25 października na stronach Kancelarii Sejmu upubliczniono poselską interpelację w sprawie decyzji Ministerstwa Obrony Narodowej o odstąpieniu od projektu wspólnego (europejskiego) systemu obrony powietrznej.

Autorami interpelacji są posłowie Klubu Parlamentarnego Koalicja Obywatelska (Jarosław Urbaniak, Janusz Cichoń, Maria Małgorzata Janyska, Marek Krząkała, Izabela Katarzyna Mrzygłocka, Bartłomiej Sienkiewicz, Krystyna Sibińska, Piotr Benedykt Zientarski). W powyższym dokumencie czytamy, 13 października 2022 r., pojawiła się informacja o odstąpieniu przez Polskę od projektu budowy wspólnego europejskiego systemu obrony powietrznej, do którego wolę przystąpienia wyraziło kilkanaście europejskich państw, w tym kraje bałtyckie czy Wielka Brytania.

Pan Premier wyjaśniał, że powodem decyzji było rzekomo wyprzedzenie przez Polskę działań w tym obszarze.

Mając na uwadze powyższe, proszę o odpowiedź na pytania:

1. Jakie są przyczyny odstąpienia przez Polskę od projektu budowy europejskiego systemu obrony przeciwlotniczej?
2. Kto miał być organizatorem europejskiego przetargu i czy, jak pokazują chociażby doświadczenia pandemiczne, wspólne zakupy nie byłyby tańsze?
3. Jakiego typu i jakiej wielkości obronę system europejski przewidywał dla Polski?
4. W posiadaniu ilu i jakiego typu systemów obrony przeciwlotniczej jest dziś Polska i jak kształtują się plany rozwojowe w kolejnych latach (z zaznaczeniem etapu procesu zakupu)?

W czasie spotkania z mediami, które miało miejsce 14 października na poligonie w Toruniu, wicepremier i minister obrony Mariusz Błaszczak, jasno wskazał, że europejska inicjatywa jest daleko w tyle z procesem rozbudowy obrony przeciwlotniczej realizowanym w Polsce.

W przypadku Wojska Polskiego, na uzbrojenie trafił już pierwszy zestaw ogniowy Narew, który znajduje się w strukturach 18. Dywizji Zmechanizowanej. Drugi zestaw ma trafić do 16. Dywizji Zmechanizowanej (Elbląga) w przyszłym roku. Dodatkowo w Toruniu prowadzony jest proces sprawdzenia i integracji dwóch pierwszych zestawów ogniowych systemu Patriot PAC-3+. Ważnym elementem było także podpisanie (w październiku br.) umowy ramowej w sprawie realizacji programu Pilica+, której elementem jest wykorzystanie pocisków przeciwlotniczych MBDA CAMM.

Co należy podkreślić, już dwa zestawy ogniowe tzw. „małej Narwii”, dysponujące łącznie sześcioma wyrzutniami oraz 48 pociskami CAMM gotowymi do dopalenia (dzięki wielokanałowości systemu) zapewni możliwości jednoczesnego zwalczania większej liczby celów latających niż wszystkich sześć dywizjonów wyposażonych w systemy Newa-SC i pułki Kub-M razem wzięte.