Przy okazji odbywającego się w Moskwie salonu lotniczego HeliRussia 2020 holding Wiertoloty Rossii poinformował o wielkości tegorocznej rosyjskiej produkcji śmigłowców. Wliczając w to najnowszy Mi-38. Przy okazji spółka Rosoboroneksport przedstawiła swoją opinię odnośnie eksportowego popytu na wyroby Wiertolotów Rossii.

Podczas odbywającego się w Moskwie w dniach 15 – 17 września salonu lotniczego HeliRussia 2020, dyrektor generalny holdingu Wiertoloty Rossii Andriej Boginskij poinformował, że do końca roku rosyjscy producenci śmigłowców dostarczą łącznie 170 maszyn, z czego 95 to będą śmigłowce wojskowe. Oczywiście taka wielkość produkcji dotyczy zarówno zamówień na rynek rosyjski, jak i eksportowych. Wśród wyprodukowanych w tym roku wiropłatów będą także pierwsze seryjne Mi-38T, których produkcja nabiera tempa w Kazańskiej Fabryce Śmigłowców (ros. Kazanskij wiertolotnyj zawod, KAZ), która ma być jedynym ośrodkiem produkcji Mi-38. Według wcześniej ujawnionych planów reorganizacji wytwarzania śmigłowców w Rosji, KAZ ma zakończyć produkowanie śmigłowców serii Mi-8MTW (Mi-17W na eksport), a dalsza produkcja rosyjskiego śmigłowcowego szlagieru eksportowego będzie kontynuowana tylko w Ułan Ude w U-UAZ (Ułan-Udenskij awiacyonnyj zawod). Chodzi o tamtejszą linię rozwojową Mi-8AMTSz (Mi-171Sz; U-UAZ szykuje kolejną wersję rozwojową, czyli Mi-171A3). Taka decyzja nie była wbrew pozorom przyjęta w Kazaniu z radością. Teraz we wrześniu KAZ świętuje swoje 80-lecie (śmigłowce produkuje od 1951 r., a zaczynał od wytwarzania samolotów Po-2), przy okazji którego przypominano, że dotąd KAZ wyprodukował 11 638 śmigłowców z czego ponad 4000 na eksport do 92 państw.

Niemniej program Mi-38 notuje kolejne etapy rozwoju. Na HeliRussia 2020 mówił o tym Roman Kargin, dyrektor programu Mi-38, co zrelacjonowała agencja informacyjna TASS. Ze słów Kargina wynika, że Wiertoloty Rossii upatrują rosyjski resort obrony jako głównego odbiorcę Mi-38T (wariant wojskowy, T jak transportnyj), co nie zaskakuje. Do tej pory Ministerstwu Obrony FR przedstawiono szereg możliwych wersji Mi-38T: transportową, medyczną, powietrzny punkt dowodzenia, uzbrojoną (desantowo-szturmową). Od 2019 r. dwa pierwsze prototypy Mi-38T są testowo eksploatowane przez rosyjskie wojsko. Na niedawno zakończonym forum Armija 2020 podpisano zamówienie na kolejne dwa egzemplarze dla rosyjskiego resortu obrony. Pierwszym odbiorcą cywilnych Mi-38 (w wersji salonki) została w lutym br. spółka Gazprombank Lizing.

W rezultacie dotychczasowych testów Mi-38T wprowadzono modyfikację konstrukcji wirnika ogonowego. Końca dobiega także certyfikacja systemu przeciwoblodzeniowego, w który wyposażono Mi-38, wliczając w to łopaty wirników. W celu przeprowadzenia decydującego etapu prób systemu jeden z Mi-38 przebazowano do Archangielska. Wcześniej Mi-38 z powodzeniem zaliczył badania w locie w temperaturze −45°C. Testy systemu przeciwoblodzeniowego rozpoczęto w 2019 r. Obecna faza ma zakończyć się jesienią, wówczas Wiertoloty Rossii zamierzają złożyć do Federalnej Agencji Transportu Powietrznego (tzw. Rosawiacyja) komplet dokumentów potrzebny do uzyskania przez Mi-38 certyfikatu typu.

Natomiast Aleksandr Michiejew, dyrektor generalny Rosoboroneksportu stwierdził, że w nadchodzących latach perspektywy eksportu rosyjskich śmigłowców są równie dobre co dotychczas (przez ostatnie 20 lat Rosja wyeksportowała ponad 1000 śmigłowców). Głównie dzięki zróżnicowanemu portfolio śmigłowców Mila i Kamowa, które obejmuje wszystkie nisze rynku. Rosyjskie śmigłowce latają w 70 państwach, we wszystkich strefach klimatycznych. Najlepiej sprzedają się śmigłowce Mi-17, jednak szanse na zamówienia Michiejew widzi też w przypadku śmigłowców szturmowych Mi-35M, Ka-52 i Mi-28N, a także dla ciężkich transportowych Mi-26T2, które są rynkowym unikatem. Wśród najnowszych najistotniejszych zleceń eksportowych Michiejew wymienił: pierwszy kontrakt eksportowy na Mi-38T (odbiorca nieujawniony), umowę z Indiami na śmigłowce Ka-226T, otwarcie ośrodka szkoleniowego z symulatorami w Wenezueli oraz pomyślną eksploatację przez Argentynę w warunkach arktycznych śmigłowców Mi-171Sz w specjalnej „północnej” wersji.