24 stycznia turecka Prezydencja Przemysłu Obronnego SSB (Savunma Sanayii Başkanlığı) podpisała umowę na budowę trzech fregat typu Istanbul (İSTİF) z konsorcjum w składzie STM (Savunma Teknolojileri Mühendislik ve Ticaret A.Ş.) i TAİS Gemi İnşa ve Teknoloji A.Ş.

Stocznia STM w programie MiLGEM (Milli Gemi), którego opisywane fregaty są kolejnym etapem, uczestniczy od samego jego początku partycypując w budowie m.in. korwet typu Ada. TAİS z kolei zrzesza trzy największe i najbardziej doświadczone, a przy tym prywatne zakłady stoczniowe w Turcji: ADİK (Anadolu Deniz İnşaat Kızakları San. ve Tic. A.Ş.), Sedef Tersanesi i Sefine Shipyard.

Wszystkie mają spore doświadczenie w realizacji wojskowych zamówień. ADİK zbudowała większość okrętów desantowych dla Tureckiej Marynarki Wojennej (TDK - Türk Deniz Kuvvetleri), w tym: okręty desantowe (LST) typu Bayraktar (dwa w służbie od 2017 roku, wyporność 7370 ton) i osiem mniejszych wypierających 1156 ton jednostek desantowych typu 150 (LCT, w służbie od 2013 roku). Stocznia Sefine zaangażowana jest obecnie w budowę zbiornikowca DIMDEG i nawodnych bezzałogowców bojowych. Sedef Tersanesi z kolei finalizuje budowę największego okrętu jaki kiedykolwiek zbudowano dla TDK – śmigłowcowca desantowego Anadolu (L 400).

Decyzja o zatwierdzeniu środków na budowę trzech kolejnych fregat typu Istanbul podjęto 20 grudnia. Według słów szefa SSB, İsmaila Demira, zawiązane konsorcjum stoczniowe STM-TAİS zbudować ma drugą, trzecią i czwartą fregatę opisywanego typu (przyszłe İzmir F-516, İçel F-517 oraz İzmit F-518) i dostarczyć je odbiorcy w ciągu 36 miesięcy. Budowa trzech tak zaawansowanych konstrukcji jednocześnie to duże wyzwanie logistyczne dla zaangażowanych firm i przedsiębiorstw, których jest ponad 200.

Budowę prototypowej jednostki, której nadano nazwę, Istanbul (F 515) zainicjowano w stoczni Istanbul Shipyard 19 stycznia 2017 roku, a położenie stępki odbyło się 3 lipca tego samego roku. Okręt na wodę zszedł po nieco ponad czterech lat prac, 23 stycznia 2021 roku. Obecnie prowadzone są prace wyposażeniowe. Okręt ma za sobą także pierwszy etap prób napędu na uwięzi, które rozpoczęto we wrześniu ubiegłego roku. W listopadzie na pokład trafiła armata MKE (Makine Kimya Endüstrisi) 76 mm L/62 Milli Deniz Topu, rozpoczęto także niezbędne prace przygotowawcze do instalacji zespołu pionowych wyrzutni MIDLAS rodzimej produkcji. Rozpoczęcie prób morskich planowane jest na marzec, a podniesienie bandery na 6 września tego roku. Bieżący rok jest niezwykle ważny dla Turcji, 23 października minie bowiem 100 lat od ustanowienia republiki w miejscu sułtanatu (parlament proklamował tę decyzję 29 października 1923 roku).

Najnowsze fregaty legitymować się będą wypornością pełną 3000 ton przy wymiarach kadłuba 113,2 x 14,4 x 4,05 m. Napęd skonfigurowany został w układzie CODAG z dwoma silnikami wysokoprężnymi MTU 20V 4000 M93L oraz turbiną gazową General Electric LM2500. Prędkość maksymalna przekroczyć ma 29 węzłów. Przy prędkości ekonomicznej 14 węzłów zasięg wyniesie ok. 5700 Mm. Uzbrojenie, poza wspomnianą już armatą oraz 16-prowadnicową wyrzutnią VLS MIDLAS (do pocisków do zwalczania środków napadu powietrznego systemu Hizar) składać się będzie z 16 wyrzutni pocisków przeciwokrętowych Roketsan Atmaca Block 1. Okręty opisywanego typu będą także pierwszymi budowanymi dla Turcji nosicielami najnowszego dwulufowego systemu obrony bezpośredniej Aselsan Gokdeniz kal. 35 mm. Obronę przed niewielkimi jednostkami nawodnymi w bezpośredniej bliskości okrętu zapewnią dwa zdalnie sterowane stanowiska strzeleckie Aselsan STOP kal. 25 mm. Zwalczanie okrętów podwodnych realizowane będzie mogło być z wykorzystaniem śmigłowca pokładowego (S-70B) lub torped wystrzeliwanych z dwóch podwójnych wyrzutni kal. 324 mm (do torped Mk 46 Mod 5 lub Mk 54). Głównym systemem radiolokacyjnym będzie pracujący w paśmie G (4-6) trójwspółrzędny radar Aselsan Hazar. Jak większość obecnie budowanych jednostek dla TDK, tak i opisywane fregaty otrzymają radary o zmniejszonej możliwości wykrycia Aselsan Alper.

Fregaty zostaną kompleksowo zabezpieczone przed atakami ze strony środków napadu powietrznego i torped. Pierwsze z zagrożeń będzie wykrywane i neutralizowane z wykorzystaniem rozbudowanego systemu walki elektronicznej Aselsan Ares-2N (wykrywanie) i Areas-2C (zakłócanie). W przypadku zagrożeń spod wody wykorzystany zostanie system Aselsan Hizir. Nad optymalną pracą wszystkich systemów pokładowych czuwać będzie system dowodzenia Havelsan ADVENT. Załoga liczyć będzie 123 osoby.