14 stycznia urząd premiera Wielkiej Brytanii wydał oficjalne oświadczenie, w którym ogłosił przekazanie Ukrainie czołgów Challenger 2, co było zapowiadane, a także – i to nowość – 155 mm haubicoarmat samobieżnych AS90. Jak to ujęło Downing Street 10, dostawy czołgów i artylerii to zmiana biegu w brytyjskim wojskowym wsparciu dla Kijowa.

Obecny brytyjski premier Rishi Sunak, w opublikowanym 14 stycznia oświadczeniu, potwierdził przekazanie 14 czołgów Challenger 2, czyli według brytyjskiej nomenklatury wojskowej, kultywującej kawaleryjskie tradycje, pełnego szwadronu (kompanii wg m.in. polskiej struktury organizacyjnej), a także „około 30” 155 mm haubicoarmat samobieżnych AS90. W tym drugim przypadku może to oznaczać i 24, i 34 sztuki. W poniedziałek (tj. 16 stycznia) brytyjski sekretarz obrony Ben Wallace ma przedstawić w Izbie Gmin szczegóły przekazania czołgów i artylerii. O ile 14 czołgów ma trafić na Ukrainę w „najbliższych tygodniach”, o tyle terminarz przekazania AS90 nie jest jeszcze ustalony. Wskazuje to, że w ogóle tego nie planowano i jest to decyzja podjęta w ostatniej chwili. Podobnie, jak dostawy innych systemów artyleryjskich kalibru 155 mm z innych państw zachodnich – Archerów ze Szwecji czy M109A6 Paladin ze Stanów Zjednoczonych. Wyraźnie jest to próba odtworzenia ad hoc zdolności bojowych, choćby części, Sił Zbrojnych Ukrainy. Przy czym wg Sunaka dostawy brytyjskich czołgów i artylerii mając pomóc Ukraińcom w planowanej „ofensywie” i w przełamaniu impasu na froncie. SkyNews w swoim materiale z 15 stycznia także nie podaje wielu nowych detali całej inicjatywy, uwypuklając jedynie, że Challengery 2 to pierwsze czołgi zachodniej konstrukcji wysłane na Ukrainę.

Zarówno Downing Street 10, jak i SkyNews milczą, skąd będą pochodzić Challengery 2 i AS90. Najpewniej będą to egzemplarze zmagazynowane i obecnie nieeksploatowane. Według SkyNews British Army ma nadal 227 czołgów Challenger 2 (z 386 oryginalnie dostarczonych), jednak sprawnych pozostaje zapewne mniej. Wskazywać na to mogą plany redukcji ich liczby w British Army do 148 sztuk w najbliższych latach, połączone z głęboką modernizacją do standardu Challenger 3 autorstwa grupy przemysłowej Rheinmetall AG. Nie ma podobnych danych odnośnie AS90. Wyprodukowano ich w latach 1992-1995 179 sztuk. Obecnie British Army ma dwa liniowe pułki artylerii uzbrojone w AS90, standardowo po 24 działa w każdym pułku. Poza tym Wielka Brytania utraciła zdolność produkcji tego uzbrojenia. Zatem egzemplarze wysłane na Ukrainę będą tzw. stratami bezpowrotnymi.

Teoretycznie szkolenie na AS90 nie powinno zasadniczo odbiegać od szkolenia na Kraba, różnice sprowadzają się do wyposażenia elektronicznego. W Krabie zastosowano licencyjną brytyjską wieżę z AS90. Jedynie lufa jest inna, w AS90 ma ona długość 39 kalibrów (L39), natomiast w Krabie 52 kalibrów, co przekłada się na większą donośność w przypadku strzelania standardową amunicją (24,9 km przy L39 i 30 km przy L52). Różnica wynika z zakupu przez Polskę licencji na wersję rozwojową AS90 ‒ AS90 Braveheart ‒ nazywaną niekiedy AS52 dla uwypuklenia zastosowania dłużej lufy. Ostatecznie Polska została jedynym użytkownikiem takiego systemu wieżowego, gdyż w następnych latach Wielka Brytania na skutek barku funduszy zrezygnowała z zakupu takiej wersji AS90, a w kolejnych latach brytyjski przemysł utracił możliwości produkcji systemów artyleryjskich dużego kalibru – 155 mm w przypadku artylerii lądowej i 114 mm okrętowej.