12 grudnia na pokładzie brytyjskiej fregaty HMS Portland (F 79) typu 23 Duke zainstalowano osiem kontenerów transportowo–startowych z kierowanymi pociskami przeciwokrętowymi Kongsberg NSM.

Portland jest drugą brytyjską fregatą tego typu, na pokład której trafiły te nowoczesne pociski (pierwszą była HMS Somerset F 82, która otrzymała je w grudniu 2023 roku). Prace instalacyjne przeprowadzono w największej bazie morskiej sił morskich Norwegii (Sjøforsvaret) Haakonsvern w pobliżu Bergen. NSM-y zastąpiły, wycofane z eksploatacji w Royal Navy w 2023 roku, przestarzałe pociski Boeing RGM-84D Harpoon Block 1C (znane pod oznaczeniem GWS 60).

Instalacja nowego uzbrojenia ofensywnego było de facto zwieńczeniem modernizacji tego okrętu LIFEX (Life Extension), którą rozpoczęto w 2018 roku i zrealizowano w należącym do koncernu Babcock ośrodku Frigate Support Center w Devonport. Okręt ponownie został zwodowany 20 lutego 2020 roku, a do służby powrócił w marcu 2021 roku. W trakcie prac okręt otrzymał m.in. pociski przeznaczone do zwalczania środków napadu powietrznego systemu GWS-35 Sea Ceptor, a także system radiolokacyjny Typu 997 ARTISAN (Advanced Radar Target Indication Situational Awareness and Navigation). Należy podkreślić, że Portland jest także pierwsza fregatą typu Duke, która otrzymała nowy cyfrowy sonar Ultra Electronics typu 2150.

Umowę na zakup norweskich pocisków dla Royal Navy podpisano 23 listopada 2022 roku. Dokument ten stanowił wypełnienie warunków rozpisanego jeszcze w marcu 2019 roku programu pozyskania tymczasowego uzbrojenia ofensywnego I-SSGW (Interim Surface-to-Surface Guided Weapon), do czasu wprowadzania do eksploatacji docelowego hipersonicznego systemu rakietowego którym ma być opracowywany wspólnie z Francją FCASW (Future Cruise and Anti-Ship Weapon). Program zainicjowano już w 2016 roku jednak prace znacznie spowolniły we wrześniu 2021 roku, kiedy to strona francuska wstrzymała współpracę w związku z wydarzeniami na antypodach i realizowanym tam paktem AUKUS (trójstronne porozumienie zawarte pomiędzy USA, Wielką Brytanią a Australią, mające na celu pozyskanie przez ten ostatni kraj atomowych okrętów podwodnych w miejscu wybranych francuskich konwencjonalnych). Stąd też początkowo założony bardzo optymistyczny termin pozyskania nowego uzbrojenia w 2028 roku zostanie przełożony co najmniej na pierwszą połowę lat 30. Stosunkowo niewielki budżet I-SSGW, liczący 200 mln GBP, powinien wystarczyć na uzbrojenie łącznie 11 okrętów w tym fregat rakietowych typu 23 (12 jednostek w służbie od 1991 roku) oraz niszczycieli typu 45 Daring (6 okrętów w służbie od 2009 roku).