Aby jednak już na wstępie nie przesadzić z optymizmem, należy wyjaśnić, że prezentowane wiadomości pochodzą z drugiej połowy września bieżącego roku, są więc wynikiem prac realizowanych w oparciu o zeszłoroczną, jesienną korektę Planu Modernizacji Technicznej Sił Zbrojnych RP na lata 2013–2022. Tymczasem 23 maja br. kierownictwo resortu obrony przedstawiło „Koncepcję obronną RP”, stanowiącą podsumowanie Strategicznego Przeglądu Obronnego 2016. Wiadomo z niej, że istotne znaczenie [w systemie obrony – przyp. red.] będzie miała Marynarka Wojenna, której podstawowym zadaniem będzie przygotowanie ochrony polskiego Wybrzeża i uniemożliwienie przeciwnikowi panowania nad południowym Bałtykiem. […] Dzięki wzmocnieniu nabrzeżnych jednostek rakietowych, załogowym i bezzałogowym platformom rozpoznawczym, nowoczesnym technikom walki minowej, a także nowym okrętom podwodnym, radykalnie wzrosną możliwości obrony Wybrzeża. Wynika z tego, że w spodziewanej, kolejnej wersji Planu Modernizacji Technicznej, główny akcent modernizacji sprzętowej MW zostanie położony na środki antydostępowe, przez co może zabraknąć miejsca dla niektórych projektów ujętych obecnie w programie „Zwalczanie zagrożeń na morzu”. Dziś program obejmuje 21 projektów. Spośród tych, które już uruchomiono, żaden nie jest realizowany zgodnie z pierwotnymi terminami, ujętymi w poprzedniej wersji PMT.
Niszczyciele min Kormoran II
23 września 2013 r. w Gdyni Inspektorat Uzbrojenia MON podpisał umowę z konsorcjum firm (Remontowa Shipbuilding S.A. w Gdańsku – lider, OBR Centrum Techniki Morskiej S.A. w Gdyni i Stocznia Marynarki Wojennej S.A. w upadłości likwidacyjnej w Gdyni) na realizację pracy badawczo-rozwojowej „Nowoczesny niszczyciel min pk. Kormoran II”. 25 kwietnia 2014 r. rozpoczęto cięcie blach do budowy okrętu prototypowego 258/I, przyszłego ORP Kormoran projektu 258. Jego stępkę położono 23 września 2014 r., zaś zwodowano 4 września 2015 r. Okręt rozpoczął próby stoczniowe na uwięzi w marcu 2016 r, a 13 lipca ub.r. po raz pierwszy wyszedł w morze. Do maja tego roku trwały jego badania wstępne, zaś 19 czerwca ruszyła faza portowa państwowych badań kwalifikacyjnych pod nadzorem komisji powołanej przez IU i wykonawcę. Do czasu oddania tego numeru WiT do druku, odebrano 11 z 13 etapów pracy badawczo-rozwojowej, a jej zakończenie miało nastąpić do 30 września.
Dalszymi krokami będą: odbiór okrętu przez IU, przekazanie go MW do eksploatacji (pokutującą w mediach, nieoficjalną datą, ma być ponoć 28 listopada, czyli 99. rocznica odtworzenia MW), zaś na grudzień tego roku zaplanowano zamówienie dwóch jednostek seryjnych 258/II i 258/III. Tym razem odbędzie się to w drodze zakupu, na podstawie umowy ramowej zawartej z wykonawcą pracy rozwojowej w 2013 r.
Zadaniem niszczycieli min typu Kormoran II będzie prowadzenie działań bojowych na Bałtyku i Morzu Północnym, a w przypadku działań sojuszniczych – na wskazanym akwenie odpowiedzialności operacyjnej Połączonych Sił Morskich NATO. Zastąpią one bezpośrednio trzy stare trałowce bazowe-niszczyciele min proj. 206FM (w służbie 1966–1967, modernizacja 1999–2001).
Okręt patrolowy w wersji podstawowej Ślązak
Ten projekt budzi najwięcej emocji. Budowa okrętu patrolowego ORP Ślązak jest kontynuacją nieudanego programu korwety wielozadaniowej proj. 621 Gawron-M2, której stępkę położono 28 listopada 2001 r.
23 września 2013 r. w Gdyni IU podpisał ze Stocznią Marynarki Wojennej S.A. w upadłości likwidacyjnej w Gdyni aneks nr 15 do Umowy Nr 1/BO/2001 z 27 listopada 2001 r., dotyczący dokończenia platformy jako okrętu patrolowego w wersji podstawowej Ślązak. 12 grudnia 2013 r. zawarto umowy z firmami: Thales Nederland, Thales Electronic Systems i Enamor Sp. z o.o. na dostawę: Zintegrowanego Systemu Walki, Zintegrowanego Systemu Nawigacji oraz Zintegrowanego Systemu Łączności. 2 lipca 2015 r. ORP Ślązak ochrzczono i zwodowano. 16 sierpnia 2017 r. rozpoczęto próby stoczniowe na uwięzi (4 sierpnia dokonano testowego rozruchu turbiny gazowej Avio/General Electric LM2500+).
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu