Zarządzanie kryzysowe jest jedną z istotniejszych aktywności służb państwowych prowadzących działania z zakresu ochrony ludności i mienia. Chociaż proceduralnie system w Polsce jest uporządkowany, w obszarze wykonawczym dotyczącym współpracy służb i wojska, integratorem jest przede wszystkim cywilna telefonia komórkowa. W Siłach Zbrojnych RP od lat szeroko stosuje się rozwiązania sprzętowe i programowe Sieciocentrycznej Platformy Teleinformatycznej Jaśmin – Wielodomenowego Systemu Systemów Zarządzania Walką i Łączności, wykorzystującego współczesne zdobycze technologiczne do zapewnienia nie tylko łączności, ale dzięki synergii, analizie i filtracji różnych informacji, także jak najpełniejszą świadomość sytuacyjną. Spółka TELDAT, twórca rodziny rozwiązań platformy Jaśmin, w dniu 24 lutego 2022 roku zaprezentowała jak mogłaby wyglądać współpraca służb i wojska dzięki opracowanemu systemowi do zarządzania kryzysowego, będącemu jednym z zasadniczych rozwiązań ww. systemu systemów i mogącego pracować samodzielne.
Powszechne zarządzanie kryzysowe
Obszar zarządzania kryzysowego, będący częścią bezpieczeństwa narodowego, obejmuje bardzo szeroki zakres zadań. Dotyczyć on może terytorium całego kraju, jego większej czy nawet bardzo małej części, a działania mogą być także uruchomione do ochrony życia i zdrowia nawet pojedynczego człowieka. Mowa tu o: epidemiach, powodziach, skażeniach chemicznych, pożarach, trąbach powietrznych, skutkach suszy (brak zasobów wody), regionalnych lub lokalnych problemach z energią elektryczną czy gazem, katastrofach komunikacyjnych i budowlanych, aktach terroryzmu, kryzysach imigracyjnych, zamieszkach, aż skończywszy na zaginięciach osób. Powyższe nie wyczerpuje wszystkich źródeł, powodujących potrzebę uruchomienia zautomatyzowanego systemu zarządzania kryzysowego. Zasadniczo chodzi o ochronę ludności, mienia, środowiska i infrastruktury krytycznej. Wszystkim tym zagrożeniom odpowiadać ma stworzony przed laty system zarządzania kryzysowego, oparty w naszym kraju o cztery poziomy (rządowy/krajowy, wojewódzki, miejski/powiatowy, gminny). Na każdym z nich prowadzi się zarówno działania planistyczno-organizacyjne (prewencja), jak i ratowniczo-odtworzeniowe (reagowanie). Na rzecz systemu zarządzania kryzysowego, prócz dedykowanych centrów i zespołów, działa cała grupa instytucji, służb i organizacji. Do najważniejszych z nich zaliczyć należy: Państwową i Ochotniczą Straż Pożarną, Policję, ratownictwo medyczne oraz Siły Zbrojne RP, a w strefie przygranicznej także Straż Graniczną. Podobnie jak źródła zagrożeń, grupa ta jest zdecydowanie szersza i doliczyć do niej należy także: straż miejską/gminną, służby energetyczne i gazowe, służbę zdrowia (w tym służby sanitarno-epidemiologiczne), służby weterynaryjne, przedsiębiorstwa transportowe, wodno-kanalizacyjne itd. Widać z powyższej listy, z jak rozbudowanym, wieloobszarowym systemem mamy do czynienia, z szerokim wachlarzem zadań, z dużą liczbą jego aktywnych uczestników, ale i również z potencjalną, olbrzymią ilością danych, które trzeba zgromadzić, przeanalizować, przetworzyć i na ich podstawie podjąć decyzje do działania. Nie może więc dziwić, że z aktywacją systemu zarządzania kryzysowego, z perspektywy kraju, mamy w Polsce do czynienia prawie codziennie.
Fot.: TELDAT.
