8 czerwca w arsenale Gölcük Donanma Tersanesi w Gölcük, z hali stoczniowej wytoczono, po czym zwodowano okręt podwodny TCG Murat Reis, trzecią jednostkę typu 214TN zbudowaną dla Marynarki Wojennej Republiki Turcji – Türk Deniz Kuvvetleri.

Seria sześciu tureckich okrętów bazuje na niemieckim typie 214 wyposażonym w system AIP (Air Independent Propulsion) z ogniwami paliwowymi z membraną polimerową do wymiany protonów PEM FC (Polymer Electrolyte Membrane Fuel Cell). Jest określana jako 214TN, zaś lokalnie jako typ Reis, pol. admirał, od nazwisk XVIII-wiecznych dowódców z epoki Imperium Otomańskiego. Umowę pomiędzy konsorcjum przemysłowym utworzonym przez kilońską stocznię Howaldtswerke-Deutsche Werft GmbH i brytyjską spółkę Marine Force International LLP (od 2012 roku należy do thyssenkrupp Marine Systems) a Podsekretariatem Przemysłu Obronnego zawarto 2 lipca 2009 roku. Wielkość kontraktu szacowana była wówczas na 2,2 mld EUR. HDW dostarcza pakiety materiałowe do produkcji okrętów. Jest w nią zaangażowany szereg firm tureckich sektora obronnego, w tym: ASELSAN, HAVELSAN, MilSOFT, Defense Technologies Engineering and Trade Inc, Koç Information and Defense, TÜBİTAK Defense Industries Research and Development Institute i Meteksan Savunma.

Program jest opóźniony z przyczyn technicznych (konieczna była modernizacja arsenału Gölcük Donanma Tersanesi) i finansowych. Stępkę prototypu Piri Reis położono dopiero 28 września 2015 roku. Jego roll-out odbył się w grudniu 2019 roku. Ostatni z „admirałów” powinien trafić pod turecką banderę do 2027 roku.

Jednostki typu 214TN mają wyporność nawodną 1856 ton, podwodną 2042 tony, długość 68,35 m (więcej niż inne odmiany typu 214), średnicę kadłuba mocnego 6,3 m i wysokość boczną (bez urządzeń podnośnych) 13,1 m. Prędkość na powierzchni wyniesie 10, zaś pod wodą ponad 20 węzłów, a głębokość zanurzania 300 m. Załogę tworzy 27 osób. Uzbrojenie będzie wystrzeliwane z ośmiu wyrzutni kal. 533,4 mm. Początkowo stanowić je będą torpedy ciężkie Raytheon Technologies Mk 48 Mod 6AT i Atlas Elektronik DM2A4 SeaHake oraz pociski przeciwokrętowe Boeing UGM-84 Harpoon. W przyszłości zastąpią je tureckie torpedy Roketsan Akya.