13 czerwca w należącej do koncernu Larsen & Toubro Ltd (L&T) stoczni Kattupalli Shipyard (oficjalnie Adani Katupalli Port Private Limited) w miejscowości Kattupalli, odbyła się uroczystość wodowania okrętu przeznaczonego do zwalczania okrętów podwodnych w rejonach przybrzeżnych ASW SWC (Anti-Submarine Warfare Shallow Water Craft) dla sił morskich Indii.

Okręt ten otrzymał imię Anjadip (P 73) i jest trzecią jednostką tej klasy, która została zwodowana. Jest także jednym z czterech tego typu okrętów, które budowane są przez koncern L&T (jako podwykonawca) na zlecenie koncernu Garden Reach Shipbuilders & Engineers Ltd (GRSE). W tym samym dniu położono także stępkę siódmej jednostki tego typu.

Okręty o tej dość ciekawej klasyfikacji zostały zaprojektowane specjalnie z myślą o wykrywaniu i neutralizacji zagrożenia ze strony jednostek podwodnych w bezpośredniej bliskości lądu, koordynacji działań lotnictwa w zwalczaniu okrętów podwodnych, a także wykonywania misji o charakterze ratowniczym. Neutralizacja zagrożeń ze strony sił podwodnych potencjalnego przeciwnika realizowana jest obecnie przez korwetę Abhay (P 33 rosyjskiego projektu 1241PE). Indyjski Komitet Gabinetowy ds. Bezpieczeństwa wyraził zgodę na pozyskanie 16 okrętów sklasyfikowanych jako ASW SWC już w grudniu 2013 roku, postępowanie przetargowe Ministerstwo Obrony Indii rozpisało w czerwcu 2014 roku zapraszając do uczestnictwa następujące stocznie: Larsen & Toubro Ltd (L&T), ABG Shipyard Limited, Reliance Naval and Engineering Limited (R-Naval), Goa Shipyard Limited (GSL), Garden Reach Shipbuilders & Engineers Ltd (GRSE), oraz Cochin Shipyards Ltd. (CSL). W 2017 roku ogłoszono, że postępowanie to wygrały ex aequo stocznie GRSE i CSL, a stosowne umowy na ich budowę podpisano pod koniec kwietnia 2019 roku. Pierwszą dotycząca budowy ośmiu okrętów, opiewająca na kwotę 790 mln USD, ze stocznią GRSE podpisano 29 kwietnia 2019 roku (jak już wspomniano wcześniej cztery okręty zbuduje L&T), a dzień później podobny kontrakt na taką samą liczbę okrętów o takiej samej wartości zawarto ze stocznią CSL. W obu przypadkach umowa zawierała klauzulę dotyczącą przekazania pierwszych jednostek po upływie 42 miesięcy od momentu podpisania umów, podczas gdy kolejne mają być przekazywane w regularnych interwałach.

Budowę prototypowej jednostki tego typu, która otrzymała nazwę Arnala (P 68), rozpoczęto 6 sierpnia 2021 roku, a jej wodowanie odbyło się 20 grudnia 2020 roku. 21 lutego bieżącego roku w stoczni CSL w Koczin położono stępki dwóch jednostek tego typu. Cechą charakterystyczną programu w ramach którego budowane są nowe okręty, o której zdecydowanie trzeba wspomnieć, to fakt że 100% całego jest krajowej produkcji. Tym samym wpisują się one w propagowaną przez indyjski rząd politykę niezależności gospodarczej (Aatmanirbhar Bharat).

Co ciekawe wyporność oraz wymiary okrętów różnią się w zależności od stoczni je budujących i tak jednostki budowane przez GRSE legitymować się mają wypornością pełną 900 ton (te powstające w CSL wypierać mają o 150 ton mniej) oraz wymiarami 77,6 x 10,5 x 2,7 m (vs 78,0 x 11,26 x 2,7 m w CSL). Maksymalna prędkość wynieść ma 25 węzłów, a zasięg przy 14 węzłach oszacowano na 1800 Mm. Będą to największe okręty we Flocie Indii napędzane z wykorzystaniem pędników wodnostrumieniowych.

Okręty otrzymają kompleksowe wyposażenie hydrolokacyjne składające się zarówno ze stacji kadłubowej, jak i holowanej o zmiennej głębokości zanurzania, pracującej na niskiej częstotliwości. Główne uzbrojenie przeznaczone do neutralizacji wykrytego zagrożenia składać się będzie z pojedynczej 12-prowadnicowej wyrzutni rakietowych bomb głębinowych Larsen & Toubro IRL (Indigenous Rocket Launcher), kal. 212 mm, które są licencyjną, zmodyfikowaną wersją sowieckiego systemu RBU6000. Wykorzystują one standardową amunicję RGB60, ale mogą także wystrzeliwać pociski zakłócające systemu Kavach Mod 1. Innym wzorem uzbrojenia będzie sześć pojedynczych wyrzutni lekkich torped kal. 324 mm do pocisków Advanced Light Torpedo (TAL) Shyena. Uzbrojenie obronne składać się będzie natomiast z pojedynczej armaty CRN-91 (Close Range Naval-91) produkcji Ordnance Factory Medak wykorzystujący armatę powstałą z modyfikacji rosyjskiej 2A42 oraz dwóch zdalnie sterowanych systemów OFT z wkm kal. 12,7 mm. Stała załoga składać się będzie z 57 osób w tym 7 oficerów.