Rzecznik prasowy Armii Stanów Zjednoczonych (US Army) ujawnił, że zasięg rakietowego systemu hipersonicznego typu LRHW będzie wynosił ponad 2775 km.

W 2017 r. Armia oraz Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych (US Navy) rozpoczęły program budowy tzw. wspólnego hipersonicznego pojazdu szybującego C-HGB (Common Hypersonic Glide Body). Pojazd szybujący ma kształt wydłużonego stożka. Nie ma własnego napędu, lecz wynoszony jest w powietrze przez rakietę nośną. Po osiągnięciu odpowiedniej prędkości, odłącza się od niej kontynuując lot do celu. Jego trajektoria jest w większości płaska. Jest to broń kinetyczna rozwijająca prędkość rzędu Mach 5–6, zdolna do uderzenia w wybrany cel powierzchniowy z dokładnością wynoszącą mniej niż metr.

Pierwszy test C-HGB odbył się 1 października 2017 r., a kolejny 19 marca 2020 r. Obydwa przeprowadzono na poligonie rakietowym położonym na wyspie Kauai należącej do archipelagu Hawaje. Testy były udane, a pojazdy trafiły z dużą dokładnością w wybrane cele.

Pojazd C-HGB znajdzie się w uzbrojeniu opracowywanego przez US Army systemu broni hipersonicznej dalekiego zasięgu LRHW (Long-Range Hypersonic Weapon). LRHW ma być systemem mobilnych baterii rakietowych TEL (Transporter-Erector Launcher), zbudowanych na bazie ciągników samochodowych Oshkosh HEMTT M983A4 i platform M870. Pojedyncza wyrzutnia TEL ma być uzbrojona w dwa pociski rakietowe, które przenoszone będą i wystrzeliwane z modułowych wyrzutni kontenerowych (pojemników). Każda bateria hipersoniczna będzie składać się z czterech wyrzutni TEL. Pojazd szybujący buduje firma Dynetics, natomiast korporacja Lockheed Martin ma przeprowadzić integrację wszystkich komponentów LHRW. Do września br. US Army ma otrzymać pierwsze komponenty wyrzutni. Testy operacyjne kompletnego systemu LRHW mają rozpocząć się pod koniec 2022 r.

Ćwiczebny pojemnik-wyrzutnia systemu LRHW. Fot. US Army

Systemy LRHW będą podlegać armijnym dowództwom teatrów działań zarówno w Europie, jak i na Pacyfiku. Ich uzupełnieniem na tym szczeblu dowodzenia będzie nowy system rakietowy pośredniego zasięgu (IRM) zdolny do niszczenia celów na dystansie od 1500 do 2000 km. Jego testy mają rozpocząć się również w 2023 r. Zasięg LRHW wynoszący ponad 2775 km może pozwolić US Army na przeprowadzanie szybkich uderzeń na rozległych obszarach Pacyfiku. Jeśli baterie LRHW stacjonowałyby na wyspie Guam, pociski hipersoniczne mogłyby dolecieć w rejon Tajwanu. Ma to duże znaczenie w przypadku ewentualnej konfrontacji z Chinami. US Army mogłaby wykonywać uderzenia bezpośrednio z terytorium należącego do Stanów Zjednoczonych. Ewentualne stacjonowanie baterii hipersonicznych w państwach sojuszniczych, takich jak Japonia czy Republika Korei, może spotkać się ze sprzeciwem tamtejszych rządów.

US Navy planuje wdrożyć do służby pojazd C-HGB w ramach programu szybkiego ataku konwencjonalnego na pośrednich dystansach (IRCPS – Intermediate Range Conventional Prompt Strike). Rakiety przenoszące pojazdy C-HGB mają znaleźć się w uzbrojeniu nowo budowanych okrętów podwodnych typu Virginia (Block V) wyposażonych w wyrzutnie typu VPM (Virginia Payload Module). Jak na razie nie wiadomo jaki będzie zasięg systemu CPS, ale niewykluczone, że bardzo podobny do LRHW. System CPS ma osiągnąć wstępną gotowość operacyjną w 2028 r. Obydwa programy – LRHW oraz IRCPS – mają wykorzystywać tę samą rakietę nośną.