Holding Wiertoloty Rossii wystawił na tegorocznym moskiewskim Międzynarodowym Wojskowo-Technicznym Forum Armija-2022 prototyp bezzałogowego śmigłowca BAS-750 o wojskowym przeznaczeniu. System oficjalnie powstał we współpracy rosyjsko-białoruskiej, ale wygląd bezzałogowca wskazuje, że jest to rosyjska wersja białoruskiego bezzałogowego systemu Hunter.

Oznaczenie bezzałogowca BAS-750 wynika z jego maksymalnej masy startowej, czyli 750 kg. Pojedynczy komplet systemu składa się z dwóch śmigłowców i dwóch naziemnych stacji kierowania i kontroli. BAS-750 zapewnia autonomiczny start i lądowanie. Długotrwałość lotu sięga sześciu godzin. Zasięg łączności i transmisji danych rozpoznawczych w czasie rzeczywistym sięga 150 km. Zapewne można wykorzystać kolejny BAS-750 w roli retlanslatora łączności i podwoić w ten sposób zasięg łączności. Sygnalizowana jest możliwość instalacji dodatkowych zbiorników paliwa i wydłużenia w ten sposób czasu lotu. Pułap sięga 3500 m. Udźwig wynosi 200 kg, a prędkość przelotowa 180 km/h.

Oficjalnie BAS-750 powstał na bazie doświadczeń rozwoju i eksploatacji (eksperymentalnej, do końca br. ma uzyskać certyfikat typu) cywilnego mniejszego bezzałogowego śmigłowca BAS-200 (masa startowa 200 kg, udźwig 50 kg), który jest w eksploatacji , używa go m.in. państwowa Poczta Rosji do transportu przesyłek, testuje go spółka Gazprom Nieftʹ. Poza tym BAS-200 można używać do kartografii, geodezji, monitoringu środowiska, patrolowania, inspekcji linii przesyłowych czy innej infrastruktury przemysłowej. Podobne zadania może wypełniać też większy BAS-750. Także oficjalnie jest podawane, że BAS-750 (i BAS-200) skonstruowano w Narodowym Ośrodku Budowy Śmigłowców im. Mila i Kamowa (Nacyonalnyj centr wiertoletostrojenija „Mil i Kamow”), ale w rzeczywistości BAS-750 wygląda na rosyjską wersję białoruskiego śmigłowca (systemu) bezzałogowego Hunter, który premierowo pokazano na wystawie MILEX-2021. Hunter powstał w prywatnej białoruskiej firmie KB Biespiłotnyje wiertoloty, promującej się pod angielską nazwą Unmanned Helicopters (UAVHeli), niegdyś znanej jako Indela (KB Indieła). A BAS-200 to najwyraźniej wersja rozwojowa jednego z jej starszych bezzałogowych śmigłowców, czyli Eye Sky. Produkcję seryjną miałyby zająć się najpewniej zakłady Kumiertauskoje awiacyonnoje proizwodstwiennoje priedprijatije (KumAPP) w Kumiertau w Baszkirii, jak to jest anonsowane w przypadku BAS-200.

Pokazany BAS-750 odróżnia od Huntera przede wszystkim brak uzbrojenia. Poza tym konstrukcja najwyraźniej jest bez zmian. Zatem BAS-750 ma klasyczny układ konstrukcyjny z trójłopatowym wirnikiem nośnym i dwułopatowym ogonowym. Prototyp miał zamontowane pięć dzienno-nocnych kamer, wpisanych w obrys płatowca – trzy obserwują przednią półsferę, dwie pozostałe tylną. W części nosowej jest zamontowana stacja optoelektroniczna białoruskiej spółki Peleng. W tylnej części kadłuba widać dwie małe wyrzutnie, najwyraźniej flar lub dipoli. Śmigłowiec ma parę skrzydeł, choć nie pokazano możliwych podwieszeń (zapewne po jednym węźle na końcu każdego ze skrzydeł, które poza tym wytwarzają dodatkową siłę nośną).