Trzeci prototyp samolotu komunikacji regionalnej MRJ90 (FTA-3; rej. JA23MJ) w barwach pierwszego klienta – japonskich linii lotniczych ANA. MRJ to najwazniejszy program lotniczy realizowany obecnie przez MHI.

Mitsubishi Heavy Industries (MHI) to jeden z czterech gigantów japońskiego przemysłu ciężkiego (obok Kawasaki Heavy Industries, Fuji Heavy Industries i IHI Corporation). Działa w branży maszynowej, motoryzacyjnej, stoczniowej, energetycznej, lotniczej, kosmicznej i zbrojeniowej. Pasjonatom lotnictwa jest znany przede wszystkim jako producent słynnego myśliwca A6M Zero z okresu drugiej wojny światowej. MHI ma wszakże w swoim dorobku wiele typów samolotów, a także śmigłowców, silników lotniczych, pocisków rakietowych i rakiet nośnych. Obecnie najważniejszym programem lotniczym realizowanym przez MHI jest samolot komunikacji regionalnej MRJ.

Koncern Mitsubishi Jūkōgyō Kabushiki Gaisha (Mitsubishi Heavy Industries, Ltd.) jest znany w Japonii pod skróconą nazwą Mitsubishi Jūkō, a na świecie pod skrótem MHI lub po prostu jako Mitsubishi (choć ta ostatnia nazwa jest niejednoznaczna, gdyż posługuje się nią wiele firm). Stanowi ważny element Grupy Mitsubishi (Mitsubishi Gurūpu lub – nieoficjalnie – Mitsubishi Keiretsu), zrzeszającej ponad 30 firm. Oprócz MHI dwie największe to Mitsubishi Shōji Kabushiki Gaisha (Mitsubishi Corporation) i Kabushiki Gaisha Mitsubishi UFJ Finansharu Gurūpu (Mitsubishi UFJ Financial Group, Inc.). MHI ma jedenaście zakładów produkcyjnych, dziewięć placówek badawczo-rozwojowych i sześć biur w Japonii (w tym dwa główne w Tokio i Jokohamie) oraz siedem biur w innych krajach. W skład Grupy MHI (MHI Group) wchodzą 74 spółki japońskie i 156 zagranicznych, których MHI jest większościowym lub jedynym udziałowcem i których wyniki finansowe wliczane są do skonsolidowanego wyniku koncernu. Oprócz tego MHI ma mniejszościowe udziały w wielu innych firmach na całym świecie. Koncernem kieruje jedenastoosobowa rada dyrektorów. Od kwietnia 2014 r. jej przewodniczącym jest Hideaki Ōmiya, a prezesem i dyrektorem generalnym Shunichi Miyanaga.
MHI jest publiczną spółką akcyjną notowaną na giełdach papierów wartościowych w Tokio, Nagoi, Fukuoce i Sapporo. Jej akcjonariat jest bardzo rozproszony – 31 marca 2018 r. liczba posiadaczy akcji MHI wynosiła 270 890. Do największych akcjonariuszy należą: Nihon Masutā Torasuto Shintaku Ginkō (The Master Trust Bank of Japan, Ltd.), posiadający 4,88 % akcji w zarządzie powierniczym; Nihon Torasuti Sābisu Shintaku Ginkō (Japan Trustee Services Bank, Ltd.) – pięć osobnych pakietów akcji (3,43 %, 1,89 %, 1,59 %, 1,41 % i 1,38 %) w zarządzie powierniczym; Meiji Yasuda Seimei Hoken (Meiji Yasuda Life Insurance Co.) – 2,37 % akcji; Nomura Shintaku Ginkō (The Nomura Trust and Banking Co., Ltd.) – 1,93 % akcji w zarządzie powierniczym; State Street Bank – 1,84 %; Mizuho Shōken (Mizuho Securities Co., Ltd.) – 1,81 %.
Po zakończonej w kwietniu 2017 r. reorganizacji cała działalność projektowa, badawczo-rozwojowa, produkcyjna, sprzedażowa i usługowa MHI zgrupowana jest w trzech sektorach (obszarach biznesowych): Power Systems, Industry & Infrastructure oraz Aircraft, Defense & Space. Każdy sektor ma swój wydział planowania, zarządzania i rozwoju. Sektor Power Systems zajmuje się energetyką (cieplną, nuklearną i odnawialną), turbinami gazowymi, sprężarkami i silnikami lotniczymi. Główne firmy tego sektora to Mitsubishi Hitachi Power Systems, Ltd.; MHI Marine Machinery & Equipment Co., Ltd. i MHI Aero Engines, Ltd. Firmy sektora Industry & Infrastructure produkują m.in. wózki widłowe, silniki wysokoprężne, turbosprężarki, pompy, urządzenia klimatyzacyjne, agregaty chłodnicze, statki, maszyny dla przemysłu, maszyny rolnicze, maszyny drukarskie, sprzęt medyczny, pojazdy szynowe, urządzenia infrastruktury komunikacyjnej, prądnice i generatory, kompletne elektrownie, zakłady chemiczne i utylizacyjne. Są to m.in. Mitsubishi Shipbuilding Co., Ltd.; MHI Engineering, Ltd.; MHI Machinery Systems, Ltd. i MHI Forklift, Engine & Turbocharger Holdings, Ltd. Sektor Aircraft, Defense & Space zajmuje się produkcją cywilnych i wojskowych samolotów i śmigłowców (oraz podzespołów i części dla innych producentów), pocisków rakietowych i ich wyrzutni, torped, okrętów, czołgów i pojazdów opancerzonych, rakiet nośnych, silników rakietowych, statków kosmicznych i satelitów. W odróżnieniu od pozostałych sektorów, Aircraft, Defense & Space ma scentralizowaną strukturę. Jedyną wydzieloną firmą tego sektora jest Mitsubishi Aircraft Corporation, zajmująca się rozwojem i produkcją samolotu komunikacji regionalnej MRJ.
