M-1 na ostatnim występie publicznym – paradzie Marynarki Wojennej w czerwcu 2013 r. na redzie Gdyni. Motorówka miała elegancką i klasyczną sylwetkę, której będzie nam brakowało.

Niebawem miną dwa lata od opuszczenia bandery na motorówce sztabowej M-1, służącej jako reprezentacyjna kolejnym dowódcom Marynarki Wojennej. Miała za sobą już 45 lat służby, ale co gorsza, od 31 grudnia 2013 r., gdy w ramach reformy systemu dowodzenia Siłami Zbrojnymi RP zlikwidowano Dowództwo Marynarki Wojennej, nie było już jej „głównego pasażera”. Ponieważ co jakiś czas w mediach przebijają się pomysły kolejnych zmian, w tym powrotu Dowództwa do Gdyni, przypomnijmy tę ciekawą jednostkę.

Pierwsza motorówka reprezentacyjna w Marynarce Wojennej PRL pojawiła się w 1967 r. Była to M-3 projektu M-600/II bazującego na cywilnej odmianie M-600 budowanej dla urzędów morskich. Nie posłużyła w tej roli jednak długo, bo już 3 lata później zmieniła ją nowa jednostka.
Projekt większej i nowocześniejszej motorówki sztabowej MS-3600 został opracowany na Politechnice Gdańskiej, zaś jej budowę zlecono Stoczni Marynarki Wojennej im. Dąbrowszczaków w Gdyni. Stępkę M-1 położono 10 września 1969, a jej wodowanie nastąpiło 25 lutego 1970 r. Do prób motorówka przystąpiła 19 czerwca, a na podstawie rozkazu dowódcy MW PRL nr 035/DMW z 21 maja 1970, podniosła ona banderę 26 czerwca tego samego roku i weszła w skład 45. Dywizjonu Pomocniczych Jednostek Pływających Komendy Portu Wojennego w Gdyni. Pierwszym dowódcą motorówki reprezentacyjnej M-1 został st. bsm. Władysław Zwolan.
Jej przeznaczeniem była szybka komunikacja sztabowych grup operacyjnych w żegludze przybrzeżnej, w południowych rejonach Morza Bałtyckiego, głównie pomiędzy Trójmiastem a Helem, oraz pełnienie funkcji reprezentacyjnych Marynarki Wojennej. Zgodnie z tymi zadaniami, na swoim pokładzie woziła ona wszystkich kolejnych dowódców MW – pierwszym był wadm. Ludwik Janczyszyn – jak również większość najważniejszych polityków krajowych oraz gości z zagranicy. Wśród tych ostatnich byli bardzo znani, jak np. premier rządu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii Margaret Thatcher, która 4 listopada 1988 r. odbyła nią rejs spod pomnika na Westerplatte do gdańskiej Zielonej Bramy, ale także dość „egzotyczni”, jak choćby prezydent Republiki Tadżykistanu Emolali Rachmanow, czy dowódca sił morskich Urugwaju adm. Juan Herber Fernandez Maggio.