5 stycznia, należący do Szwedzkiej Marynarki Wojennej (Svenska Marinen), okręt ratowniczy Belos (A 214) wszedł na wody Zatoki Fińskiej, by wspomóc fińskie służby w zbadaniu miejsc, gdzie doszło do  uszkodzenia elementów podmorskiej infrastruktury krytycznej.

Szwecja została oficjalnie poproszona o wydzielenie tak specjalistycznej, i w przypadku tego typu prac, wręcz niezbędnej i unikalnej na Bałtyku jednostki, ponieważ w pierwszy dzień świąt stwierdzono uszkodzenie podmorskiego kabla energetycznego EstLink 2. Usterkę stwierdzono o godzinie 10:26 UTC i stosowne informację podały obaj zarządzający instalacją operatorzy tj. estoński Elering AS oraz fiński Fingrid Oyj. Miejsce uszkodzenia kabla zlokalizowano mniej więcej w połowie jego długości tj. ok. 43 Mm od wybrzeży Estonii oraz ok. 37,8 Mm od wybrzeży Finlandii. Wkrótce też okazało się że uszkodzeniu uległy także cztery kable telekomunikacyjne, w tym dwa należące do fińskiego operatora telekomunikacyjnego Elisa Oyj (łączące Helsinki i Tallin), jeden należący do chińskiej firmy CITIC Telecom (także łączący stolice obu państw) oraz należący do fińskiego operatora Cinia Oy kabel C-Lion1, łączący Finlandię z Niemcami (ten sam, który został uszkodzony w rejonie Gotlandii w listopadzie ubiegłego roku).

Mając na uwadze możliwe celowe uszkodzenie kabla przez jednostkę nawodną, niemal natychmiast sprawdzono, jakie jednostki znajdowały się wówczas w pobliżu, i czy nie wykonywały one podejrzanych manewrów. Tą metodą szybko wskazano potencjalnego winnego, którym został tankowiec Eagle S (IMO 9329760). Statek ten nie tylko znacząco zwolnił w rejonie położenia kabli, ale i zaliczany jest do rosyjskiej tzw. floty cieni, które pomagają Rosji unikać nałożonych przez kraje zachodnie sankcji ekonomicznych. Sam statek zarejestrowany jest na Wyspach Cooka, jego właścicielem jest mająca swoją siedzibę w Dubaju w Zjednoczonych Emiratach Arabskich firma Caravella LLC FZ, podczas gdy od ponad półtora roku operatorem jest indyjska firma Peninsular Maritime India.

Eagle S opuścił rosyjski terminal naftowy w Ust-Ługa 25 grudnia z ładunkiem 35 tys. ton benzyny bezołowiowej, która miała trafić do odbiorcy w tureckim porcie Aliağa w prowincji Izmir. W pościg za podejrzaną jednostką wysłany został należący do Straży Wybrzeża (Rajavartiolaitos) okręt patrolowy Turva, który dokonał jego zatrzymania w godzinach wieczornych tego samego dnia, po czym nakazano mu zmienić kurs i wejść na wody terytorialne Finlandii na wysokości półwyspu Porkkalanniemi. Niemal 30 minut po północy 26 grudnia na pokład tankowca weszli operatorzy z elitarnej jednostki Policji do zadań specjalnych Karhu (poliisin Valmiusyksikkö Karhu), a także z zespołu taktycznego Straży Wybrzeża. Na pokład dostarczeni zostali przez dwa śmigłowce. Wtedy też potwierdzono brak lewoburtowej kotwicy. W tym samym dniu Fińskie Państwowe Biuro Śledcze KRP (Keskusrikospoliisi) poinformowało, że stwierdzone uszkodzenia zostały spowodowane przez wleczoną po dnie kotwicę, oraz że w rejonie gdzie tankowiec zredukował prędkość, na dnie odkryto liczącą niemal 50 Mm bruzdę świadczącą o ciagnięciu czegoś ciężkiego. Ponieważ miejsce uszkodzeń znalazło się wewnątrz wyłącznej strefy ekonomicznej Finlandii, to właśnie ten kraj podjął stosowne działania, przy współpracy z estońskimi odpowiednikami. Śledztwo zlecone zostało wspomnianemu już Keskusrikospoliisi, a także helsińskiemu oddziałowi Policji, stosowne siły i środki wydzielone zostały także przez Marynarkę Wojenną (Merivoimat) m.in. niszczyciel min Vahterpää (42) typu Katanpää, okręt przeznaczony do likwidacji rozlewów ropopochodnych Hylje (799) oraz Straż Wybrzeża (wspomniana już Turva). Strona Estońska zaangażowała z kolei niszczyciel min Sakala (M 314) typu Sandown oraz okret patrolowy Raju (P 6732) typu PATROL 45 WP HYBRID.

Aktualnie tankowiec stoi na kotwicowisku Svartbäck w zatoce Sköldvik, gdzie tankowiec dotarł ok. godziny17:00 w dniu 28 grudnia. Dodatkowo Policja wydała dekret, w wyniku którego wokół jednostki obowiązuje licząca 10 kabli strefa wyłączona z ruchu morskiego, a nad całą zatoką obowiązuje obecnie zakaz lotów. Szwedzkiej jednostce zlecono nie tyle zbadanie miejsc zdarzeń, co odnalezienie i odzyskanie z dna morskiego zagubionej kotwicy. Według zapisów z systemu AIS, Belos badał trzy miejsca, w tym dwa leżące dokładnie w rejonie wspomnianej wcześniej bruzdy na dnie. Do pierwszego miejsca poszukiwań, znajdującego się w rejonie pozycji µ=59°54,5’N; λ=025°41,5’E, dotarł 5 stycznia ok godziny 22:10 UTC i przebywał tam stosunkowo krótko, bo zaledwie niecałe 2,5 godziny. Kolejne miejsce poszukiwań znajdowało się ok. 35 Mm dalej na zachód, w rejonie pozycji µ=59°48,3’N; λ=024°33,8’E. Belos dotarł tam o godzinie 05:10 UTC i pozostawał przez prawie 12 godzin, do 16:50 UTC. Trzecie miejsce które badała szwedzka jednostka znajdowało się kolejne 38 Mm dalej na zachód (µ=59°40,5’N; λ=023°18,4’E). Okręt przybył tam ok godziny 21:35 i pozostał do 07:00 dnia następnego (7 stycznia).

Według fińskich źródeł udało się odnaleźć i podnieść z dna zagubioną kotwicę, jednak nie podano w której z lokalizacji to nastąpiło. Biorąc jednak pod uwagę miejsce zatrzymania Eagle S, można wywnioskować, że była to druga ze wspomnianych pozycji.

Zatrzymany tankowiec został zbudowany w chińskiej stoczni New Century Shipyard w Jingjiang na zamówienie singapurskiego armatora FR8 Holdings PTE Ltd. Do eksploatacji został przyjęty 16 marca 2006 roku pod nazwą FR8 Pride. Jednostka legitymuje się wypornością  89 381 ton przy wymiarach 228,6 x 32,3 x 14,5 m. Posiada 12 zbiorników o łącznej pojemności 81 320 m³. Napęd stanowi wolnoobrotowy wysokoprężny silnik MAN-B&W 5S60MC-C o mocy 11 300 kW. Umożliwia uzyskanie prędkości maksymalnej 14,5 węzła oraz ekonomicznej 12 węzłów. Warto zauważyć, że w przypadku tego incydentu fińskie władze zdecydowały się podjąć zdecydowane i konkretne działania, czego zabrakło w przypadku wspomnianych wcześniej listopadowych incydentów.