Kluczowym w zarządzaniu kryzysowym jest terminowy i niezakłócony obieg informacji. W systemie, na podstawowym poziomie wykonawczym (miasto/powiat, gmina) korzysta się z różnych sieci i środków łączności. Przede wszystkim jest to publiczna telefonia komórkowa i ewentualnie radiowa funkcjonująca głównie w ramach obiektów administracji samorządowej. Swoimi własnymi systemami (zwłaszcza w sferze mobilnej - radiowymi) dysponuje każda z podstawowych służb biorących udział w działaniach likwidujących lub minimalizujących zagrożenia kryzysowe: Straż Pożarna, Policja, Siły Zbrojne oraz ratownictwo medyczne.
Bardzo często spektakularne działania w ramach zarządzania kryzysowego widzimy głównie w przekazach medialnych, najczęściej ratowniczych czy poszukiwawczo-ratowniczych. W praktyce spójność działań różnych służb w terenie zapewnia przede wszystkim wspomniana już telefonia komórkowa, dostępna dziś zarówno dla urzędnika, policjanta, strażaka czy żołnierza. W mniejszych, punktowych działaniach, koordynują oni kolejne ruchy swoich służb, mając ze sobą kontakt głównie poprzez bezpośrednią obecność na miejscu zdarzenia. Ciekawymi natomiast przypadkami są wydarzenia z ostatniego roku: kryzys imigrancki na granicy z Białorusią i wiele uczące także z obszaru zarządzania kryzysowego działania prowadzone podczas wojny rosyjsko-ukraińskiej.
W tym pierwszym przypadku doszło do ogłoszenia stanu wyjątkowego na części terytorium Polski, następnie działania kontynuowane były na podstawie wprowadzonych zmian ustawowych. Przez wiele miesięcy mieliśmy i w pewnym zakresie dalej mamy na wschodnich krańcach kraju, działania z zarządzania kryzysowego, w których pierwsze skrzypce odgrywała Straż Graniczna, ale nie mniejszy udział miały kilkunastotysięczne zgrupowania zadaniowe Sił Zbrojnych RP, skromniejsze Policji, a sytuacja wymagała także współdziałania z innymi organami administracji terenowej, samorządu, służbami leśnymi, czy medycznymi. Nie ma mowy o zdarzeniu punktowym, ale mającym miejsce na dużym obszarze, w długiej perspektywie czasowej. Pojawiło się długotrwałe wyzwanie połączenia wielu autonomicznych systemów łączności, nie wspominając już o pełnym wykorzystaniu zalet, jakie dają współczesne technologie umożliwiające integrację, a następnie bieżącą wymianę informacji, głosu i wideo. Zresztą problem ten nie dotyczył tylko współpracy różnych służb i instytucji zaangażowanych na pograniczu, ale i samego wojska. Pododdziały Sił Zbrojnych RP, wykonując działania kordonowe na granicy wyposażone zostały w etatowe środki łączności. Wojsko, prowadząc działania rozproszone, natknęło się na problem deficytu narzędzi komunikacyjnych. Stąd w rękach żołnierzy znalazły się dosyć popularne, ale uznawane słusznie za rozwiązanie improwizowane, komercyjne radia klasy walkie-takie. W praktyce stworzony system zapewniał wymianę informacji, reakcji na zdarzenia, ale wielce nie wpływał na świadomość sytuacyjną uczestników operacji, a na pewno nie w takim stopniu, w którym mógłby czy powinien.
Z kolei trwająca już od blisko dziesięciu tygodni nowa faza wojny rosyjsko-ukraińskiej, prowadzona aktywnie w dużej mierze na terenach zurbanizowanych, skutkuje równie masową potrzebą niesienia pomocy ludziom, a także infrastrukturze przez najróżniejsze służby, organizacje i firmy. Powszechnie w ratunek włączyli się obywatele ukraińscy. Ogrom zdarzeń, szczupłość wobec skali profesjonalnych sił i środków, a jednocześnie żywioł społeczny, wymaga skutecznego nimi zarządzania i dysponowania. Z pewnością Ukrainie przydałaby się integracja różnych formacji nie tylko pod kątem działającej efektywnie łączności, ale też zarządzania działaniami ratowniczymi, prowadzonymi przecież w obliczu zagrożeń militarnych.
