Na przestrzeni ostatnich dwóch dekad Izrael stał się jednym z czołowych państw świata w opracowywaniu, wdrażaniu i obsłudze systemów obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej AMD (Air and Missile Defense). Jednym z najnowszych systemów tej klasy jest Barak MX, dzieło Israel Aerospace Industries Ltd.

U podstaw opracowania nowego systemu obrony powietrznej, przeznaczonego do zwalczania szerokiego wachlarza zagrożeń, stało doświadczenie techniczne Israel Aerospace Industries (IAI) w projektowaniu systemów przeciwlotniczych, jak też bojowe Sił Obronnych Izraela, wyniesione z konfliktów bliskowschodnich. Wykorzystano przy tym wiedzę i techniki opracowane na potrzeby poprzednich wersji systemu Barak, będących w uzbrojeniu sił zbrojnych m.inn. Indii, Izraela i Singapuru. Najnowszy Barak MX jest w stanie neutralizować zagrożenie ze strony różnych kategorii powietrznych środków oddziaływania przeciwnika, w tym nowoczesnych samolotów bojowych, śmigłowców, amunicji kierowanej (pocisków manewrujących, przeciwokrętowych itp.), bomb szybujących i wolno spadających, jak też taktycznych pocisków balistycznych.

Barak MX jest modułowym system klasy AMD, który tworzą: wspólne centrum zarządzania walką BMC (Battle Management Centre), systemy radiolokacyjne (lub inne) do wykrywania celów i trzy typy pocisków rakietowych. Możliwe jest zintegrowanie systemu z różnymi modelami stacji radiolokacyjnych, nie tylko produkcji IAI, ale także dowolnego systemu obserwacji technicznej. Jest to możliwe dzięki BMC, które można zintegrować z inną siecią dowodzenia i kontroli C2. Pozwala to na dostosowanie zestawu systemu do każdego rodzaju zagrożenia, zależnie od specyfiki bronionego obszaru. Taka koncepcja umożliwia siłom obronnym odpowiednio skonfigurować system do dowolnego zadania. Jednocześnie można wybrać formę BMC – mobilną lub przewoźną. W przypadku platform okrętowych będzie ona zintegrowana z jednostką pływającą.

Do rażenia celu, zależnie od jego rodzaju, można użyć jednego z trzech efektorów – pocisków rakietowych Barak MRAD (krótkiego–średniego zasięgu, do 35 km), LRAD (dalekiego zasięgu, do 70 km) i ER (Extended Range, zasięg do 150 km). Wszystkie rodzaje pocisków mają wspólną bazę konstrukcyjną, podzespoły i części zamienne, jak też narzędzia diagnostyczne. Mogą przy tym zwalczać cele blisko miejsca wystrzelenia. Skalowalność zasięgu oznacza swobodę w tworzeniu parasola przeciwlotniczego w obronie punktowej, obszaru i antybalistycznej.

Pociski rakietowe Barak cechuje wysoka manewrowość połączona ze zdolnością do znoszenia przeciążeń rzędu 50 g, zoptymalizowana głowica bojowa, szybkie namierzanie celu w dowolnych warunkach hydrometeorologicznych przy użyciu aktywnej głowicy radiolokacyjnej i wysoką odporność na elektroniczne środki zakłócające broniącego się celu. Informacje o położeniu przechwytywanego obiektu mogą być aktualizowane przez naziemny (okrętowy) system wykrywania zintegrowany z Barakiem MX, a dane są przesyłane do pocisku dwukierunkowym łączem radiowym. Możliwe jest przy tym zmiana celu ataku w trakcie lotu. System jest też wielokanałowy.

Pociski są odpalane w wyrzutni pionowych, co zapewnia szybką reakcję systemu, dotyczy to zarówno wersji lądowej, jak i okrętowej. W podstawowej konfiguracji zawiera osiem pocisków w osobnych pojemnikach transportowo-startowych. Wyrzutnia lądowa jest holowana lub samobieżna, zaś w przypadku okrętowej jest ona montowana jak podobne konstrukcje – w kadłubie lub nadbudówce.

Barak MX jest w pełni zgodny ze wszystkimi wymaganiami operacyjnymi wielu państw, w tym Polski. System, który jest oferowany w programie pozyskania zestawów rakietowych obrony powietrznej krótkiego zasięgu Narew, jest w pełni dojrzały, sprawdzony i zgodny z wymaganiami operacyjnymi tego programu. Co więcej, ze względu na cechy Baraka MX, może on zaspokoić potrzeby na system obrony powietrznej do fregat Miecznik, które mają być budowane dla Marynarki Wojennej RP. Barak MX oferowany w ramach programów Narew i Miecznik sprawdził się w warunkach bojowych i znajduje się w produkcji seryjnej w IAI.