Kaper-1 po modernizacji. Dzięki niej polepszyły się warunki służby obsługującego go personelu, a także zyskał on możliwość usuwania rozlewisk olejowych z powierzchni wody, których wcześniej nie miała żadna jednostka pływająca Straży Granicznej.

Największymi jednostkami pływającymi Straży Granicznej, od chwili jej postania w maju 1991 r., do dnia dzisiejszego, są patrolowce typu SKS‑40 – Kaper‑1 (SG‑311) i Kaper‑2 (SG‑312). Banderę tej formacji podniosły one odpowiednio 23 października 1991 i 3 kwietnia 1992 r., tak więc mają za sobą już prawie 25 lat służby.

Przynajmniej od początku bieżącej dekady mówiło się o konieczności budowy nowych pełnomorskich patrolowców dla Morskiego Oddziału Straży Granicznej (MOSG). Wobec braku na ten cel pieniędzy w budżecie centralnym, chciano je pozyskać z funduszy Unii Europejskiej. Jednak w okresie programowania 2007- -2013 takich środków nie znaleziono,
w przeciwieństwie do okresów wcześniejszych, gdy z funduszy przedakcesyjnych (Phare) udało się zakupić dwa poduszkowce Griffon 2000TD, zaś z instrumentu finansowego Schengen 2004-2006 nabyto cztery jednostki interwencyjno-pościgowe typu IC 16M III. Sytuacji nie rozwiązałby również zakup używanego fińskiego patrolowca Tiira typu Telkkä, do którego mogło dojść według doniesień prasowych w 2013 r., jako że ze względu na swoją wielkość i wyposażenie nie odbiegał ona znacznie możliwościami od naszych Kaprów.

Druga młodość Kapra‑1

W związku z niepowodzeniem prób zastąpienia ich nowymi jednostkami, MOSG stanął przed koniecznością podjęcia prac modernizacyjnych pozwalających wydłużyć okres ich eksploatacji oraz przystosować je do współczesnych standardów. Jako pierwszy remontowi oraz doposażeniu poddany został patrolowiec Kaper‑1 wchodzący w skład Kaszubskiego Dywizjonu SG z Gdańska Westerplatte. W wyniku tych prac polepszeniu uległy warunki służby obsługującego go personelu oraz zyskał on nowe możliwości, tj. usuwania rozlewisk olejowych z powierzchni wody, których wcześniej nie miała żadna jednostka pływająca MOSG.
Prace dotyczące tego patrolowca podzielone zostały na dwa etapy. W pierwszym, między 7 października a 29 grudnia 2014 r., przy nabrzeżach Stoczni Remontowej Nauta i przedsiębiorstwa Dalmor w Gdyni, przeprowadzony został remont jednostki przez Zakład Remontowy Urządzeń Okrętowych Sp.
z o.o. W jego zakres wchodziła konserwacja podwodnej części kadłuba wraz z urządzeniami znajdującymi się poniżej linii wodnej (śruby, trzony sterowe, wały śrubowe), remont instalacji,
w tym chłodzenia silników oraz przeciwpożarowej, a także przegląd urządzeń nawigacyjnych i podzespołów silników.
W tym czasie wykonano również modernizację pomieszczeń jednostki, która objęła sterówkę, kabinę kapitańską, ciągi komunikacyjne, magazyn prowiantowy, pentry, kambuz i mesy. Szczególnie istotne zmiany zaszły w sterówce. Wskutek likwidacji ścian działowych kabiny radiowej i nawigacyjnej zdecydowanemu zwiększeniu uległa jej powierzchnia. Natomiast dzięki zamontowaniu dodatkowych okien w tylnej ścianie oraz zamianie pozostałych na większe zdecydowanie poprawiła się widoczność ze sterówki, umożliwiając załodze prowadzenie obserwacji okrężnej. Całkowity koszt remontu wyniósł ponad 945 tys. zł i pokryty w całości został z budżetu SG.
Drugi etap prac remontowych połączony z doposażeniem został zrealizowany w dniach 28 sierpnia – 14 grudnia 2015 r. przez gdańską stocznię remontową Alkor. Obejmowały one wymianę w ciągach komunikacyjnych i kabinach wysłużonych instalacji (np. elektrycznej), montaż nowego oświetlenia, podłóg, sufitów i mebli. Ponadto w sterówce wstawiono 2 amortyzowane fotele typu BX 502/100 duńskiej firmy E. Vejvad Hansen przeznaczone dla obsady wachtowej. Najważniejszymi jednak zmianami był montaż na rufie zdalnie sterowanego żurawia hydraulicznego Heila HLM 25/3S oraz elastycznej zapory przeciwolejowej o długości 150 m i o masie 1 t wraz z systemem jej rozwijania i wybierania Roto Pac, dostarczonej przez firmę Expandi.