Można inaczej
Jak mogłoby wyglądać współczesne prowadzenie działań z zakresu zarządzania kryzysowego zaprezentowała bydgoska spółka TELDAT, która na potrzeby przedstawicieli różnych służb publicznych zorganizowała i przeprowadziła pokaz funkcjonowania Systemu Zarządzania Kryzysowego Jaśmin (SZK Jaśmin). Wielogodzinna, praktyczna prezentacja odbyła się 24 lutego 2022 r. Przedsięwzięcie przygotowano i zrealizowano we współpracy z Rządowym Centrum Bezpieczeństwa (RCB), Dowództwem Wojsk OT, Wydziałem Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego Województwa Kujawsko-Pomorskiego, Wojskową Akademią Techniczną (WAT), Akademią Sztuki Wojennej (ASzWoj) oraz Akademią Kaliską.
Fot.: TELDAT.
Za scenariusz pokazowy przyjęto „poszukiwania osoby zaginionej”. W tego rodzaju działaniach w terenie przemieszczają się zespoły funkcjonariuszy (Policji i Straży Pożarnej), pododdziały żołnierzy (najczęściej terytorialsi), czy inne osoby ad hoc zaangażowane (np. sąsiedzi i bliscy). W trakcie działań poszukiwawczo-ratowniczych zmieniane mogą być priorytety, sektory aktywności poszczególnych zespołów, dostosowuje się na nowo ich skład, przemieszcza się grupy w różnych kierunkach i warunkach terenowych. Organizatorem i kierującym działaniami w przypadku poszukiwań osób jest Policja, wspierana najczęściej przez siły i środki Straży Pożarnej oraz Sił Zbrojnych RP (Wojska Obrony Terytorialnej). Podobnie zorganizowano i przeprowadzono wspomniany pokaz z użyciem SZK Jaśmin. Utworzono bowiem stanowiska pracy podgrywające każdą z instytucji uczestniczącą w działaniach (stanowisko kierowania Policji, stanowisko kierowania Straży Pożarnej, Mobilne Centrum Zarządzania Kryzysowego, Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego i dowództwo batalionu WOT). Głównym elementem spinającym wymianę informacji było centrum dowodzenia utworzone w spółce TELDAT, wykorzystujące do tego celu sieć internetową, a sieć GSM do łączenia z Grupami Poszukiwawczo-Ratowniczymi Policji, Straży Pożarnej i Wojsk Obrony Terytorialnej. Do systemu dołączono sprzęt wykorzystywany przez grupy poszukiwawczo-ratownicze: smartfony, kamerę GoPro, kamerę termowizyjną i bezzałogowy statek powietrzny (BSP). Na stanowiskach kierowania znalazły się laptopy, a w grupach poszukiwawczo-ratowniczych tablety i smartfony z oprogramowaniem SZK Jaśmin.
Scenariusz rozpoczął się od wprowadzenia do SZK Jaśmin informacji o zaginięciu osoby (np. w oparciu o zawiadomienie, notatkę urzędową, opis i zdjęcie osoby poszukiwanej). Pierwszym elementem działań była krótka odprawa informacyjna, po której nastąpiło przemieszczenie Grup Poszukiwawczo-Ratowniczych w rejon prowadzenia działań. W systemie, na cyfrowej mapie obrazującej bieżącą sytuację kryzysową, kierujący akcją dokonał podziału terenu wskazanego do przeszukania, przydzielając poszczególne jego odcinki grupom zadaniowym. Obszar odpowiedzialności każdej z tych grup cyfrowo podzielono na mniejsze części. W toku działań zmieniano sektory odpowiedzialności, argumentując to nowymi informacjami o „osobie poszukiwanej”. Przeszukiwanie terenu pozwoliło na odnalezienie osobistej rzeczy „zaginionej” (jej lokacja pojawiła się na mapie, a zdjęcie w systemie), a w rezultacie końcowym samej poszukiwanej osoby. W trakcie działań poszukiwawczych na bieżąco wymieniane były informacje pomiędzy grupami, wykorzystano BSP, przemieszczono jeden z zespołów na nowy obszar poszukiwań. Grupy Poszukiwawczo-Ratownicze utrzymywały stały kanał łączności ze stanowiskiem kierowania Policji za pomocą czatu i głosu. Wymiana informacji pomiędzy samymi służbami i żołnierzami następowała poprzez cyfrowe zobrazowanie bieżącej sytuacji kryzysowej, obraz wideo, zdjęcia, czat, dane i koordynaty GPS. Obraz wideo z BSP, kamer GoPro i termalnej, poprzez Video Streaming Server był dostępny wyłącznie dla uprawnionych operatorów, wskazanych przez dowódcę w SZK Jaśmin. W trakcie pokazu monitorowano przemieszczanie się dowódcy działań i poszczególnych członków grup wyposażonych w elementy SZK Jaśmin (tablety i smartfony z zainstalowanym oprogramowaniem SZK Jaśmin). Celem wydarzenia była nie tylko prezentacja możliwości poprawy świadomości sytuacyjnej dowodzącego oraz uczestników „poszukiwań”, ale również integracja i współpraca różnych służb w ramach jednego, funkcjonalnego systemu mocno na bieżąco wspieranego danymi. Po zakończeniu pokazu doszło do jego podsumowania i omówienia poszczególnych możliwości SZK Jaśmin z wykorzystaniem m.in. funkcjonalności After Action Review.
