26 lutego Fincantieri S.p.A., jedna z wiodących na świecie grup stoczniowych, i OCCAR (Organisation conjointe de coopération en matière d'armement, Organizacja jednoczącej współpracy w dziedzinie uzbrojenia) podpisały umowę za budowę pary okrętów podwodnych nowej generacji. Kontrakt, w którym Fincantieri będzie głównym wykonawcą, przewiduje opcję na dwie dodatkowe jednostki i jest częścią programu pozyskania okrętów typu U212NFS dla Marynarki Wojennej Republiki Włoskiej.

Łączna wartość umowy na pierwszą dwójkę wraz z odpowiednim wsparciem logistycznym wynosi 1,35 mld EUR netto. Projekt U212NFS (Near Future Submarine) jest ewolucją programu U212A zrealizowanego we współpracy z niemieckim holdingiem stoczniowym thyssenkrupp Marine Systems GmbH (tkMS), w wyniku którego wyprodukowano cztery okręty podwodne dla Włoch: Salvatore Todaro (S 526), Scirè (S 527), Pietro Venuti (S 528) i Romeo Romei (S 529), dostarczone przez Fincantieri w dwóch transzach w latach 2006-2007 i 2016-2017. Sześć podobnych powstało w tkMS dla Marynarki Wojennej Republiki Federalnej Niemiec. Jednostki cechuje zastosowanie nowoczesnego systemu do wytwarzania energii elektrycznej działającego bez dostępu powietrza atmosferycznego (AIP, Air Independent Propulsion). Wykorzystuje on ogniwa paliwowe z polimerową membraną elektrolityczną (Polymer Electrolyte Membrane Full Cell), które wytwarzają prąd elektryczny w procesie chemicznym poprzez syntezę tlenu i wodoru. Jest bezgłośny, nie generuje wibracji, a jedynym „odpadem” poreakcyjnym jest ciepła woda.

Sylwetka U212NFS nie zdradza istotnych różnić z poprzednikami, ale na pewno zostaną tu zastosowane nowsze rozwiązania w wyposażeniu. Rys. Fincantieri

Dostawy pierwszej pary okrętów typu U212NFS zaplanowano na lata 2027 i 2029 r. Taki harmonogram wynika z potrzeby zapewnienia odpowiedniego poziomu zdolności do działań, biorąc pod uwagę przyszłe złożone scenariusze operacji podwodnych, jak też zbliżający się ku końcowi okres eksploatacji czterech okrętów podwodnych typu Salvatore Pelosi (wersja rozwojowa serii Sauro). Równie istotna jest też chęć utrzymania i dalszego rozwoju zdobytej przez Fincantieri strategicznej i innowacyjnej wiedzy branżowej, a także konsolidacja przewagi technicznej i technologicznej wdrożonej przez firmę oraz jej łańcucha dostaw, zwiększających zastosowanie w okrętach podwodnych zaawansowanych technicznie podzespołów opracowanych przez przemysł włoski.

Obecna umowa jest konsekwencją ogłoszenia 9 grudnia ub.r. przez włoskie Ministerstwo Obrony, reprezentowane przez Zarząd Uzbrojenia Marynarki Wojennej NAVARM, będący głównym organem techniczno-finansowym Marina Militare, na stronie internetowej Tenders Electronic Daily (Dziennik Elektroniczny Zamówień Publicznych Unii Europejskiej), zamiaru zakupu dwóch okrętów podwodnych typu U212NFS. Już wówczas było oczywiste, że wykonawcą zamówienia będzie Fincantieri. Główne prace odbędą się w zakładzie spółki w Muggiano koło La Spezii. Wykorzystanie wspomnianej opcji kontraktowej jest niemal pewne i związane z potrzebą wycofania czwórki zaprojektowanych we Włoszech jednostek typu Pelosi, które rozpoczęły kampanię w latach 1988-1995.

Siły podwodne Marina Militare wykonują na co dzień różne zadania na rzecz rządu Republiki Włoskiej, jak też jej głównych sojuszników: NATO i Unii Europejskiej. Obejmują one misje czysto wojskowe, operacje związane z utrzymaniem swobody żeglugi, przeciwdziałaniem piractwu, zabezpieczeniem szlaków morskich dostaw energii (ze względu na obecność zasobów dna morskiego lub infrastruktury podwodnej), przestrzeganiem prawa międzynarodowego, zwalczaniem terroryzmu, obroną granic zewnętrznych, ochroną infrastruktury morskiej, w tym niezbędnych instalacji przybrzeżnych i podwodnych. Co ciekawe, jednym z zadań włoskich okrętów podwodnych jest też lokalizowanie na danym akwenie dużych ssaków morskich, w celu ich ochrony przed niebezpieczeństwem związanym choćby z użyciem uzbrojenia lub sonarów aktywnych niskich częstotliwości w trakcie ćwiczeń floty włoskiej i sojuszniczych.

[Aktualizacja]

W ślad za wiadomością podaną przez grupę Fincantieri, niemiecki holding stoczniowy thyssenkrupp Marine Systems poinformował o zawarciu umowy licencyjnej z włoskim partnerem. Dokument podpisano już 23 grudnia ub.r., natomiast dotyczy on praw do wykorzystania projektu do budowy dwóch okrętów podwodnych. Ponadto tkMS w swoim zakładzie w Kilonii (dawna stocznia Howaldtswerke-Deutsche Werft GmbH) wyprodukuje pewne komponenty, niezbędne do budowy włoskich jednostek. Będą to m.in.: części dziobowe kadłubów mocnych, systemy AIP z ogniwami paliwowymi, urządzeniami pomocniczymi i systemami magazynowania ciekłego tlenu i wodoru, jak też „inne drobne elementy”.  Po ich dostarczeniu Włochom, zostaną zintegrowane z resztą konstrukcji przez Fincantieri, która jest głównym kontrahentem umowy z OCCAR.