Na wystawie Zbroja ta Bezpeka kolejny raz pokazano „trzeci rdzennie ukraiński bezzałogowiec” Leleka-100. Aparat produkuje spółka DeViro z Dniepropietrowska, a 11 maja 2021 r. decyzją Ministerstwa Obrony Ukrainy Lelekę-100 oficjalnie przyjęto do uzbrojenia. Jednak jakby ktoś chciał mieć taki latający aparat, może nabyć go na własną rękę i bez udziału DeViro.

Na tegorocznej wystawie Zbroja ta Bezpeka 2021 (ang. Arms and Security, pol. Uzbrojenie i Bezpieczeństwo) Lelekę-100 pokazano na szynowej wyrzutni zamontowanej na dachu lekkiego pojazdu opancerzonego 4×4 Nowator (początkowo Warta-Nowator) spółki Ukrainskaja Bronietiechnika z Kijowa (obecne władze w Kijowie ograniczyły w ubiegłym roku zakupy wozów serii Warta, przez co zysk netto producenta spadł o 600% i 2020 r. zakończył ze startą operacyjną 57,2 mln UAH; nie wiadomo czy rządowi w Kijowie faktycznie brakuje pieniędzy, czy może minister spraw wewnętrznych Arsen Awakow – z którym związana ma być Ukrainskaja Bronietiechnika – w końcu zaczyna tracić wpływy). Nie jest jasne po co ta cała instalacja, skoro Lelekę-100 można puścić z ręki.

Leleka-100 w rękach ukraińskich pograniczników. Fot. DeViro

DeViro podaje, że Leleka-100 o masie startowej 5 kg (± 0,5 kg) osiąga pułap praktyczny 1500 m, długotrwałość lotu 2–2,5 godziny, prędkość maksymalną 120 km/h i przelotową 60–70 km/h. Zasięg lotu ma wynosić nawet 100 km, ale promień działania, wynikający z zasięgu łączności, 45 km. Według DeViro Leleka-100 może działać w warunkach stosowania WRE, bo po zakłóceniu sygnału nawigacji satelitarnej przełącza się w tryb nawigacji bezwładnościowej. Wśród części, które DeViro importuje do kompletowania kolejnych Lelek-100, są m.in. komercyjne bezmigawkowe mikrobolometryczne obiektywy termowizyjne SmartCor640 o rozdzielczości 640×480 chińskiej spółki iTherml Technology z Hangzhou, silniki elektryczne PM3505 DC i PM2804 DC (DC – prądu stałego) o mocy maksymalnej 37,5 W chińskiej spółki Jobrey Company z Jiangsu, kontrolery lotu DO-AP200 (REV.2) chińskiej spółki CUAV Tech Inc. Ltd. z Guangzhou (drzewiej Kanton) czy akumulatory LiPo (litowo-polimerowe) chińskiej spółki Grepow Battery z Shenzhen. Płatowiec także jest chiński i dostępny (w kategorii zabawki latające) poprzez AliExpress, a jest to X-UAV Talon RC V3. Tak, rdzennie ukraińska Leleka-100 ma chiński rodowód.

Przekazanie zestawu Leleki-100 ośrodkowi szkoleniowemu Państwowej Straży Granicznej Ukrainy. Fot. DeViro

Spółka DeViro informuje, że wyprodukowała już ponad 100 zestawów Lelek-100, które wykonały 46% wszystkich „misji bojowych” spośród aparatów bezzałogowych używanych przez wojska Kijowa w Donbasie. Wśród użytkowników Leleki-100 na pewno jest Państwowa Straż Graniczna Ukrainy. Szkolenie pograniczników trwa od maja 2020 r. W kwietniu 2020 r. spółka DeViro bezpłatnie przekazała pierwszy zestaw ośrodkowi szkoleniowemu Państwowej Straży Granicznej Ukrainy.

Pierwowzór, czyli X-UAV Talon RC V3.

Być może działania DeViro powinny brać źródłem inspiracji dla KB Łucz, które na tegorocznej wystawie Broń i Bezpieczeństwo ponownie wystawiło makietę bezzałogowego systemu powietrznego klasy MALE Sokił-300, który nie ma żadnych finansowych czy technicznych szans, aby kiedykolwiek być w pełni zrealizowanym (w wywiadzie dla ukraińskiego magazynu „Defense Express” ukraiński wiceminister obrony Aleksandr Mironiuk na pytanie o Sokiła-300 odpowiedział, że ten nie powstanie ani dziś, ani jutro, ani za 2–3 lata, bo przede wszystkim trzeba ocenić prawdopodobieństwo powodzenia ewentualnej pracy badawczo-rozwojowej, która doprowadziłaby do zbudowania prototypu). Zatem gdyby KB Łucz wynegocjowało z chińskim państwowym przedsiębiorstwem Aviation Industry Corporation of China (AVIC) umowę na licencyjny montaż BSP Pterodactyl I/Wing Loong (wizualnie bardzo zbliżony do makiety Sokiła-300), wówczas pojawiłby się kolejny „rdzennie ukraiński bezzałogowiec”.