13 kwietnia media południowokoreańskie poinformowały, że rząd w Seulu zatwierdził uruchomienie dwóch nowych programów dotyczących modernizacji parku sprzętowego lotnictwa wojskowego tego kraju. Mowa o projekcie budowy samolotów walki elektronicznej oraz zamówieniu partii śmigłowców przeznaczonych do wsparcia sił specjalnych.

Pierwszy z nich ma budżet w kwocie 1,4 mld USD. Program zakłada opracowanie maszyny walki elektronicznej, co ma być elementem większego projektu rozbudowy zdolności całych południowokoreańskich sił zbrojnych. Zatwierdzony harmonogram zakłada realizację w latach 2024-2032. Nie można wykluczyć, że będzie on realizowany z udziałem partnera zagranicznego. Tego samego dnia koncern Boeing poinformował o podpisaniu listu intencyjnego z agencją DAPA w sprawie badania możliwości kooperacji przy nowych systemach uzbrojenia przewidzianych dla Republiki Korei. Należy zaznaczyć, że Boeing dysponuje sporym bagażem doświadczeń w zakresie samolotów walki elektronicznej i przełamania obrony przeciwlotniczej – m.in. w ostatnich latach wyprodukowano partię samolotów E/A-18G Grolwer, które trafiły do US Navy oraz Australii.

Drugi program, dotyczący zakupu z półki nieokreślonej liczby śmigłowców przeznaczonych do wsparcia sił specjalnych, ma budżet 2,9 mld USD i ma zostać zrealizowany do 2031 roku. Nowe wiropłaty mają zastąpić obecnie eksploatowane maszyny – lotnictwo Republiki Korei dysponuje siedemnastoma UH-60 Black Hawk oraz piątką CH-47D Chinook, które zostały przystosowane do tego typu zadań. Ich największym problemem jest wiek, który przekracza średnio 30 lat. W tym przypadku rząd zakłada zamówienie wiropłatów od dostawców zagranicznych, co ma przyspieszyć proces. Wśród rozważanych konstrukcji wymienia się przede wszystkim śmigłowce kategorii ciężkiej – Boeing CH-47F Chinook Block II (osiemnaście sztuk trafi w ciągu najbliższych lat i zapoczątkuje proces wymiany floty) oraz Lockheed Martin CH-53K King Stallion. Ze względu na fakt, że mowa o zakupie dla Sił Powietrznych (wspierających wojska specjalne) rząd w Seulu nie wskazuje na chęć unifikacji sprzętowej.