26 czerwca minister obrony Republiki Federalnej Niemiec Boris Pistorius zapowiedział utworzenie stałego garnizonu Wojsk Lądowych Sił Zbrojnych Republiki Federalnej Niemiec na terytorium Republiki Litewskiej.

Deklaracja padła podczas wizyty Pistoriusa w Wilnie. Garnizon ma liczyć ok. 4000 żołnierzy, będzie więc ekwiwalentem brygady. Jego utworzenie będzie miało na celu wzmocnienie tzw. wschodniej flanki NATO wobec rosyjskiego zagrożenia. Oznacza to również zgodę władz niemieckich na spełnienie żądań litewskich dotyczących zwiększenia niemieckiej obecności wojskowej na Litwie. Pistorius postawił przy tym warunek dotyczący infrastruktury ‒ ta musiałaby powstać przed sformowaniem „litewskiej brygady” Bundeswehry. Będzie to zadane niełatwe, bowiem liczba żołnierzy stale rozmieszczonych na Litwie miałaby znacząco wzrosnąć (obecnie wszystkie siły sojusznicze na Litwie, nie licząc lokalnych, są mniej liczne, są też rozmieszczane rotacyjnie), a ponadto pełna brygada wojsk lądowych to również m.in. setki pojazdów, być może zaplecze techniczne, magazynowe, medyczne itd. Według niektórych źródeł, mowa jest o dosłownie stałej obecności, na wzór niektórych garnizonów Sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych ‒ poza infrastrukturą wojskową miałaby też powstać cywilna, w tym domy mieszkalne, szkoły i miejsca pracy dla rodzin żołnierzy. Podobno już w kwietniu rozważano stworzenie bazy, a właściwie baz. Jeden batalion miałby być rozmieszczony w Poniewieżu, dwa w Rudnikach. Zapewne mowa o batalionach bojowych (pancernych, zmechanizowanych...), a oprócz nich konieczne byłoby również rozmieszczenie sztabu, logistyki, komponentu przeciwlotniczego, być może dywizjonu artylerii itd. Dotychczas jednak Niemcy mają problem ze spełnieniem oczekiwań Wilna w związku z szybkim zapewnieniem bezpieczeństwa Litwie. Czy deklaracja Pistoriusa zostanie zrealizowana ‒ okaże się w ciągu kilku najbliższych lat. Nie wiadomo również, o jakiej brygadzie mowa. Przykładowo rozmieszczenie brygady piechoty zmechanizowanej i pancernej to zupełnie różne problemy, pierwsza bowiem liczy zwykle więcej żołnierzy, druga zaś dysponuje znacznie cięższym oraz bardziej wymagającym (zwłaszcza pod kątem infrastruktury treningowej czy zaplecza technicznego) uzbrojeniem.