Wśród premier XI Międzynarodowej Wystawy Uzbrojenia i Techniki Wojskowej MILEX-2023 (17–20 maja) była nowa wersja ręcznego granatnika bezodrzutowego MM-60 Sapfir ‒ Sapfir MGU ‒ którą pokazała białoruska państwowa firma Biełspiecwniesztiechnika. Oprócz niej Sapfiry można było oglądać we wszystkich możliwych konfiguracjach – jako uzbrojenie naziemnego robota, zdalnie sterowanych stanowisk uzbrojenia, bezzałogowego wielowirnikowca czy wersji zdalnie odpalanej ze stojaka.

Biełspiecwniesztiechnika prezentowała nową wersję swojego granatnika pod nazwą „system lekkiego wielozadaniowego granatnika Sapfir MGU”. Największą nowością jest wyposażenie Sapfira MGU w nowe urządzenie uzbrajająco-spustowe, które umożliwia przed strzałem wybór trzech trybów detonacji. Przedstawiciele Biełspiecwniesztiechniki na wystawie MILEX-2023 mówili o trybie uderzeniowym, uderzeniowym ze zwłoką (tzw. szturmowy) i zbliżeniowym nad celem (org. podrywa na trajektorii).

Naziemny bezzałogowiec Adunok-M ze zdalnie sterowanym stanowiskiem uzbrojenia z Sapfirami. Fot. milex.belexpo.by

W nowej wersji Sapfira zmieniono też celownik mechaniczny na analogiczny, ale z regulowanym przeziernikiem i ramkową muszką, znany chociażby z granatników RPG-26 oraz konstrukcyjnie pochodnych. Wszystkie prezentowane Sapfiry były połączone w „pakiety”, przynajmniej po dwa. Małe rozmiary i niska masa Sapfira umożliwia złożenie nawet „czteropaku” w wersji obsługiwanej ręcznie. Służą do tego wzajemnie pasujące do siebie występy o czterech pozycjach góra–dół i lewy–prawy, w które zaopatrzone są obejmy na obydwu końcach tubusu granatnika, Wystarczy wsunąć pasujące elementy i dodatkowo zamknąć zatrzaski, aby tworzyć takie „wieloprowadnicowe” wyrzutnie. Problemem może być celowanie.

Bezzałogowy wielowirnikowiec Barrażyrujuszczaja Truba z podpiętym Sapfirem. Fot. ONT TV

Na MILEX-2023 granatniki Sapfir pokazano też jako uzbrojenie zdalnie sterowanych stanowisk uzbrojenia serii Adunok białoruskiej KB Displej. Było więc lekkie stanowisko MBL uzbrojone w 7,62 mm km PKT i dwa Sapfiry, a na stoisku Biełspiecwniesztiechniki eksponowano naziemnego robota spółki KB Displej, tzw. Adunoka-M w układzie 6×6, uzbrojonego w modyfikację zdalnie sterowanego stanowiska uzbrojenia Adunok-2W, w którym w miejsce uzbrojenia strzeleckiego zamontowano pakiet aż 16 granatników Sapfir. Nad nim był podwieszony białoruski uzbrojony bezzałogowy wielowirnikowiec KB Displej Barrażyrujuszczaja Truba, już wcześniej uzbrajany, m.in. w RPG-26. Zapowiadano też pokazanie większego wielowirnikowca Quadro/Kwadro-1400, też spółki KB Displej, ale ostatecznie pokazany na MILEX-2023 aparat tradycyjnie uzbrojono w dwa RPG-26.

Wersja stojakowa wyrzutni Sapfirów – na pewno przydatna jako stend do poligonowych badań strzelaniem, ale też do odmiany zdalnie sterowanej. Fot. Władimir Blinow, „Wajar”/Ministerstwo Obrony Republiki Białoruś

Choć jako broń przeciwpancerna Sapfir ma ograniczone zastosowanie – pojedyncza głowica kumulacyjna o małej średnicy – to producent twierdzi, że wprowadził sekwencyjny tryb odpalenia dwóch Sapfirów, w którym pierwszy ma „zużyć” przeciwpocisk aktywnego systemu obrony wozu bojowego, a drugi tenże wóz trafić. Do niszczenia transporterów czy nawet większości bojowych wozów piechoty głowica Sapfira powinna wystarczyć. W przypadku Sapfira MGU jest podawane działanie burzące (odkształcające się, ang. HESH), kumulacyjno-odłamkowe i odłamkowe. Sapfir ma kaliber 61 mm; długość 750 mm; masę 4,5 kg; donośność skuteczną 500 m; donośność maks. 1000 m; przebijalność: 150 mm żelbetu, 250 mm ściany ceglanej, 200 mm RHA; promień rażenia siły żywej w kamizelkach kuloodpornych i hełmach to 7 m.