US Army chce znacząco przyspieszyć tzw. data kill chain, czyli proces związany z lokalizowaniem, a następnie ostrzeliwaniem celów za pomocą dostępnego uzbrojenia. Rozmowy w tej sprawie toczą się już z producentami, a realizowane są w ramach cyklicznych spotkań Technical Exchange Meeting. Podczas dziewiątej rundy takich rozmów skupiono się na zakomunikowaniu bazie przemysłowej wymagań wojska związanych z systemami komunikacji i przekazywania oraz przetwarzania danych, które będą przydatne na przyszłym polu walki.

Największym problemem, na jaki zwrócono uwagę, była skokowo rosnąca ilość danych, które dowództwo otrzymuje w związku ze stale rosnącą liczbą czujników dostępnych na polu walki oraz urządzeń umożliwiających przesyłanie danych zbieranych przez te sensory. Sprawy zaszły już tak daleko, że dotychczasowy problem, czyli zbyt mało danych niezbędnych do podejmowania dobrych decyzji został odwrócony. Obecnie do dowództwa spływa tych danych zbyt dużo. Ma to istotny wpływ na tempo podejmowania decyzji i nad tą sprawą według wojskowych należy się pilnie pochylić.

Kluczowymi technologami mającymi ujarzmić masowy napływ danych ma być sztuczna inteligencja oraz uczenie maszynowe. Systemy te będą musiały być jednak połączone ze zmodernizowanym i zunifikowanym systemem komunikacji i przesyłu danych. Wszystko to razem ma doprowadzić do tzw. dominacji decyzyjnej (decision dominance).

Wprzęgnięcie komputerów w cały proces ma pozwolić błyskawicznie odfiltrować napływające dane o celach, wyselekcjonować te najbardziej wartościowe i przedstawić je dowódcom do wyboru. Kolejnym narzędziem ułatwiającym podejmowanie właściwych rozkazów ma być system wspierający wybór uzbrojenia najlepszego do zlikwidowania konkretnego celu.

Jednym z pomysłów na przyspieszenie procesu decyzyjnego ma być ograniczenie transferu danych jedynie do tych niezbędnych dla danego szczebla decyzyjnego. Innych danych potrzebować będzie korpus, innych dywizja, a jeszcze innych brygada. Prace nad zapewnieniem odpowiednich systemów już trwają. Wśród nich wymienić można system TITAN (Tactical Intelligence Targeting Access Node) wspierający żołnierzy w procesie celowania. Kolejnymi przykładami są Joint Targeting Command and Coordination System, czy też nowa wersja Advanced Field Artillery Tactical Data System umożliwiający zastosowanie odpowiednich środków ogniowych na szczeblach wyższych niż brygada.

Testowanie, rozwój i ocenę nowych koncepcji, ich użycia i zastosowania nowych systemów komputerowych realizuje się obecnie w ramach Project Linchpin. Głównym jego celem ma być nauczenie sztucznej inteligencji wykrywania kluczowych z punktu widzenia armii celów i przez to znaczące ułatwienie podejmowania decyzji dowódcom.