2 grudnia niemiecka firma Helsing ogłosiła plan rozpoczęcia masowej produkcji amunicji krążącej HX-2, która być może trafi dzięki temu w znacznej liczbie na Ukrainę.

Rozpoczęcie produkcji masowej ma nastąpić „wkrótce”, zaś wytwarzanie na mniejszą skalę już trwa. Zgodnie z deklaracją producenta, układ naprowadzania HX-2 ma dysponować na tyle rozwiniętymi algorytmami sztucznej inteligencji, by zapewnić wystarczającą odporność na zakłócenia generowane przez przeciwnika. Podczas opracowywania algorytmów firma wykorzystała doświadczenia z walk na Ukrainie. Oprogramowanie Helsing Altra recce/strike ma umożliwiać łączenie HX-2 w roje, z których każdy może być zarządzany przez jednego operatora. Także podczas ataku człowiek ma pozostawać w pętli decyzyjnej. HX-2 ma napęd elektryczny i zasięg do 100 km. Prędkość maksymalna wynosi 220 km/h. Skrzydła aparatu mają układ X, są stosunkowo duże, zaś w części ogonowej umieszczono podobne stateczniki z silnikami elektrycznymi napędzającymi śmigła na ich końcach. Masa dostępnych głowic (do wyboru: przeciwpancerna, wielozadaniowa i przeciwbetonowa) nie są znane, choć masa nie może być duża – cały pocisk waży 12 kg. Deklarowany niski koszt i łatwość produkcji sprawiają, że producent deklaruje możliwość dostarczania 1000 HX-2 miesięcznie już od stycznia przyszłego roku. W nieco dłuższym terminie Helsing uważa za możliwe osiągnięcie skali produkcji rzędu nawet dziesiątek tysięcy sztuk miesięcznie.

Niklas Köhler, jeden z założycieli firmy Helsing, powiedział, że „Dzięki HX-2 udało się stworzyć nową kategorię inteligentnych pocisków, które łączą niską masę, wysoką autonomię i dużą precyzję”. Podkreślił, że „poszczególne HX-2 mogą z dużą skutecznością atakować cele opancerzone w trudnych warunkach”. Zadeklarował, może z pewną przesadą, że pocisk firmy Helsing może wręcz pełnić funkcję odstraszającą: „gdy jest rozmieszczony wzdłuż granic w dużej ilości, HX-2 może służyć jako potężna tarcza antyinwazyjna”. Wtórował mu Gundbert Scherf, współzałożyciel Helsing, mówiący, że „NATO pilnie potrzebuje rozwiązań ułatwiających ochronę swojej wschodniej flanki”. Zaznaczył on znaczenie zaawansowanych algorytmów sztucznej inteligencji, wskazując, że „wojna elektroniczna groziła osłabieniem zdolności do działania, a Helsing oddaje tę zdolność operatorom”.

Dwa tygodnie temu niemieckie media donosiły o tym, że niejako w zamian za wciąż utrzymywany brak zgody Berlina na dostawę lotniczych pocisków manewrujących KEPD-350 Taurus do Sił Powietrznych Sił Zbrojnych Ukrainy, Niemcy miałyby przekazać Ukrainie nawet 4000 „dronów uderzeniowych”. Niewykluczone, że wśród nich miałyby być HX-2.