Fot.: TELDAT.
SZK Jaśmin
System Zarządzania Kryzysowego Jaśmin jest wyspecjalizowanym zautomatyzowanym systemem, wchodzącym w skład całej rodziny platformy Jaśmin (Wielodomenowego Systemu Systemów Zarządzania Walką i Łączności), znanej głównie z rozwiązań wojskowych, takich jak: HMS Jaśmin (System Zarządzania Walką Poziomu Operacyjnego/Taktycznego), BMS Jaśmin (System Zarządzania Walką i Łączności Poziomu Batalionu, Kompanii, Plutonu i Drużyny), DSS Jaśmin (System Zarządzania Walką i Łączności Żołnierza) oraz JFSS Jaśmin (System Wymiany Danych dla Połączonego Wsparcia Ogniowego). Wszystkie ze sobą oczywiście współpracują, tworząc jeden „organizm teleinformatyczny” obejmujący całe spektrum pola walki, a dzięki systemowi zarządzania kryzysowego, także wejścia na zwykle pomijany obszar ze sfery bezpieczeństwa.
SZK Jaśmin dedykowany jest do kompleksowego wspierania struktur zarządzania kryzysowego. Umożliwia planowanie, zarządzanie, dowodzenie, kierowanie oraz monitorowanie zagrożeń niemilitarnych. Na SZK Jaśmin składa się głównie specjalistyczne oprogramowanie, a także dedykowany sprzęt teleinformatyczny pozwalający na pełne zarządzanie systemem. SZK Jaśmin przewidziany jest dla wszystkich szczebli systemu zarządzania kryzysowego (gmina–miasto/powiat–województwo-kraj). Ten system może być także wykorzystany w strukturach i zgrupowaniach Sił Zbrojnych RP przeznaczonych do prowadzenia działań kryzysowych. Jest to tym bardziej ułatwione, bowiem duża część wojskowych posiada wiedzę i praktyczną znajomość rozwiązań wchodzących w skład systemu taktyczno-operacyjnego z rodziny Jaśmin. SZK Jaśmin współpracuje ponadto z Systemem Bezpiecznej Wymiany Informacji (SBWI), wykorzystywanym takż w MON (pod nazwą SARON), zapewniając grupowe powiadamianie i alarmowanie oraz wymianę informacji między służbami dyżurnymi.
Oprogramowanie SZK Jaśmin instalowane jest na komputerowych terminalach taktycznych (laptopy, tablety) znajdujących się na stanowiskach operatorskich czy w pojazdach, a także na smartfonach, umożliwiających m.in. pozycjonowanie i przekazywanie informacji o ratownikach w czasie akcji. Głównymi zaletami takiego rozwiązania są przede wszystkim:
W przypadku pracy na dedykowanych terminalach taktycznych produkcji TELDAT, ww. system jest przygotowany do pracy w różnych warunkach środowiskowych (bowiem może też funkcjonować mobilnie, w niskich oraz wysokich temperaturach, w dużej wilgotność i nie przeszkadzają mu upadki, uderzenia oraz wstrząsy wskazanego sprzętu, na którym jest zainstalowany). SZK Jaśmin może funkcjonować w ramach komercyjnej sieci telekomunikacyjnej i w formie aplikacji wykorzystywanej na popularnych urządzeniach (np. smartfonach). Dzięki tworzeniu tak rozległej sieci wymiany informacji, przekłada się to na szeroką świadomość dowodzących akcją i jej uczestników, podnosząc tym samym skuteczność działań, często przecież prowadzonych w deficycie czasowym (np. poszukiwawczo-ratowniczych). Warto zauważyć, że oprogramowanie wykorzystuje symbolikę dopuszczoną do użytku i zatwierdzoną decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 2008 roku.
