8 sierpnia minister ds. przemysłu strategicznego Ukrainy Ołeksandr Kamyszyn udzielił wywiadu w jednym z kanałów telewizyjnych, podczas którego ujawnił nieco informacji na temat bieżącej produkcji amunicji.

Kamyszyn powiedział na przykład, że produkcja przeciwpancernych pocisków kierowanych naprowadzanych w laserowej wiązce prowadzącej rodziny RK-2 do zestawu Stugna-P wzrosła czterokrotnie. Pociski zaprojektowało i produkuje KB Łucz, spółka wchodząca w skład państwowego przedsiębiorstwa Ukroboronprom. Kamyszyn jednocześnie stwierdził, że nawet czterokrotny wzrost produkcji RK-2, mimo ich doskonałych, jego zdaniem, osiągów (ma ona, wg ukraińskiego urzędnika, znacząco przewyższać amerykańskie FGM-148 Javelin), nie jest wystarczający, bowiem potrzeby frontu są większe. Dodał, że Stugna-P będzie nadal rozwijana i oferowana na rynkach zagranicznych (jako Skif). Od lutego wzrosła też produkcja amunicji moździerzowej, m.in. dzięki mobilizacji przemysłu cywilnego. W lutym br. dwie firmy produkowały korpusy do 82 mm i 120 mm granatów moździerzowych, zaś obecnie ma to być odpowiednio 14 i 13 firm, w większości prywatnych. Dzięki temu ogólna produkcja amunicji artyleryjskiej mogła być w lipcu 2023 r. dwukrotnie większa niż w całym 2022 r. Do końca roku ma się rozpocząć na Ukrainie produkcja 155 mm granatów artyleryjskich, a więc przeznaczonych do zachodniej produkcji dział holowanych (np. M777, M198) i samobieżnych (M109, Krab, PzH 2000, Zuzana 2, CAESAr).

Według Kamyszyna, szybki wojenny rozwój prywatnych firm produkujących uzbrojenie czy amunicję poskutkuje znaczącą zmianą struktury ukraińskiego przemysłu zbrojeniowego. Przed wybuchem wojny z Rosją ok. 80% zamówień realizowały firmy państwowe, zaś po wojnie współczynnik ten ma spaść, wg ministra, do 20%.