8 lipca niemiecka firma Atlas Elektronik podpisała umowę z Ministerstwem Obrony Republiki Grecji na dostawę partii torped ciężkich do okrętów podwodnych sił morskich tego państwa (Polemikó Naftikó).

Przedmiotem umowy jest dostawa 44 torped typu SeaHake Mod.4 (oznaczenie niemieckie DM2A4 Seehecht) kosztem 112 mln EUR. Według jednej z klauzul niniejszej umowy pierwsza partia licząca osiem pocisków ma zostać przekazana odbiorcy w grudniu bieżącego roku. Druga partia ma zostać przekazana w sierpniu 2024 roku, trzecia w czerwcu 2025 roku a czwarta i zarazem ostatnia w 2025 roku. Warto wspomnieć, że Polemikó Naftikó od wielu lat boryka się z poważnym niedoborem w kwestii nowoczesnych systemów uzbrojenia torpedowego mimo, że obecnie Grecja posiada stosunkowo silną flotyllę okrętów podwodnych liczącą 10 jednostek, wszystkie niemieckiej proweniencji. Należą one do typów: Glavkos (typu 209/1100, dwa okręty w służbie od 1972 roku), Poseidon (typu 209/1200 trzy jednostki w służbie od 1979), pojedynczy Okeanos (typu 209/1500 AIP, gruntownie zmodernizowany w 2009 roku) oraz cztery okręty typu Papanikolis (typ 214HN, cztery okręty w służbie od 2010 roku).

Torpeda ciężka SeaHake Mod.4 jest ostatnią generacją podwodnych pocisków, opracowanych przez Atlas Elektronik, z rodziny DM2, która na uzbrojeniu znajduje się od 1976 roku.  Pierwsze egzemplarze w odmianie Mod.4 na uzbrojenie flot weszły w 2004 roku, zastępując starsze torpedy wersji DM2A3. SeaHake Mod.4 na cel naprowadzana jest przewodowo (za pomocą światłowodu, w początkowej fazie), podczas gdy w fazie terminalnej „pępowina” jest zrywana i aktywowany jest układ samonaprowadzania. Opiera się on w umieszczonej na dziobie stacji hydrolokacyjnej o bardzo szerokim zakresie widzenia (+/- 100° w poziomie i +/- 24° w pionie), dzięki czemu pocisk nie musi wykonywać nagłych manewrów aby namierzyć lub utrzymać cel w polu „widzenia”, co ma oszczędzać nie tylko energię zgromadzoną w akumulatorach ale i zredukować sygnaturę akustyczną pocisku, który może wówczas pozostać na stałym kursie. Dodatkowo układ naprowadzania posiada zaimplementowaną możliwość detekcji śladu torowego.  Konstrukcja torpedy jest modułowa, dzięki czemu możliwe jest zainstalowanie do czterech modułów bateryjnych z ogniwami srebrowo-cynkowymi. Napęd stanowi silnik elektryczny, wysokoczęstotliwościowy z trwałymi magnesami, chłodzony obiegiem zamkniętym (niezależnym od środowiska zewnętrznego). Umożliwia to uzyskanie zasięgu maksymalnego nawet 27 Mm przy prędkości do 50 węzłów. Cześć bojowa ma masę 260 kg i wypełniona jest ładunkiem wybuchowym typu PBX (będącym mieszanką heksogenu ze sproszkowanym aluminium). Detonacja inicjowana jest przez kombinację zapalników magnetycznego oraz uderzeniowego. Przy maksymalnej ilości ogniw długość korpusu wynosi 6,6 m i masę ok 1530 kg Torpedy DM2A4 wykorzystywane są przez 18 państw na całym świecie a ich ilość już dawno przekroczyła 300 egzemplarzy.