1 listopada Departament Obrony Stanów Zjednoczonych poinformował o wstępnych wynikach śledztwa dotyczącego kolizji wielozadaniowego atomowego okrętu podwodnego USS Connecticut (SSN 22), do którego doszło 2 października na wodach Morza Południowochińskiego.

Według śledczych okręt zderzył się z nieznaną wcześniej górą podwodną. Uszkodzenia objęły obszar kadłuba, gdzie znajdują się zbiorniki balastowe. Obecnie jednostka znajduje się w bazie morskiej Apra Harbor na wyspie Guam, gdzie przechodzi wstępne naprawy mające pozwolić na przebazowanie do Stanów Zjednoczonych. Biorą w nich udział członkowie załogi, specjaliści z tendra USS Emory S. Land (AS 39) oraz zespół ze stoczni Puget Sound Naval Shipyard.

Uszkodzenie USS Connecticut spowodowało powrót do dyskusji dotyczącej potencjału remontowego stoczni amerykańskich, które obecnie nie mają dużych możliwości wydzielenia dodatkowych środków oraz przestrzeni do naprawy awaryjnej tak niestandardowego w US Navy okrętu - przypomnijmy, w służbie znajdują się jedynie trzy jednostki typu Seawolf, które są kierowane do szczególnie ważnych misji na rzecz utrzymania pozycji Stanów Zjednoczonych w kluczowych regionach świata.

Jednocześnie oficjalny komunikat o uszkodzeniu zbiorników balastowych nie daje pełnego przeglądu sytuacji o stanie okrętu. Przypomnijmy, w styczniu 2005 roku okręt podwodny USS San Francisco (SSN 711) także zderzył się z nieznaną wcześniej górą podwodną. W wyniku kolizji doszło także do uszkodzenia dziobowych zbiorników balastowych oraz przedziału stacji hydrolokacyjnej - wówczas skala zniszczeń była publicznie znana dzięki publikacji fotografii z doku, który wówczas znajdował się w Apra Harbor. Co więcej, według oficjalnych danych okręt uderzył w przeszkodę poruszając się z prędkością około 30 węzłów. Remont awaryjny, prowadzony w stoczni Puget Sound Naval Shipyard kosztował około 85 mln USD i trwał do kwietnia 2009 roku. W jego trakcie wykorzystano dziobową sekcję kadłuba bliźniaczego (i wycofanego z eksploatacji) USS Honolulu (SSN 718).