11 czerwca holenderska Izba Reprezentantów zatwierdziła zakup okrętów podwodnych dla Koninklijke Marine we francuskiej państwowej grupie stoczniowej Naval Group.

Po wstępnym wyborze francuskiego partnera, co nastąpiło w trzy miesiące temu, rozgorzała dyskusja na temat zasadności tego wskazania i potencjalnej możliwości wzrostu kosztów programu. Wniosek o pozostawienie ostatecznej decyzji nowemu gabinetowi nie został poparty. Ważność oferty wymaga, aby do zawarcia umowy z Francuzami doszło do drugiej połowy lipca. Wcześniej zapadnie wyrok sądowy w sprawie założonej prze niemiecki holding stoczniowy thyssenkrupp Marine Systems, który nie zgadzał się z decyzją wskazującą Naval Group na preferowanego dostawcę Orek.

Szacunkowy koszt zakupu okrętów ma wynieść ponad 5 mld EUR. Nowe jednostki będą się nazywały: Zr.Ms. Orka, Zr.Ms. Zwaardvis, Zr.Ms. Barracuda, Zr.Ms. Tijgerhaai. Program wymiany czterech Walrusów (obecnie w linii są tylko trzy) zakłada zakup tej samej liczby jednostek, które wejdą do eksploatacji w latach 2034-2037.

Naval Group zaoferował okręt typu Blacksword Barracuda, będący pomniejszoną odmianą Barracudy z napędem jądrowym, produkowanej seryjnie dla francuskiej Marine nationale. Okręty będą miały napęd konwencjonalny, ale bez systemu AIP (Air Independent Propulsion), wytwarzającego prąd elektryczny bez dostępu powietrza atmosferycznego. Zamiast tego otrzymają nowe baterie akumulatorów litowo-jonowych o dużej pojemności i szybkości ładowania.

Silnym konkurentem był Expeditionary C718, czyli największy okręt podwodny w ofercie Saaba, przeznaczony do misji na otwartych wodach, z dala od baz. Jego projekt opiera się na jednostkach typu A26 Blekinge, budowanych dla szwedzkiej Marinen. Saab występował w tym programie wspólnie z holenderską grupą stoczniową Damen.

Trzecim oferentem był niemiecki thyssenkrupp Marine Systems, który promował projekt 212CD E (Expeditionary). Jego publiczna premiera odbyła się w grudniu 2020 roku. Jego bazą miał być wspólny, norwesko-niemiecki projekt 212CD (Common Design).