30 kwietnia Biuro Wykonawcze ds. Systemów Walki Lądowej (Program Executive Office Ground Combat Systems) poinformowało, że w ostatnich dniach kwietnia US Army wprowadziła do służby bojowy wóz piechoty M2A4E1. Uroczysty roll-out wozu odbył się w Centrum Rezerw Wojsk Lądowych (U.S. Army Reserve Center) w Saco w stanie Maine.
Zasadniczą zmianą w stosunku do wdrażanego do służby od 2020 r. M2A4 jest zastosowanie izraelskiego systemu ochrony aktywnej Elbit Iron Fist. Udało się go wreszcie zintegrować z Bradleyem, po wielu latach prób, dotąd kończących się fiaskiem. Wśród głównych problemów wskazywano przede wszystkim zbyt małą wydajność sieci energetycznej pojazdu do podołania zasilaniu kolejnego energochłonnego systemu. Nie pomagały też zapewne niewielkie rozmiary wieży Bradleya. Zastosowana w M2A4E1 odmiana Iron Fist ma różnić się znacznie od bazowej wersji. Choć szczegóły nie są znane, nawet na pierwszy rzut oka czujniki radiolokacyjne wyglądają inaczej od dotychczas testowanych. Ogólny układ systemu się jednak nie zmienił, a jego kluczowe elementy zostały zamontowane, zgodnie z planem, na wieży. Składają się na nie cztery zestawy czujników radiolokacyjnych z elektronicznym skanowaniem fazowym (AESA) i dwie podwójne wyrzutnie przeciwpocisków (oraz oczywiście jednostka sterująca z pulpitem). Producentem Iron Fist pozostaje Elbit Systems, lecz za integrację odpowiada General Dynamics Ordnance and Tactical Systems. Wóz M4E1 wyposażono również w zmodyfikowany celownik główny i w system kontroli środowiska, odpowiadający za dostrojenie klimatyzacji pojazdu tak, by żołnierze desantu nie byli narażeni na szok wywołany nagłą zmianą temperatury podczas opuszczania wozu. M2A4E1 zostały zamówione na razie w niewielkiej liczbie (kilkadziesiąt sztuk) i mają zastępować wozy rodziny Bradley przekazywane Siłom Zbrojnym Ukrainy. Nieoficjalnie mówi się o maksymalnie 200.
Pierwsze M2A4 trafiły do służby w 2020 r. Modernizacja do tego standardu polega m.in. na: poprawieniu świadomości sytuacyjnej załogi poprzez montaż nowych systemów optoelektronicznych i przyrządów obserwacyjnych oraz systemu zarządzania polem walki Force XXI Battle Command Bridge and Below (FBCB2), poprawie mobilności i dzielności terenowej dzięki zmianom w układzie napędowym oraz zwiększenie do 497 kW/675 KM mocy silnika. Wśród innych zmian wskazać można instalację pomocniczego agregatu prądotwórczego (APU).
Podobne z tej kategorii:
Podobne słowa kluczowe:
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu