Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych (US Navy) otrzymała pierwszą zmodernizowaną głowicę jądrową W88 Alt 370. Głowice W88 przenoszone są przez pociski balistyczne typu UGM-133A Trident II-D5 (SLBM), które znajdują się w uzbrojeniu okrętów podwodnych z napędem jądrowym typu Ohio (SSBN).

Program modernizacji głowic jądrowych W88 do standardu Alt 370 (Alteration 370) jest realizowany przez zakład państwowy Pantex Plant znajdujący się w Amarillo w Teksasie. Podlega on państwowej administracji ds. bezpieczeństwa atomowego (NNSA – National Nuclear Security Administration). Program modernizacji głowic W88 do standardu Alt 370 rozpoczął się w 2011 r. Wymagał kompleksowych prac badawczych oraz szeregu testów. Konwersja głowic W88 do standardu Alt 370 ma być realizowana do końca 2026 r. Jej koszt jest szacowany na 2,8 mld USD.

Głowica W88 Alt 370 z modułem uzbrajania i odbezpieczania ładunku. Fot. NNSA

W88 to najmłodsze głowice jądrowe w amerykańskim arsenale i ostatnie głowice zbudowane od podstaw. Zostały zaprojektowane przez laboratorium państwowe Los Alamos National Laboratory, które następnie w latach 1988–1989 realizowało ich produkcję. Zbudowano ok. 400 egzemplarzy. Moc W88 wynosi 475 kT. Głowica posiada dwufunkcyjny zapalnik, który można ustawić na tryb uderzeniowy lub zbliżeniowy z określeniem odległości detonacji od celu. Pojedynczy pocisk Trident II-D5 może przenosić do 14 głowic takich jak W88 czy W76-1/2. Jednakże zgodnie z ustaleniami traktatu rozbrojeniowego New START pociski Trident uzbrajane są maksymalnie w sześć głowic.

NNSA planowała wznowienie produkcji głowic W88, która miała być realizowana w latach 2007–2012. Z powodu ówczesnych cięć budżetowych plan ten został jednakże odrzucony. Obecny program jest opóźniony blisko o rok. W ostatnich latach napotykał na różne problemy technologiczne. We wrześniu 2019 r. NNSA ujawniła, że musi wymienić w modernizowanych głowicach kondensatory. Obawiano się, że warte po 5 USD, komercyjne kondensatory mogą jednak nie przetrwać wieloletniej eksploatacji głowic. Ostatecznie wymieniono je na wzmocnione kondensatory warte po 75 USD każdy. Operacja ta podniosła koszty całego programu o kwotę 850 mln USD.

W latach 2014–2015 przeprowadzono cztery testy w locie nieuzbrojonych głowic W88 Alt 370. Ostatni test miał miejsce w listopadzie 2015 r. gdy operujący na Pacyfiku okręt podwodny USS Kentucky (SSBN-737) wystrzelił pocisk Trident II-D5 z głowicą W88 Alt 370. Spadła ona na terenie poligonu morskiego Pacific Missile Range Facility na Hawajach. W okresie tym zrealizowano również program testów wstrząsowych oraz uderzeniowych sprawdzający wytrzymałość i odporność głowicy.

Kapsuła transportowa głowicy W88. Fot. NNSA

Bliższe szczegóły techniczne modernizacji nie zostały ujawnione. Zgodnie z oficjalnym oświadczeniem NNSA zakres prac modernizacyjnych objął m.in. takie komponenty jak: podsystemy odpowiedzialne za uzbrajanie, odbezpieczanie oraz odpalanie ładunku, konwencjonalny ładunek wybuchowy, system transferu gazu, generator neutronów oraz system odgromowy.

US Navy posiada ok. 560 pocisków Trident II-D5. W 2008 r. ruszył program ich modernizacji (LEP – Life Extension Program), dzięki któremu pociski mają pozostać na uzbrojeniu okrętów SSBN przynamniej do 2042 r. Zmodernizowane pociski otrzymały oznaczenie D5LE (Life-Extended). Pierwsze zmodernizowane egzemplarze D5LE weszły do służby w 2013 r. Podobnie jak w dwóch poprzednich cyklach budżetowych, w roku fiskalnym 2022 marynarka wojenna chce przeznaczyć na program modernizacji pocisków Trident kwotę 1,59 mld USD. Koszt całego programu jest szacowany na 18 miliardów USD.