8 marca w Defense News opublikowano informację o planowanym przez US Army rozpoczęciu realizacji programu zastąpienia przestarzałych przenośnych przeciwlotniczych  zestawów rakietowych FIM-92 Stinger począwszy od roku podatkowego 2024.

Powiedział o tym Douglas Bush, szef Działu Zakupów Wojsk Lądowych Stanów Zjednoczonych. Przedstawienie wniosku budżetowego na rok podatkowy 2024 przez Departament Obrony spodziewane jest „niebawem”. Kolejnym krokiem będzie uszczegółowienie swoich planów przez poszczególne rodzaje Sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych. Wówczas można spodziewać się kolejnych informacji dotyczących programu M-SHORAD Inc. 3 (Maneuver Short Range Air Defense Increment 3). Opracowywanie i testowanie następcy Stingera rozpocząć ma się jeszcze w bieżącym roku kalendarzowym, zaś produkcja miałaby się rozpocząć się w 2027 r. Planowane jest pozyskanie co najmniej 10 000 pocisków M-SHORAD Inc 3. Zakłada się, przynajmniej obecnie, zachowanie pewnej kompatybilności wstecznej z FIM-92, tak, aby następca Stingera mógł być wystrzeliwany z wyrzutni Vehicle Universal Launcher przeznaczonej do montażu na wozach bojowych.

Już w ubiegłym roku wskazywano na konieczność przyspieszenia programu zakupu następcy Stingera przez US Army. Sam program rozpoczęty został w 2020 r., kiedy planowano, że w roku podatkowym 2026 zostanie podpisana umowa na produkcję do 8000 pocisków (i nieujawnionej liczby urządzeń towarzyszących).

Wymiana Stingerów jest dla US Army sprawą pilną z dwóch powodów. Przede wszystkim jest to broń bardzo stary, w służbie znajdująca się od 1981 r. i, mimo kilku modernizacji, odstaje znacznie od współczesnych zestawów tej klasy (np. polskiego Pioruna). Ponadto Waszyngton przekazał wiele Stingerów Siłom Zbrojnym Ukrainy (co najmniej 1500), zatem zapasy magazynowe zostały poważnie uszczuplone. Niezależnie od poszukiwań następcy Stingera, US Army zamówiła ‒ niejako awaryjnie ‒ partię Stingerów w 2022 r.. Zapewne chodzi jednak nie o wznowienie produkcji, a zmontowanie ich z wcześniej wyprodukowanych elementów.