7 lipca podczas konferencji online między podsekretarzami stanu w resortach obrony Wielkiej Brytanii i Włoch zostało podpisane porozumienie o zacieśnieniu współpracy obydwu państw w ramach programu rozwoju samolotu bojowego nowej generacji Tempest.

Nosi ona wymowną nazwę „Od programu Typhoon do Tempesta”. Stronę włoską reprezentował Angelo Tofalo, brytyjską Jeremy Quinn. Ponadto obie strony były reprezentowane przez przedstawicieli swych sił zbrojnych.

Nowe porozumienie ma podtrzymać dotychczasową współpracę wojskowo-przemysłową między stronami, której rdzeniami są m.in. konsorcjum Eurofighter (i wspólna, choć dzielona także z innymi krajami, produkcja samolotu wielozadaniowego Typhoon), czy koncern Leonardo (włoski, choć mający też zakłady w Wielkiej Brytanii). Kontynuacja współpracy w zakresie rozwoju bojowych platform powietrznych ma być kołem zamachowym dla europejskiego przemysłu lotniczego. Według Tofalo liczba miejsc pracy związanych z programem Eurofighter sięga około 10 tysięcy (prawdopodobnie miał na myśli tylko Włochy – przyp. Red.), a program Tempest pozwoli utrzymać je także w przyszłości. Aby to zapewnić, realizacja prac w programie Tempest ma zostać przyspieszona – niestety, nie podano szczegółów odnośnie owego przyspieszenia.

Programem Tempest zainteresowana jest także Szwecja. W projekcie budżetu tego państwa na 2021 r. znalazł się plan Flygvapnet dotyczący rozpoczęcia prac studyjnych, rozwoju bazy technicznej i technologicznej oraz rozpoczęcia prac demonstracyjnych w programie maszyny bojowej nowej generacji z jednym lub większą liczbą partnerów w latach 2021-2025. Oznacza to, że przypuszczalnie także Sztokholm niebawem podejmie starania o przyspieszenie prac w programie Tempest.

Co ciekawe, komentujący doniesienia włoscy eksperci wyrazili zdanie, że poglądy uczestników programu Tempest na przyszłość lotnictwa wojskowego (załogowy lub opcjonalnie załogowy samolot jako jądro całego systemu, szeroki zakres współpracy z bojowymi i rozpoznawczymi BSP, duże znaczenie środków łączności i WRE itd.) są bardzo zbliżone do tego, jak przyszły samolot widzą uczestnicy programu SCAF (Francja, Niemcy i Hiszpania). Ze względu na to, włoscy komentatorzy uważają za realne zlanie się obu programów w jeden za kilka lat.