SZK Jaśmin pozwala m.in. na bieżące cyfrowe zobrazowanie sytuacji kryzysowej, monitorowanie położenia osób i pojazdów biorących udział w jej zażegnaniu lub minimalizowaniu, zgłaszanie i obrazowanie zdarzeń oraz incydentów kryzysowych. Pokazuje w czasie zbliżonym do rzeczywistego zobrazowanie rozmieszczenia sił i środków, pozwala monitorować działania bieżące i dozorować zagrożenia oraz osoby stwarzające zagrożenie. W systemie możliwa jest też bieżąca prezentacja danych pozyskiwanych z BSP czy innych systemów obserwacji (np. kamer monitoringu miejskiego czy też przenoszonych przez pojedyncze osoby). Przesyłać nim można także informacje, rozkazy, polecenia, meldunki, raporty, ostrzeżenia i alarmy. Prezentacja przez to rozwiązanie danych może odbywać się na mapie w różnej formie (np. zdjęć, plików, obrazu wideo, notatek itp.). SZK Jaśmin pozwala również na optymalizację rozwiązań – posiada bowiem narzędzia do:
Dowodzący akcją ma możliwość segregowania i filtrowania informacji, które z nich mają trafiać do osób prowadzących działania w terenie. Oczywiście przekazywanie danych jest również „ukierunkowane” na przełożonych i instytucje wyższego szczebla (np. Rządowe Centrum Bezpieczeństwa). W SZK Jaśmin można zastosować również dodatkowe szyfratory spełniające wymagania odpowiednich służb, pozwalające na wymianę i przetwarzanie informacji o różnych klauzulach niejawności. System ten charakteryzuje się modułową architekturą, szeroką interoperacyjnością i całym wachlarzem usług sieciowych, takich jak: wideokonferencja, służbowa poczta elektroniczna, czat i portal www. To niewątpliwie „kombajn teleinformatyczny”, sięgający możliwościami dużo dalej niż definicje klasycznej łączności, na czym powinno opierać się aktualne zarządzanie kryzysowe.
Szeroka interoperacyjność SZK Jaśmin (podobnie jak wszystkich pozostałych rozwiązań wywodzących się z platformy Jaśmin) gwarantuje także możliwość wymiany informacji z innymi systemami resortu Obrony Narodowej, NATO i UE, za pomocą międzynarodowych standardów, takich jak: MIP Baseline (Multilateral Interoperability Programme), JC3IEDM (STANAG 5525), Friendly Force Tracking – NFFI (IP1, IP2, SIP3) – NATO Friendly Force Information, FFI-MTF (STANAG 5527), ADatP-36 (FFI-XML-MTF), Plany i Rozkazy (STANAG 2014), ADatP-3, APP-11(C) (STANAG 5500), APP-6 (symbolika taktyczna), NVG (NATO Vector Graphics), WMS (Web Map Service), WMTS (Web Map Tile Service), WFS (Web Feature Service), JIPS (JCOP Information Product Services), JDSS – Joint Dismounted Soldier System (STANAG 4677), Link 16 (STANAG 5516) dla JREAP-C (STANAG 5518), SIMPLE (STANAG 5602), Link 11B (STANAG 5511) dla SIMPLE (STANAG 5518), VMF – Variable Message Format (MIL-STD 6018B oraz MIL-STD 47001D), ATP-45CBRN – Chemical, Biological, Radiological and Nuclear (STANAG 7149), ADatP-34 (Allied Data Publication 34) – NATO C3 Technical Architecture, RIC – Reportable Item Code, ADatP-37 – CID Server (STANAG 5528), OTH-GOLD, HLA – High Level Architecture (STANAG 4603) oraz Battlefield Directory (STANAG 4644). Dzięki tak szerokiemu wachlarzowi zaimplementowanych standardów interoperacyjności w SZK Jaśmin, zapewnia on również możliwość współpracy z systemami innych krajowych resortów (w tym: Rządowego Centrum Bezpieczeństwa, Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej, Państwowej Straży Pożarnej, Policji, Straży Granicznej, Państwowego Ratownictwa Medycznego itp.) poprzez zastosowanie scentralizowanego portalu WWW – usługi Web Client, umożliwiającej m.in. współdzielenie dokumentów i zautomatyzowaną dwukierunkową wymianę danych.
