Wielozadaniowy samolot mysliwski F-35 Lightning II to najwiekszy, najdrozszy i najwazniejszy sposrod realizowanych obecnie programow koncernu Lockheed Martin.

Lockheed Martin to jeden z trzech największych koncernów amerykańskiego przemysłu lotniczo-kosmicznego obok Boeinga i Northropa Grummana. W obecnej formie funkcjonuje od 1995 r., kiedy to nastąpiło połączenie Lockheed Corp. i Martin Marietta Corp. Wcześniej obie firmy działały niezależnie od siebie, budując m.in. samoloty, rakiety, pociski kierowane, satelity i sondy kosmiczne. Wiele ich produktów na stałe zapisało się w historii światowego lotnictwa i kosmonautyki.

Lockheed Martin jest przedsiębiorstwem o globalnym zasięgu – ma ponad 400 placówek (zakładów produkcyjnych, ośrodków badawczo-rozwojowych, biur i przedstawicielstw) w ponad 70 krajach, w których zatrudnia 97 tys. pracowników (w tym 49 tys. inżynierów, naukowców i informatyków). Szeroki zakres działalności firmy, obejmujący sektory lotniczo-kosmiczny, obrony i bezpieczeństwa, elektroniczny i informatyczny, jest skupiony w czterech głównych wydziałach (obszarach biznesowych): lotniczym (Aeronautics), zbrojeniowym (Missile and Fire Control, MFC), wiropłatów i systemów zadaniowych (Rotary and Mission Systems, RMS) oraz kosmicznym (Space Systems). Firma oferuje swoje produkty i usługi zarówno na rynku wojskowym, jak i cywilnym. Za współpracę z klientami zagranicznymi odpowiada zespół Lockheed Martin International.
W 2016 r. skonsolidowany przychód netto ze sprzedaży całego koncernu wyniósł 47,248 mld dolarów. Wydział Aeronautics uzyskał 17,769 mld (co stanowiło 38% całego przychodu; wzrost o 14% w porównaniu z 2015 r.), MFC – 6,608 mld (14%; spadek o 2%), RMS – 13,462 mld (28%; wzrost o 48%) i Space Systems – 9,409 mld (20%; wzrost o 3%). Zysk operacyjny wyniósł 5,1 mld dolarów, z czego Aeronautics wypracował 1,887 mld (37%), MFC – 1,018 mld (20%), RMS – 906 mln (18%) i Space Systems – 1,289 mld (25%). Aż 71% przychodów (33,47 mld dolarów) uzyskano ze sprzedaży różnym agencjom federalnym Stanów Zjednoczonych, w tym przede wszystkim Departamentowi Obrony (59%). Sprzedaż na rynkach zagranicznych przyniosła 27% przychodów (12,703 mld, z czego 66% stanowiła sprzedaż w ramach programu Foreign Military Sales, FMS), a sprzedaż amerykańskim klientom komercyjnym i innym – 2% (1,075 mld). Portfel zamówień na 31 grudnia 2016 r. osiągnął wartość 96,2 mld dolarów.
Lockheed Martin to publiczna spółka akcyjna notowana na nowojorskiej giełdzie papierów wartościowych (New York Stock Exchange, NYSE). Firmą kieruje 9-osobowy zarząd i 12-osobowa rada dyrektorów. Siedziba zarządu znajduje się w Bethesda w stanie Maryland. Prezesem zarządu i dyrektorem generalnym jest od 2013 r. Marillyn A. Hewson. W skład zarządu wchodzą m.in. Orlando P. Carvalho (wiceprezes ds. Aeronautics), Frank A. St. John (wiceprezes ds. MFC), Dale P. Bennett (wiceprezes ds. RMS), Richard F. Ambrose (wiceprezes ds. Space Systems) i Richard H. Edwards (wiceprezes ds. Lockheed Martin International).

Zarys historii firmy Lockheed

Założycielami firmy Lockheed byli mechanicy samochodowi, bracia Allan i Malcolm Loughead. Zafascynowani lotnictwem, w 1912 r. w wynajętym garażu w San Francisco rozpoczęli budowę swojego pierwszego samolotu – Model G. Był to dwupłatowy wodnosamolot o drewnianej, krytej płótnem konstrukcji, napędzany silnikiem ciągnącym o mocy 80 hp. Oprócz pilota mógł zabrać dwóch pasażerów. Po uzyskaniu wsparcia finansowego od firmy Alco Cab Company, 19 grudnia 1912 r. bracia założyli firmę Alco Hydro-Aeroplane Company. 15 czerwca 1913 r. wodnosamolot Model G po raz pierwszy wzbił się w powietrze z wód zatoki San Francisco z Allanem za sterami. Miesiąc później maszyna została uszkodzona i przejęta przez firmę Alco Cab. Bracia imali się różnych zajęć, aby móc ją odkupić i naprawić. Udało im się to na krótko przed międzynarodową wystawą Panama-Pacific International Exposition w 1915 r. W jej trakcie bracia Loughead oferowali chętnym 10-minutowe loty widokowe nad zatoką San Francisco. Mimo wysokiej jak na owe lata ceny – 10 dolarów – z oferty skorzystało ponad 600 osób. Zasileni pokaźną sumą bracia na początku 1916 r. przenieśli się do Santa Barbara, gdzie założyli firmę Loughead Aircraft Manufacturing Company.
Pierwszym dziełem nowej wytwórni była dwusilnikowa łódź latająca F-1, skonstruowana pod kierunkiem Anthony’ego Stadlmana. W jej projektowaniu uczestniczył 20-letni wówczas, uzdolniony konstruktor John „Jack” K. Northrop. Po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do wojny w kwietniu 1917 r. bracia Loughead usiłowali zainteresować samolotem F-1 amerykańską Marynarkę Wojenną, jednak US Navy wybrała łodzie latające Curtiss HS-2L. Mimo nowatorskiej konstrukcji sukcesu nie odniósł także samolot sportowy S-1 Sportplane, zbudowany w 1919 r. – na rynku było bowiem dużo tanich samolotów z wojskowego demobilu. Z tego powodu w 1921 r. firma Loughead Aircraft Manufacturing zakończyła działalność. Wcześniej, w 1920 r., bracia zmienili pisownię nazwiska na Lockheed, aby ułatwić jego poprawną wymowę. Malcolm przeniósł się do Detroit, gdzie założył własną firmę Lockheed Hydraulic Brake Company. Allan został kalifornijskim dealerem firmy brata, ale w wolnym czasie wciąż obmyślał projekty nowych samolotów.