długo po wojnie.

Od samolotów do wiropłatów

W 1946 r. zarząd Westlanda zdecydował o skoncentrowaniu wysiłków firmy na śmigłowcach. Zakłady początkowo produkowały na licencji konstrukcje firmy Sikorsky, korzystając z amerykańskiej przewagi technologicznej, lecz wkrótce zdobyły niezbędne doświadczenie i opracowały własne konstrukcje. W kolejnych latach brytyjski przemysł lotniczy został zmuszony polityką rządu do konsolidacji; Westland przejął zajmujące się produkcją lotniczą działy Fairey Aviation Ltd, a następnie śmigłowcowe departamenty firm Bristol Aeroplane Co oraz Saunders-Roe. Pierwszymi śmigłowcami Westlanda służącymi w brytyjskich siłach zbrojnych zostały Dragonfly i Whirlwind; kolejnymi były większe i dojrzałe Wessex oraz Sea King. W 1986 r. specjalnie dostosowany Lynx z rejestracją G-LYNX pobił rekord świata prędkości lotu śmigłowca, osiągając na trasie nad równinami Somerset prędkość 400,87 km/h. Trzydzieści lat później rekord ten wciąż nie został pobity.