Dzięki zastosowanej w SZK Jaśmin funkcjonalności After Action Review (AAR) działania mogą być omawiane i analizowane (w trakcie i/lub po zakończeniu) pod kątem poprawności podejmowanych decyzji, przebytych tras przez poszczególne zespoły czy nawet osoby. AAR jest również doskonałym narzędziem do prowadzenia ćwiczeń, szkoleń, ale i bogatym zbiorem materiałów archiwalnych. Obecnie bowiem, często po wielu latach, powraca się do spraw prowadzonych w przeszłości, a dzięki nowym technikom i technologiom umożliwia się ich rozwiązywanie. Pełny cyfrowy AAR z takich np. poszukiwań będzie cennym pakietem danych oraz materiałem dowodowym.
Jak przystało na nowoczesny informatyczny system przeznaczony do zarządzania kryzysowego, SZK Jaśmin może być oczywiście zintegrowany z systemami symulacyjno-szkoleniowymi wykorzystywanymi w służbach i Siłach Zbrojnych (w tym z najpopularniejszymi jak: JTLS, JCATSi VBS), budując z ich wykorzystaniem wspólną platformę, do treningów wojska i różnych służb w zarządzaniu kryzysowym. Można ćwiczyć i weryfikować procedury, umiejętności, możliwości i symulację ze sferyczną wizualizacją.
Praktyczne zastosowanie
SZK Jaśmin to nie tylko pokazy, czy prezentacje targowe. Przykładowo na bazie współpracy pomiędzy spółką TELDAT a Urzędem Miasta Bydgoszczy, wprowadzono w Miejskim Centrum Zarządzania Kryzysowego Portal Internetowy SZK Jaśmin. System wykorzystany został w ostatnim czasie do wsparcia procesu zakwaterowania (np. w hotelach, pensjonatach i innych obiektach noclegowych) uchodźców z Ukrainy, dzięki możliwości zbierania i monitorowania informacji o ilości wolnych miejsc noclegowych. Taka współpraca to obopólna korzyść i swoisty poligon. Firma uzyskuje „żywe” uwagi od użytkownika, z kolei zarządzanie kryzysowe w Bydgoszczy staje się jednym z najlepiej zintegrowanych w kraju. W planach jest między innymi integracja w ramach Centrum otrzymanego modułu SZK Jaśmin z innymi, rozwiązaniami wykorzystywanymi już w Bydgoszczy. Co ciekawe, SZK Jaśmin był na przykład wykorzystywany do pozycjonowania wolontariuszy medycznych podczas turnieju UEFA U-21 rozgrywanego w Polsce w 2017 roku.
Fot.: TELDAT.
W artykule przedstawiono także temat prowadzonych działań przygranicznych od drugiej połowy 2021 roku. Operacją kierowano terytorialnie, w oparciu o dwa oddziały Straży Granicznej (Podlaski i Nadbużański), współdziałające z nimi stanowiska dowodzenia 16. i 18. Dywizji, a także systemy Policji i innych służb. A teraz wyobraźmy sobie wprowadzony tam SZK Jaśmin, integrujący informacje z BSP, kamer pojazdowych i osobistych, urządzeń wykrywających ruch (sejsmiczne), komunikaty z indywidualnych terminali taktycznych, nie wspominając o aplikacji w telefonach poszczególnych uczestników działań. Wyobraźmy sobie świadomość sytuacyjną dowodzących akcją, jej uczestników i bezproblemową współpracę z innymi służbami oraz wojskiem – korzystającym przecież na szczeblu pododdziału, brygady czy dywizji z rozwiązań platformy Jaśmin. W zasadzie tego nie trzeba sobie wyobrażać, takie możliwości nowoczesnych rozwiązań teleinformatycznych pokazano m.in. 24 lutego w Bydgoszczy.
