Oblatany w 1989 r. V-22 przeszedł długą i trudną drogę zanim rozpoczęła się jego regularna eksploatacja w jednostkach piechoty morskiej (US Marine Corps, USMC) oraz jednostkach podległych Dowództwu Operacji Specjalnych Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych (Air Force Special Operations Command, AFSOC). W okresie jego testowania doszło do siedmiu katastrof, w których zginęło 36 osób. Samolot wymagał dopracowania technologicznego oraz nowych procedur szkolenia załóg uwzględniających specyfikę pilotażu samolotu z przestawianymi wirnikami. Niestety od czasu uzyskania zdolności operacyjnej w 2007 r., doszło do kolejnych czterech wypadków w których zginęło osiem osób. Podczas ostatniego wypadku – twardego lądowania, które miało miejsce 17 maja 2014 r. w bazie Bellows na wyspie Oahu, zginęło dwóch żołnierzy piechoty morskiej, a 20 odniosło rany.
Pomimo, że V-22 w znaczący sposób zwiększają możliwości bojowe USMC oraz jednostek specjalnych, samoloty te nie miały dobrej prasy, a cały program często jest poddawany krytyce. Nie pomogły też Osprey’owi ujawnione w ostatnich latach informacje o często niewłaściwym serwisowaniu samolotów w dywizjonach piechoty morskiej oraz celowym zawyżaniu statystyk dotyczących jego niezawodności i gotowości bojowej. Pomimo tego V-22 postanowiły również zakupić Siły Morskie Stanów Zjednoczonych (US Navy, USN), które będą wykorzystywać je jako pokładowe samoloty transportowe. Z kolei piechota morska widzi V-22 w roli latających tankowców i zarówno ta formacja jak i dowództwo operacji specjalnych chcą uzbroić V-22 w broń ofensywną, tak aby mogły pełnić zadania bliskiego wsparcia oddziałów naziemnych (Close Air Support, CAS).
Wypadek z 2014 r. na wyspie Oahu potwierdził najpoważniejszy problem eksploatacyjny Osprey’a – wzbijanie przez wirniki olbrzymiej ilości pyłu i kurzu przy lądowaniu bądź zawisie nad terenem piaszczystym przy jednoczesnej dużej wrażliwość silników na wysokie zapylenie powietrza. Za wzbijanie tumanów kurzu odpowiadają również dysze wylotowe silników, które po obróceniu gondoli silników do pozycji pionowej (w czasie zawisu), znajdują się dość nisko nad ziemią.
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu