18 sierpnia oficjalnie poinformowano o wybraniu hiszpańskiego koncernu stoczniowego Navantia jako głównego wykonawcę prac modernizacyjnych na pokładzie okrętu desantowego-doku HTMS Chang (792) typu 071ET Królewskiej Marynarki Wojennej Tajlandii (kong thap ruea thai).

Stosowne środki finansowe w wysokości ok. 26,8 mln USD (920 mln BHT) komisja budżetowa zabezpieczyła już na początku bieżącego miesiąca, w tym samym okresie program uzyskał akceptację  parlamentu Królestwa Tajlandii. Prace na 792 podzielone zostały na dwie fazy - w pierwszej na pokład modernizowanego okrętu trafią m.in. nowy system dowodzenia walką, zdalnie sterowane stanowiska ogniowe (RWS), szeroko pojęte systemy obserwacji technicznej oraz kierowania ogniem. Druga faza, która planowana jest na kolejny rok finansowy objąć ma m.in. instalację armaty średniego kalibru, którą najprawdopodobniej będzie Leonardo 76mm/62 SR a także wyrzutnie celów pozornych (prawdopodobnie w tym samym okresie podjęta zostanie decyzja w kwestii doposażenia okrętu w systemy walki elektronicznej). Rdzeniem nowych systemów będzie opracowany przez Navantię system dowodzenia CATIZ, ten sam producent dostarczy także system kierowania ogniem DORNA RE-O Mod. 3A (direccion de tiro optronica y radarica naval) z dedykowanym systemem radiolokacyjnym (RTN-25X) oraz systemami obserwacji w kanale światła widzialnego i termowizji oraz podczerwieni. Z Hiszpanii pochodzić będą także nowe systemy uzbrojenia, koncern Escribano Mechanical and Engineering (EM&E) dostarczy bowiem dwa zdalnie sterowane stanowiska ogniowe typu Sentinel 30 kal. 30 mm. W skład zakupionego, na potrzeby wspomnianej modernizacji, wyposażenia wchodzą także trójwspółrzędny, pracujący w paśmie I (8-10 GHz) radar Saab Sea Giraffe 1X, system swój-obcy Thales Nederland B.V.  TSA3521, oraz izraelska głowica optoelektroniczna Elbit Spectro XR. Thales dostarczy także dwa systemy nawigacji inercjalnej TopAxyz.

Okręt desantowy-dok Chang zbudowany został w należącej do chińskiego konglomeratu stoczniowego China State Shipbuilding Corporation stoczni w Szanghaju. Jego projekt opracowano na bazie zmodyfikowanych planów, budowanych dla Marynarki Wojennej Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej okrętów Typu 071 (osiem okrętów w służbie od 2007 roku). Umieszczone przy tajskim projekcie litery oznaczają wersję eksportową i odbiorcę. Stosowną umowę na jego budowę zawarto 9 września 2019 roku, wodowanie okrętu miało miejsce 23 grudnia 2021 roku a banderę podniesiono w dniu 4 stycznia 2023 roku. Do ojczyzny okręt przybył 25 kwietnia 2023 roku i został podporządkowany dowództwu dywizjonu desantowego i wsparcia bojowego (Amphibious and Combat Support Service Squadron) a jego portem macierzystym jest baza morska Sattahip w prowincji Chonburi (Tajlandzka bandera na nowym okręcie desantowym HTMS Chang/ZBiAM.pl).  Okręt zbudowany na zamówienie Tajlandii, nie jest dokładną kopią chińskich protoplastów. Na życzenie odbiorcy o 1/3 powiększone zostało lądowisko, na którym wyznaczono trzy stanowiska do współpracy ze śmigłowcami (na chińskich okrętach są dwa takowe miejsca). Także hangar został powiększony tak by umożliwić bazowanie do czterech śmigłowców wielkości S-70B-7 Seahawk (Siły morskie tego państwa dysponują łącznie 6 maszynami tego typu oraz dwoma maszynami typu MH-60S). Największy okręt sił morskich Królestwa Tajlandii legitymuje się wypornością pełną 25000 ton przy wymiarach kadłuba 213,0 x 28,0 x 6,8 m. Napęd złożony z silników wysokoprężnych umożliwia osiągnięcie prędkości maksymalnej 25 węzłów i marszowej 18 węzłów (przy której możliwe jest przebycie do 10000 Mm). Łącznie na pokład można przyjąć do 60 jednostek techniki wojskowej, która rozmieszczana jest na trzech pokładach. Dwa znajdujące się w dziobowej części okrętu przeznaczone są dla lekkiej techniki wojskowej, podczas gdy ta najcięższa w postaci dziewięciu czołgów podstawowych transportowana jest na pokładzie stanowiącym przedłużenie niecki doku (łącznie pokład ten wraz z niecką zajmują niemal 2/3 długości). Wymiary doku umożliwiają wykorzystanie zarówno konwencjonalnych barek desantowych jak i współpracę z poduszkowcami desantowymi typu LCAC (w przypadku gdy nie zachodzi potrzeba jej zalewania może być wykorzystana jako dodatkowy pokład ładunkowy). Załoga stała składa się ze 196 osób a pomieszczenia desantu mogą pomieścić do 650 w pełni wyekwipowanych żołnierzy.