17 lipca o świcie doszło do ataku na most Krymski, w wyniku którego uszkodzone zostały filary mostu oraz przylegające do nich przęsło, które osunęło się do wody. Uszkodzenia dotknęły tylko jedną z dwóch jezdni części drogowej mostu, a przebiegająca równolegle linia kolejowa nie ucierpiała. W ciągu doby od uderzenia cywilny ruch samochodowy po moście Krymskim został wznowiony w trybie wahadłowym. Kijów oficjalnie nie przyznał się do ataku. Według nieoficjalnych informacji miał on zostać zaplanowany i wykonany za pomocą morskich dronów przez Służbę Bezpieczeństwa Ukrainy oraz ukraińską Marynarkę Wojenną.

Ukraińcy mieli także w ostatnich dniach zaatakować cele położone na tyłach rosyjskich za pomocą rakiet dalekiego zasięgu (Ługańsk, Berdiańsk i Mariupol), przy czym nieznane są efekty tych uderzeń. Według Rosjan doszło także do dwóch zmasowanych ataków ukraińskich dronów na Krym. W nocy z 15 na 16 lipca miało dojść do zsynchronizowanego uderzenia dronów morskich i powietrznych na Sewastopol. Z kolei w nocy z 17 na 18 lipca Ukraińcy mieli użyć 32 dronów powietrznych. Źródła rosyjskie twierdzą, że oba ataki na Krym zostały odparte bez strat.

W dniach 14–18 lipca sytuacja na froncie nie uległa zasadniczym zmianom. Trwają ciężkie walki na kilku odcinkach, bez istotnych zmian w położeniu obu stron. Na południu armia ukraińska przebija się przez rosyjskie pola minowe w okolicach wsi Robotyne, gdzie osiągnęła pierwszą linię obrony przeciwnika. Ukraińcy atakują także w rejonie Wełykiej Nowosiłki, gdzie najcięższe boje toczą się o Pryjutne i Staromajorśke. Pojawiły się także informacje o podjęciu punktowych działań zaczepnych na odcinku frontu obsadzonym przez rosyjską 35. Armię, która broni wyjścia z Hulajpola na Połohy w pasie od drogi T0803 koło Nowopokrowki do okolic Nowozłatopila. Trwają także ciężkie walki pod Bachmutem, przy czym Rosjanie zaangażowali na kluczowych kierunkach (okolice wsi Berchiwka oraz Kurdiumiwka, Andrijiwka i Kliszczijiwka – odpowiednio na północ i południe od miasta) swoje odwody, przede wszystkim ze składu wojsk powietrznodesantowych. Ich kontrataki jak dotąd skutecznie hamują natarcie ukraińskie.

Rosjanie utrzymują inicjatywę na pograniczu obwodów charkowskiego, ługańskiego i donieckiego. Według oceny rzecznika wschodniego zgrupowania armii ukraińskiej, płk. Serhija Czerewatego, zgrupowanie rosyjskie operujące na kierunkach kupiańskim i łymanskim liczy co najmniej 100 tys. żołnierzy, dysponujących ponad 900 czołgami, 555 działami różnych kalibrów i 370 wieloprowadnicowymi systemami rakietowymi. W ostatnich dniach Rosjanie atakowali w okolicach wsi Masiutiwka i Łyman Perszyj (na północny wschód od Kupiańska), Nowoseliwśke (na północny zachód od Swatowego), Karmazyniwka, Nowowodiane, Płoszczanka i Torśke (linia rzeki Żerebeć) oraz w masywie leśnym nad Dońcem. Na kilku odcinkach oddziały rosyjskie ze składu 6. Armii, 1. Armii Pancernej, 11. Korpusu Armijnego, 2. i 41. Armii, a także przydzielonych do nich oddziałów wojsk powietrznodesantowych, odniosły niewielkie sukcesy, spychając obrońców w kierunku zachodnim. Należy odnotować zdobycie przez Rosjan niewielkiego przyczółku na zachodnim brzegu rzeki Żerebeć pod Karmazyniwką. Walki na froncie od Kupiańska do Dońca są ciężkie i prawdopodobnie Ukraińcy zostali zmuszeni do skierowania tam swoich rezerw.

W nocy z 14 na 15 lipca Rosjanie zaatakowali terytorium Ukrainy sześcioma dronami Shahed-136/131, z których cztery miały zostać zestrzelone przez ukraińską obronę przeciwlotniczą. Do zmasowanego uderzenia dronów i pocisków manewrujących doszło w nocy z 17 na 18 lipca, co zapewne należy traktować jako rosyjską odpowiedź na atak na most Krymski. Agresor użył sześciu pocisków Kalibr do uderzenia na Odessę oraz 36 dronów – w większości na Odessę i Mikołajów. Dowództwo Sił Powietrznych zadeklarowało zaś zestrzelenie wszystkich rakiet oraz 31 dronów. Część dronów uderzyła w Mikołajowie, powodując pożar obiektu przemysłowego. Rosjanie wykorzystali także pociski S-300 do ataków na Charków.

Według informacji zebranych przez ukraiński wywiad wojskowy (HUR) od 11 do 17 lipca na Białoruś przybyło 500–700 wagnerowców (rejon miasta Osipowicze w obwodzie mohylewskim). Rzecznik HUR Andrij Jusow stwierdził, że część najemników będzie zaangażowana w szkolenie żołnierzy armii białoruskiej i rosyjskiej, a reszta będzie wypełniać zadania związane z „drażnieniem” Polski oraz innych krajów członkowskich UE i NATO. Podkreślił, że obecność wagnerowców na Białorusi nie stwarza bezpośredniego zagrożenia dla Ukrainy – choćby dlatego, że wkraczają oni bez uzbrojenia. Wcześniej rzecznik ukraińskiej służby granicznej Andrij Demczenko nie wykluczył, że najemnicy mogą być wykorzystani do destabilizacji sytuacji na obszarach przy granicy z Ukrainą „lub innymi krajami” sąsiadującymi z Białorusią. 14 lipca Ministerstwo Obrony Białorusi poinformowało, że opracowano „mapę drogową” zaangażowania wagnerowców w szkolenie białoruskich żołnierzy. 18 lipca niezależne media białoruskie poinformowały o zbliżaniu się do granic Białorusi piątej z kolei kolumny liczącej ponad 30 samochodów przewożących najemników.

Według dziennika „The Washington Post” z 15 lipca najistotniejszą przeszkodą w postępie kontrofensywy sił ukraińskich są pola minowe i zapory inżynieryjne osłaniające na głębokości od 5 do 16 km główne linie rosyjskiej obrony. Największe zagęszczenie pól minowych występuje wzdłuż południowej linii frontu w rejonie Zaporoża. Według Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych Ukrainy Wałerija Załużnego siły ukraińskie cierpią na niedobór specjalnego sprzętu do zdalnego rozminowywania.

18 lipca minister obrony Republiki Chińskiej (Tajwanu) zdementował wcześniejsze doniesienia tajwańskiego dziennika „China Times” o sprzedaży do Stanów Zjednoczonych wycofanych niedawno z eksploatacji w Siłach Zbrojnych Republiki Chińskiej (Tajwanu) zestawów obrony powietrznej krótkiego zasięgu MIM-23 HAWK, które miałyby zostać następnie przekazane Ukrainie.

Autorzy: Jakub Ber, Piotr Żochowski, współpraca: Jacek Tarocinski

Źródło: Ośrodek Studiów Wschodnich im. Marka Karpia