Podczas Międzynarodowego Salonu Przemysłu Obronnego w Kielcach Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia zaprezentował na swoim stanowisku lekką bombę kierowaną Szakal I, opracowaną we współpracy z firmami Flyfocus Sp. z o.o. i Kestrel Aeronautics Sp. z o.o.

Szakal I to lekka szybująca bomba kierowana, naprowadzana na cel z wykorzystaniem algorytmów sztucznej inteligencji. Naprowadzanie na cel może odbywać się za pomocą seekera wykorzystującego odbity promień lasera lub wykorzystującego obraz z kamery termalnej. Za wyposażenie elektroniczne, w tym inteligentnego autopilota, odpowiada Flyfocus. Kompozytowa konstrukcja niektórych elementów ogranicza masę bomby. Z jednej strony pozwala to na wykorzystanie jej jako uzbrojenie lekkich statków powietrznych (szczególnie bezzałogowych statków powietrznych), z drugiej zaś wysoka precyzja rażenia sprawia, że niska masa bomby nie ogranicza zbytnio jej skuteczności. Brak napędu ma ograniczać ryzyko przedwczesnego wykrycia bomby i przeciwdziałania atakowi. Elementy mechaniczne opracowała firma Kestrel Aeronautics. Masa całkowita bomby wynosi 4 kg. Masa głowicy sięga 1 kg. Proponowana kumulacyjna głowica przeciwpancerna może przebić 400 mm stali RHA - jest to wartość w zupełności wystarczająca podczas atakowania stropu pojazdu. Zasięg rażenia głowicy odłamkowej ma sięgać do 30 m, proponowana jest też głowica termobaryczna. Bomba ma 0,84 m długości, średnicę 0,11 m (rozpiętość powierzchni aerodynamicznych sięga 0,4 m). Maksymalny zasięg rażenia (przyjmując, że nosiciel leci z prędkością 30 m/s i zrzuca bombę z wysokości 1 km) sięga 1000 m. Głowice opracował WITU.