17 kwietnia z bazy U.S. Space Force Vanderberg w Kalifornii wystrzelono na orbitę okołoziemską rakietę nośną Falcon 9 Block 5 należącą do prywatnej firmy SpaceX. Jej zadaniem było wyniesienie dwóch satelitów rozpoznania elektronicznego, których użytkownikiem będzie amerykańskie Narodowe Biuro Rozpoznawcze (NRO).

Zgodnie z tradycją dotyczącą usługi na rzecz rządu amerykańskiego, publiczna relacja ze startu była ograniczona – realizator transmisji nie upublicznił danych telemetrycznych II stopnia rakiety nośnej, a także żadnych ujęć przestrzeni ładunkowej. Sama transmisja zakończyła się po udanym lądowaniu I stopnia rakiety Falcon 9 w bazie Vandenberg – dla tego egzemplarza Falcona była to druga misja, co ciekawe pierwszą także realizował z Kalifornii w lutym bieżącego roku. Wówczas ładunkiem był także satelita rozpoznawczy NRO.

Zgodnie z upublicznionymi danymi, ładunkiem kwietniowej misji były dwa satelity zwiadu elektronicznego Intruder 13A oraz Intruder 13B, które stanowią część konstelacji systemu dozoru morskiego. Trzecia generacja satelitów tego typu jest wynoszona w przestrzeń od 2001 roku – za każdym razem na orbitę trafiają po dwa urządzenia (dotychczas wszystkie satelity III generacji (16 sztuk) wynosiły rakiety Atlas należące do firmy United Launch Alliance.

SpaceX obok obsługi rynku komercyjnego wykonuje także usługi na rzecz służb państwowych. Poza Stanami Zjednoczonymi mowa o Republice Federalnej Niemiec, której władze zakontraktowały dwie misje dotyczące wyniesienia na orbitę okołoziemską trzech satelitów rozpoznawczych – obecnie brak informacji, kiedy loty zostaną zrealizowane.