Produkcja na rzecz wszystkich sektorów prowadzona jest w 23 fabrykach (seisakusho – plants) w Japonii, z czego 20 należy do 10 zakładów (kōjō – works): Nagasaki Shipyard & Machinery Works, Shimonoseki Shipyard & Machinery Works, Hiroshima Machinery Works, Mihara Machinery Works, Kobe Shipyard & Machinery Works, Takasago Machinery Works, Nagoya Aerospace Systems Works, Nagoya Guidance & Propulsion Systems Works, Yokohama Dockyard & Machinery Works i Sagamihara Machinery Works.
Głównym producentem wojskowych i cywilnych samolotów i śmigłowców oraz sprzętu kosmicznego jest zakład Nagoya Aerospace Systems Works (Nagoya Kōkū Uchū Shisutemu Seisakusho), zarządzający trzema fabrykami: Oye Plant (Ōe Kōjō) w Nagoi, Tobishima Plant (Tobishima Kōjō) w Tobishima i Komaki South Plant (Komaki Minami Kōjō) w Toyoyama koło Komaki (wszystkie w prefekturze Aichi). Części i podzespoły konstrukcji samolotów są też wytwarzane w fabrykach innych zakładów. Silniki lotnicze, przekładnie do śmigłowców, wyposażenie kosmiczne i pociski rakietowe to domena zakładu Nagoya Guidance & Propulsion Systems Works (Nagoya Yūdō Suishin Shisutemu Seisakusho), mającego główną fabrykę Main Plant (Hon Kōjō) w Komaki w prefekturze Aichi i ośrodek doświadczalny Tashiro Field Laboratory (Tashiro Shikenjō) w Odate w prefekturze Akita.
Historia obu zakładów sięga założonej w 1920 r. w Oye-machi w Nagoi firmy Mitsubishi Internal Combustion Manufacturing Co., Ltd. (zob. dalej). W 1952 r. zbudowano drugą fabrykę – Komaki South Plant. 1 października 1956 r. grupujący obie fabryki zakład Nagoya Manufacturing Works (Nagoya Seisakusho) został przemianowany na Nagoya Aircraft Manufacturing Works (Nagoya Kōkūki Seisakusho). W 1972 r. uruchomiono trzecią fabrykę – Komaki North Plant (Komaki Kita Kōjō), a w 1979 r. czwartą – Oye Branch Plant (Ōe Bun Kōjō; od 1992 r. znaną jako Tobishima Plant). W związku z rozbudową zakładu i poszerzeniem asortymentu produkcji, 1 lipca 1989 r. podzielono go na dwa oddzielne zakłady – Nagoya Aerospace Systems Works z fabrykami Oye, Komaki South i Tobishima Plant oraz Nagoya Guidance & Propulsion Systems Works z fabryką Komaki North Plant (zwaną teraz Main Plant) i ośrodkiem doświadczalnym Tashiro (zbudowanym w październiku 1976 r.).
W roku budżetowym 2017 (od 1 kwietnia 2017 do 31 marca 2018 r.) skonsolidowany przychód ze sprzedaży całej Grupy MHI wyniósł 4110,8 mld jenów (wzrost o 5 % w porównaniu z rokiem budżetowym 2016), dochód operacyjny 126,5 mld jenów (spadek o 16 %), a zysk netto 70,484 mld jenów (spadek o 19,6 %). Sektor Power Systems uzyskał przychód 1493,9 mld jenów (co stanowiło 36,3 % przychodu całego koncernu; wzrost o 3,1 %), Industry & Infrastructure – 1898,9 mld (46,2 %; wzrost o 8,7 %), Aircraft, Defense & Space – 722,9 mld (17,6 %; wzrost o 2,8 %), a inne – 120,8 mld (2,9 %; spadek o 31,3 %). Całkowity przychód zmniejszył się wszakże o 125,9 mld jenów (3%) wskutek strat na operacjach wewnątrz grupy (pomiędzy sektorami i spółkami). Sprzedaż na rynku krajowym przyniosła 46 % całkowitego przychodu (1881,2 mld jenów), a na rynkach zagranicznych 54 % (2229,6 mld jenów). Jeśli chodzi o dochód operacyjny, to sektor Power Systems uzyskał 108,9 mld jenów, Industry & Infrastructure – 40,8 mld jenów, inne – 5 mld jenów. Aircraft, Defense & Space zanotował stratę w wysokości 15,1 mld jenów, a straty na operacjach wewnątrz grupy obniżyły łączny dochód o kolejnych 13,2 mld jenów. Koncern zebrał zamówienia o łącznej wartości 3875,7 mld jenów (spadek o 9,4 %). Portfel zamówień na koniec roku budżetowego 2017 osiągnął wartość 6111,6 mld jenów (spadek o 15 %). Nie uwzględnia on wszakże zamówień na samoloty MRJ, maszyna bowiem nie jest jeszcze dopuszczona do sprzedaży.