7 listopada w stoczni Naval Group w Lorient zwodowano pierwszą fregatę typu FDI, przyszłą Amiral Ronarc'h. Okręt powstaje dla francuskiej Marine Nationale.

Budowę pierwszej z pięciu fregat obronno-interwencyjnych FDI (Frégates de Défense et d’Intervention) rozpoczęto od cięcia blach 24 października 2019 roku, zaś jej stępkę położono 16 grudnia 2021 roku. Prototypowy Amiral Ronarc'h (D660) ma wyjść po raz pierwszy w morze w 2023 roku i być przekazany Marine nationale w 2024 roku, natomiast po dwóch kolejnych latach intensywnych testów systemu walki ma uzyskać gotowość operacyjną. Kolejne okręty otrzymają nazwy: Amiral Louzeau, Amiral Castex, Amiral Nomy oraz  Amiral Cabanier i trafią pod trójkolorową banderę do 2030 roku. Program FDI ruszył formalnie 25 maja 2015 roku. Dwa lata później, 21 kwietnia, Dyrekcja Generalna ds. Uzbrojenia (Direction générale de l'armement, DGA) zawarła kontrakt na projekt i budowę serii z Naval Group i Thalesem wart 3,8 mld EUR.

W konstrukcji fregat FDI zastosowano maszt zintegrowany PSIM (Panoramic Sensors and Intelligence Module). Anteny urządzeń elektronicznych rozmieszczono w nim w sposób zapewniający obserwację okrężną, bez martwych sektorów, ponieważ nie ma na okręcie innych masztów zasłaniających widok i powodujących odbicia. PSIM mieści bojowe centrum informacji, pokój sztabowy, kabinę radio z urządzeniami kryptograficznymi, jedną z serwerowni systemu zarządzania walką, jak też anteny ścianowe wielofunkcyjnego systemu radiolokacyjnego Thales Sea Fire 500 i innych zasadniczych urządzeń nawodnej obserwacji technicznej, łączności i walki elektronicznej.

PSIM powstaje równolegle z fregatą, obok w stoczni. Trafiają do niego elementy wyposażenia, aż do całkowitej fizycznej integracji podzespołów i uruchomienia. Wcześniej Sea Fire, system zarządzania walką i część innego wyposażenia elektronicznego jest testowana i przechodzi próby kwalifikacyjne w Saint-Mandrier koło Tulonu, w referencyjnym ośrodku testowym DGA. Radary te powstają w zakładach Thalesa w Limours, na południe od Paryża. Sea Fire wykorzystuje cztery aktywne anteny ścianowe AESA wykonane w technologii azotku galu GaN. Radar jest zintegrowany z cyfrowym interrogatorem systemu rozpoznania bojowego IFF Thales TSA6000. Pierwszy PSIM jest już gotowy do montażu na fregacie Amiral Ronarc'h.

Fot. Naval Group

FDI mają na koncie już pierwszy sukces eksportowy. Trzy jednostki kupiły Ateny. Umowę zawarto 24 marca bieżącego roku. Zawiera ona opcję na czwarty okręt. 21 października, w tej samej stoczni w Lorient, pierwszy blok prototypowej fregaty Kimon typu FDI HN (Frigates for Defence and Intervention Hellenic Navy) dla Marynarki Wojennej Republiki Grecji został ustawiony w krytym suchym doku, gdzie następuje montaż ostateczny kadłuba przed wodowaniem. Budowę tej jednostki rozpoczęto we wrześniu ubiegłego roku, zaś produkcja drugiej - Nearchos - ruszyła w lipcu. Okręty mają być przekazane Grekom w 2025 roku (Kimon) i w 2026 roku (Nearchos i Formion). Oznacza to dla stoczni Naval Group w Lorient, że od drugiej fregaty francuskiej tempo produkcji FDI i FDI HN dla Marine nationale i Polemiko Naftiko wyniesie dwa okręty rocznie. Będzie to możliwe dzięki dużym inwestycjom w ten zakład i jego modernizacji oraz optymalizacji produkcji.

Fregaty FDI, w 100% „cyfrowe” i zabezpieczone natywnie przed atakami hakerskimi, to wielozadaniowe okręty średniej wielkości, o wyporności 4500 ton, zdolne do działania samodzielnie lub jako część sił morskich, we wszystkich obszarach walki: przeciwokrętowej, przeciwlotniczej, przeciw okrętom podwodnym i projekcji sił specjalnych. Będą silnie uzbrojone w pociski przeciwokrętowe MBDA Exocet MM40 Block 3C, pociski przeciwlotnicze MBDA Aster 15 i Aster 30, 76 mm armatę automatyczną Leonardo Super Rapido, torpedy przeciw okrętom podwodnym Naval Group MU90, śmigłowiec o masie 10 ton (NH90 Caïman Marine lub Guépard Marine) i wiropłat bezzałogowy Airbus VSR700 o masie 700 kg. Długość fregat wyniesie 122 m, szerokość 18 m, prędkość 27 węzłów, autonomiczność 45 dni. Załogę tworzyć będzie 125 osób. Będzie też 28 dodatkowych miejsc, np. operatorów sił specjalnych, dla których przewidziano dwie hybrydowe łodzie motorowe.