Marynarka Wojenna Francji otrzyma 14 NH90 NFH do zwalczania okrętów podwodnych i nawodnych. Fot. NHIndustries

Pierwszy śmigłowiec NH90 NFH dla Marynarki Wojennej Francji, zarejestrowany jako F-ZWTO, został oblatany w Marignane 12 maja 2006 r. 25 czerwca 2009 r. pierwszy seryjny NH90 NFH wylądował na pokładzie fregaty Chevalier Paul znajdującej się na Morzu Śródziemnym w rejonie Tulonu. We Francji śmigłowcom obu wersji nadano nazwę NH90 Caïman.

Francja

Marynarka Wojenna odebrała pierwszego NH90 NFH 4 maja 2010 r. Łącznie zamówiono 27 śmigłowców tego typu, z czego 13 w wersji zaopatrzeniowo-ratowniczej i 14 bojowych, do zwalczania okrętów podwodnych i nawodnych. Ostatni z nich ma być dostarczony w 2021 r. Początkowo morskie NH90 NFH weszły w skład eskadry doświadczalnej Escadrille 10S z Hyères Le Palyvestre, która jest morską częścią Centrum Prób w Locie – Centre d’Expérimentations Pratiques de l’Aéronautique (CEPA) z Sił Powietrznych. Natomiast dwa dywizjony operacyjne na NH90 NFH to Flottille 33F z Lanvéoc-Poulmi pod Brestem od 2011 r. i Flottille 31F z Hyères Le Palyvestre pod Tulonem – od 2012 r. Pierwszy z dywizjonów 33F, operujących nad Atlantykiem, ma działać z pokładu fregat typu Aquitaine (FREMM), tutaj NH90 zastąpiły śmigłowce Super Frelon. Z kolei 31F który operuje nad Morzem Śródziemnym ma działać z pokładu niszczycieli typu Horizont, w tym dywizjonie NH90 zastąpiły śmigłowce Sea Lynx.
3 grudnia 2007 r. Francja zamówiła 34 NH90 TTH z opcją na zakup kolejnych 34, co później wykorzystano, składając pewne zamówienie na 68 maszyn tego typu. W styczniu 2016 r. francuska agencja zakupów Ministerstwa Obrony, DGA, zamówiła sześć dodatkowych NH90 TTH dla francuskich Wojsk Lądowych, co zwiększyło francuskie zamówienie na tę odmianę dla ALAT do 74. Pierwszy z nich został oblatany 16 grudnia 2010 r. i po próbach, dostarczony użytkownikowi 27 lipca 2012 r. Był to 100. wyprodukowany NH90 w odmianie TTH. Pierwsze francuskie transportowe NH90 trafiły do szkoły lotnictwa wojsk lądowych École d’Application l’Aviation Légère de l’Armée de Terre (EAALAT) w bazie Le Luc/Le Cannet, gdzie sformowano na NH90 oddział szkolenia na ten typ dla Wojsk Lądowych i Marynarki Wojennej – Centre de Formation Interarmées NH90. Kolejne śmigłowce weszły do wyposażenia pułku 1er Régiment d’Hélicoptères de Combat w bazie Phalsbourg-Bourscheid, gdzie śmigłowce te stanowią wyposażenie eskadr EHM1 i EHM2 (Escadrille d’Hélicoptères de Manœuvre), które wchodzą w skład batalionu manewrowego – Bataillon d’Hélicoptères de Manœuvre et d’Assaut. EHM4 z tego batalionu dysponuje śmigłowcami AS532UL Cougar. W skład pułku wchodzi też batalion śmigłowców szturmowych i rozpoznawczych – Bataillon d’Hélicoptères de Reconnaissance et d’Attaque, w składzie dwóch eskadr na śmigłowcach szturmowych Tigre i jednej eskadry rozpoznawczej na śmigłowcach SA 342M1 Gazelle. Pułk ten, wraz z 3. i 5. Pułkiem Lotniczym Wojsk Lądowych tworzą brygadę 4e  Brigade d’Aérocombat (4e BAC) z bazy Clermont-Ferrand. Poza wspomnianą brygadą, w skład ALAT (lotnictwa Wojsk Lądowych Francji) wchodzi centrum obsługi technicznej śmigłowców – 9e Bataillon de Soutien Aéromobile oraz wspomniana szkoła EAALAT. Poza kompleksowym wsparciem lotniczym wojsk lądowych, zadaniem 4. Brygady Śmigłowców jest też wysadzanie taktycznych desantów, do których wyznaczana jest z reguły 11. Brygada Spadochronowa – 11e Brigade Parachutiste, składająca się z czterech pułków spadochronowych (w tym jeden Legii Cudzoziemskiej i dwóch pułków spadochronowych piechoty morskiej), pułku pancernego z kołowymi transporterami ECR-90 Sagaie, pułku artylerii i batalionu saperów. Nazwy „pułk” są tradycyjne, w istocie każdy ma siłę batalionu bądź dywizjonu artylerii. 11. Brygada Spadochronowa wchodzi w skład 3e  Division z Marsylii, jednej z dwóch dywizji Wojsk Lądowych Francji.