25 listopada internetowe wydanie tureckiego dziennika „Daily Sabah” napisało, że Kazachstan zamówił w Turcji zestaw bezzałogowego systemu powietrznego TAI Anka. Będzie to drugi przypadek eksportu tego tureckiego systemu, a zarazem Anka będzie drugim bezzałogowym systemem klasy MALE w uzbrojeniu Kazachstanu.

Powołując się na portal „Habertürk”, „Daily Sabah” podaje, że umowę na zakup BSP Anka Kazachstan i Turcja podpisały jeszcze w październiku, co poprzedziły negocjacje. W maju tego roku oba państwa podpisały umowę o współpracy wojskowej i wymiany doświadczeń odnośnie operacyjnego zastosowanie BSP, zarówno rozpoznawczych, jak i uzbrojonych. Wykonawcą dostawy BSP Anka będzie ich producent, tureckie państwowe przedsiębiorstwo Turkish Aerospace Industries (TAI; tur. Türk Havacılık ve Uzay Sanayii, TUSAŞ). Po stronie Kazachstanu zamawiającym jest państwowe przedsiębiorstwo Kaspex (Kazspeceksport). W grę wchodzi jeden zestaw BSP z trzema bezzałogowcami i naziemnym komponentem (kontenerowe stacje kierowania i kontroli, zaplecze obsługowe itp.). „Daily Sabah” nie precyzuje, którą wersję BSP Anka kupił Kazachstan, ani czy z uzbrojeniem i jeśli tak, to jakim? Więcej na ten temat piszą inne tureckie media, twierdząc, że Kazachstan zamówił największy i najlepiej wyposażony model Anka-S wyposażony w łącze satelitarne do przesyłania w czasie rzeczywistym komend sterujących, jak i przesyłu danych z rozpoznania. BSP Anka-S dla Kazachstanu będzie wyposażony w tureckiej produkcji stacje optoelektroniczne Aselsan CATS i turecki napęd w postaci silnika Tusaş Engine Industries TEI PD170 (oryginalnie Anka-S korzystała z austriackiego silnika Thielert Centurion 2.0; od połowy 2013 r. Thielert Aircraft Engines GmbH należy do chińskiego konglomeratu AVIC). Anka-S oferuje pułap operacyjny > 9100 m, długotrwałość lotu 30 h, ma maksymalną masę startową 1700 kg, w tym udźwig 350 kg.

Lądujący BSP CAIG Pterodactyl I/Wing Loong w barwach lotnictwa Kazachstanu. Fot. Ministerstwo Obrony Republiki Kazachstanu.

Niemniej w poniedziałek inne tureckie media sugerowały, że Kazachstan kupuje prostszy model Anka-B (nieuzbrojona wersja, bez systemu łączności satelitarnej, ale za to przenosząca stację radiolokacyjną z syntetyczną aperturą). Wracając do wzmiankowanych doniesień portalu „Trhaber.com”, umowa z Kazachstanem ma powielać warunki analogicznej umowy z Tunezją (pierwszym eksportowym odbiorcą BSP Anka-S), która za trzy bezzałogowce, trzy stacje kierowania i kontroli oraz szkolenie 52 osób obsługi zapłaciła pod koniec 2020 r. 80 mln USD (w zasadzie była to turecka pożyczka dla Tunezji). Ten sam portal sugeruje, że wybór BSP Anka-S przez Kazachstan wynika z niezadowolenia władz w Nur-Sułtanie z eksploatacji od 2014 r. chińskich BSP Pterodactyl I. Tak naprawdę to Kazachstan kupił BSP Pterodactyl I vel Wing Loong/Yìlóng-1, produkowany przez Chengdu Aircraft Industry Group (CAIG, część AVIC), ok. 2012–2013 r. Dostarczono je w 2016 r. We wrześniu 2016 r. Kazachstan otworzył w 612. bazie lotniczej w Tarazie, w której stacjonują Pterodactyle, ośrodek szkolenia, w tym operacyjnego użycia bezzałogowców. Cały dostępny materiał audiowizualny pokazuje, że Kazachstan kupił tylko dwa bezzałogowce Pterodactyl I (numery boczne żółte „01” i „02”). Oba aparaty przenoszą chińskie rakietowe przeciwpancerne pociski kierowane AKD-9 (BA-9) o masie 26,5 kg i zasięgu 6000 m z układem naprowadzania na odbite światło laserowe i tandemową kumulacyjną głowicą bojową. Pterodactyl I ma masę startową 1100 kg, w tym udźwig uzbrojenia 200 kg, pułap operacyjny 5000 m, a długotrwałość lotu 20 h. Pterodactyle Kazachstanu mają system łączności satelitarnej, a takową usługę zapewne zapewnia strona chińska.