5 stycznia Biały Dom i rząd federalny Republiki Federalnej Niemiec opublikowały identyczne w treści oświadczenia po rozmowie telefonicznej Joe Bidena z Olafem Scholzem, w której amerykański prezydent poinformował kanclerza Niemiec odnośnie kolejnych dostaw broni z obu państw dla Ukrainy. Niemcy mają dostarczyć bojowe wozy piechoty Spz Marder i baterię rakietowego systemu przeciwlotniczego Patriot. Na konferencji prasowej 6 stycznia niemiecki rząd podał niektóre szczegóły odnośnie obiecanej Kijowowi niemieckiej broni.

Podczas konferencji prasowej 6 stycznia na pytania niemieckich mediów dotyczących zaplanowanego do przekazania uzbrojenia odpowiadał jeden z rzeczników federalnego Ministerstwa Obrony kmdr (niem. Kapitän zur See) David Helmbold oraz rzecznik rządu Steffen Hebestreit, kierujący także biurem prasowo-informacyjnym urzędu kanclerskiego. Dzięki temu można było dowiedzieć się, że Republika Federalna Niemiec odda „batalion” Marderów – takiego słowa użył Hebestreit, zamiennie mówiąc o ok. 40 lub 40 pojazdach. Szkolenie ukraińskich załóg zostanie przeprowadzone na terytorium RFN i potrwa ok. ośmiu tygodni. W konsekwencji dostawa Marderów na Ukrainę zajmie pierwszy kwartał tego roku. W kontekście szkolenia Helmbold dodał, że RFN udzieli też wsparcia logistycznego obsługi pojazdów. Hebestreit powiedział, że RFN zapewni też dostawy 20×139 mm mm amunicji do armat automatycznych Rheinmetall MK 20 Rh 202 stanowiących uzbrojenie tych wozów bojowych.

Natomiast żaden z rzeczników nie odniósł się do kwestii uzbrojenia rakietowego Marderów. Oryginalnie dysponowały przenośnymi (demontowalnymi) wyrzutniami ppk Euromissile MILAN (notabene już dostarczanych Ukrainie przez Francję). Bundeswehra wycofała jednak MILAN-y i zastąpiła je systemem MELLS (niem. Mehrrollenfähiges Leichtes Lenkflugkörper-System), czyli licencyjnymi EuroSpike'ami LR. Ich dostawy nie wchodzą w grę bez zgody Izraela, pomijając już kwestię zmodyfikowania Marderów do odpalania EuroSpike'ów. Choć w żadnym niemieckim rządowym źródle nie pada wersja Marderów przewidzianych dla Ukrainy, większość lokalnych mediów zakłada, że będą to wozy wersji Marder 1A3.

Kilka pytań dotyczyło źródła, z którego będzie pochodzić tych 40 Marderów. Część niemieckich mediów spekulowało, że będą to wozy z zasobów grupy przemysłowej Rheinmetall AG – takie pogłoski znalazły swe odbicie w kilku zadanych pytaniach. Rheinmetall ma ok. 100 zmagazynowanych Marderów, z których 60 wyremontowanych otrzyma Grecja w ramach tzw. wymiany odwodowej (niem. Ringtausch), zatem zostałoby akurat 40. Wątpliwości wymijająco rozwiał Hebestreit, mówiąc, że skoro wozy mają być dostarczone w ciągu najbliższych trzech miesięcy, nie mogą to być pojazdy wymagające gruntownego remontu. Zatem będą pochodzić z zasobów Bundeswehry. Ta ma mieć obecnie jeszcze 370 Marderów, z czego podobno 300 w stanie gotowości operacyjnej (sprawnych). Zatem RFN odda prawie 11% wszystkich posiadanych wozów bojowych tego typu. Co nie jest małą liczbą, biorąc pod uwagę kryzys z niezawodnością Spz Puma i wstrzymaniem z tego powodu ich dalszych zakupów. Odpowiadając na pytanie o wpływ przekazania Marderów na sojusznicze (zobowiązania Bundeswehry, Helmbold odpowiedział, że jeszcze nie zdecydowano, który pododdział odda swoje pojazdy, więc nic więcej nie można na ten temat powiedzieć.

W ten sposób obydwaj rzecznicy przyznali, że decyzji dotyczącej Marderów nie planowano wcześniej, podjęto ją ad hoc, stąd brakuje wielu szczegółów. Hebestreit pośrednio stwierdził, że RFN odstąpi wozy bezpłatnie (gdyż są własnością rządu federalnego i nie trzeba ich kupować od producenta). Helmbold wprost stwierdził, że planowanie operacji przekazania Marderów dopiero rozpoczęto, a decyzja (podobnie, jak ta dotycząca Bradleyów ze Stanów Zjednoczonych) wynika z rozwoju wypadków na Ukrainie. Dociskany o to, czy Mardery to była to inicjatywa Berlina, czy Waszyngtonu, Helmbold nie dał jednoznacznej odpowiedzi, potwierdzając tylko, że Niemcy zgodziły się dostarczyć Ukrainie baterię Patriotów na wniosek administracji Stanów Zjednoczonych.