1 listopada Departament Obrony Australii poinformował, że w ramach procesu analizy rynku związanej z programem Air 7404 Phase 1, zakładającym poszukiwanie następców dla obecnie eksploatowanej floty średnich samolotów transportowych C-130J Super Hercules ponownie zdecydowano się na amerykańską konstrukcję.

Jak wskazuje komunikat, specjaliści Departamentu Obrony Australii uzyskali informacje od kilku producentów samolotów tej klasy (biorąc pod uwagę potencjał rynku można założyć, że mowa o Lockheed Martin, Airbus, Embraer oraz być może Kawasaki). Spośród opcji zarekomendowano zakup nowej partii C-130J Super Hercules promowanych przez korporację Lockheed Martin. Australijczycy poszukiwali konstrukcji pozbawionej ryzyka technicznego, certyfikowanej do wielu zadań, sprawdzonej w działaniach i atrakcyjnej ekonomiczne. C-130J spełniały wszystkie założenia, a dodatkowo ich wybór powoduje brak wystąpienia dodatkowych kosztów. Rząd australijski ma zatwierdzić wybór w 2023 roku. Nowe zamówienie może opiewać na dużą liczbę maszyn, gdyż według analiz potrzeby operacyjne opiewają na 30 średnich samolotów transportowych (w tym część z modułami pozwalającymi na uzupełnianie paliwa w powietrzu).

Australia jest jednym z pierwszych klientów na samoloty C-130J Super Hercules. Kontrakt na dwanaście egzemplarzy został zawarty w 1995 roku, a dostawy rozpoczęły się w 1999 roku. Wówczas zakładano większe zamówienie, które objęłoby także maszyny w wersji wczesnego ostrzegania i dowodzenia, tankowania powietrznego oraz dla Nowej Zelandii – ostatecznie wersje specjalistyczne zostały zastąpione przez E-7 Wedgetail oraz A330MRTT, a Nowa Zelandia samodzielnie zamówiła C-130J Super Hercules (dostawy do 2025 roku). W kolejnych latach rozważano zamówienie dwóch C-130J dostosowanych do działań na terenie Antarktydy, gdzie wspierałyby wysiłki naukowe. Ostatecznie nie zamówiono ani samolotów ani pakietów modyfikujących – pomimo tego, pierwszy C-130J RAAF wylądował na lodowym kontynencie w lutym 2020 roku.