Fot.: TELDAT.
Jedną z bardzo ważnych, a także naglących kwestii w obecnych warunkach politycznych oraz ekonomicznych rzutujących na sytuację energetyczną w kraju, jest potrzeba zastosowania rozwiązania klasy System Zarządzania Kryzysowego Jaśmin również w kontekście planów budowy Morskich Farm Wiatrowych (MFW).
Fot.: TELDAT.
Instalacje przemysłu offshore – Morskie Farmy Wiatrowe, mają docelowo generować 25% energii w tzw. miksie energetycznym Polski, a uruchomienie pierwszej z nich szacuje się na około 2025 rok. Realizacja tego rodzaju przedsięwzięcia nierozerwalnie wiąże się z jego zabezpieczeniem oraz stałym monitorowaniem. Zgodnie z Ustawą o bezpieczeństwie morskim z 18 sierpnia 2011 roku Morskie Farmy Wiatrowe buduje się i eksploatuje z zapewnieniem (obok zgodności z uzyskanym pozwoleniem na wznoszenie MFW) bezpieczeństwa żeglugi, funkcjonowania systemów łączności, bezpieczeństwa morskiego, ochrony granicy państwowej na morzu oraz obronności państwa, jak również ochrony środowiska morskiego. Z uwagi na liczbę obszarów, na które realny wpływ będzie mieć budowa oraz uruchomienie MFW (krajowy obszar energetyczny, ekonomiczny, ekologiczny, społeczny itd.), a także mnogość zagrożeń związanych z ograniczeniem lub całkowitym uniemożliwieniem jej funkcjonowania (ataki terrorystyczne, protesty, wandalizm i siły natury) w kontekście jej znaczenia dla tak newralgicznego sektora, jakim jest bezpieczeństwo energetyczne Polski powoduje, że nieuniknionym wydaje się wykorzystanie w pełni krajowych rozwiązań zautomatyzowanego zarządzania tego rodzaju instalacjami. Umożliwią one pełną kontrolę nad MFW oraz zapewnią natychmiastową odpowiedź służb w przypadku wystąpienia sytuacji zagrażającej jej bezpieczeństwu. MFW z punktu widzenia bezpieczeństwa państwa stanowi Infrastrukturę Krytyczną, która powinna być zintegrowana, zarządzana oraz monitorowana przez innowacyjne systemy teleinformatyczne gwarantujące pełne bezpieczeństwo i jakość wykonania.
Według producenta, System Zarządzania Kryzysowego Jaśmin odpowiadać ma na wszystkie te potrzeby, będąc przy tym rozwiązaniem w pełni narodowym, zapewniającym zdolność do integracji i współpracy z systemami wdrożonymi w innych kluczowych resortach państwa powiązanych z energetyką, a także modułową architekturę umożliwiającą elastyczną rozbudowę systemu o wybrane funkcjonalności, przy jednoczesnej gwarancji wysokiego poziomu cyberbezpieczeństwa.
Fot.: TELDAT.
Rozwiązanie to oparte ma być o najnowocześniejsze w skali światowej technologie, a jego zastosowanie może być decydujące w aspekcie państwowego udziału w procesie projektowania, budowy i eksploatacji instalacji MFW nie tylko na polskim obszarze Morza Bałtyckiego. Przewaga technologiczna nad podobnymi rozwiązaniami dostępnymi w Polsce i na świecie pozwoli z kolei w pełni dostosować się do istniejących wyzwań i wyprzedzić krajowe systemy bezpieczeństwa zarówno w kontekście regulacji EU, jak również względem doktryn obronnych NATO, które już teraz narzucają najwyższe standardy w tym względzie na świecie.
Autor: Mariusz Cielma/TELDAT.
Podobne z tej kategorii:
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
