Na Morzu Liguryjskim trwają próby morskie śmigłowcowca desantowego Al Fulk (L141) zamówionego przez Ministerstwo Obrony Kataru we włoskim koncernie stoczniowym Fincantieri.

Budowa tego śmigłowcowca desantowego jest częścią większego kontraktu o wartości 4 mld EUR zawartego 16 czerwca 2016 r. pomiędzy Ministerstwem Obrony w Dosze a Fincantieri. Umowa z Katarem obejmowała również dostawę czterech korwet rakietowych typu Al Zubarah oraz dwóch mniejszych okrętów rakietowych typu Musherib. Te jednostki rozpoczęły już służbę, natomiast sama umowa obejmuje również szkolenia załóg oraz wsparcie logistyczne okrętów zamówionych w ramach tego kontraktu.

Projekt śmigłowcowca desantowego Al Fulk bazuje na innej jednostce tej klasy Kalaat Béni Abbès, zbudowanej również przez Fincantieri w latach 2012-2014 dla Algierskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej. Wprowadzono jednak w nim pewne zmiany głównie w zakresie uzbrojenia i wyposażenia elektronicznego zwiększające możliwości tego desantowca w zakresie obrony przeciwlotniczej/przeciwrakietowej.

Produkcję okrętu rozpoczęto od cięcia blach przeznaczonych do jego konstrukcji, co nastąpiło 5 czerwca 2021 r. w stoczni grupy Fincantieri w Riva Trigoso na północy Włoch. Zasadnicze jednak etapy jego budowy realizowała stocznia tego koncernu w Palermo na Sycylii. Tam też 16 maja 2022 r. położono stępkę jednostki, a 24 stycznia 2023 r. ją zwodowano.

Natomiast dalsze prace wyposażeniowe i rozruch mechanizmów okrętowych realizowany był w innej stoczni Fincantieri w Muggiano na przedmieściach La Spezia. W oparciu o ten port prowadzone są również pierwsze próby morskie Al Fulka. Po raz pierwszy wyszedł on w morze 10 stycznia 2024 r., a następnie 24 i 31 dnia tego samego miesiąca.

Katarska jednostka została zaprojektowana zgodnie z przepisami RINAMIL (zasady dotyczące klasyfikacji okrętów wojennych włoskiej instytucji klasyfikacyjnej RINA). Będzie ona bardzo elastyczna i zdolna do wykonywania różnego rodzaju zadań od działań humanitarnych, przez operacje desantowe, po wspieranie sił zbrojnych w innych zakresach, w tym nawet zwalczanie pocisków balistycznych.

Wyróżnikiem tej jednostki jest silne uzbrojenie oraz bogate wyposażenie elektroniczne. Uzbrojenie składa się z dwóch ośmiokomorowych pionowej wyrzutni Sylver A50 dla rakiet przeciwlotniczych Aster 15 lub Aster 30, zlokalizowanej przed nadbudówką po prawej burcie i nieco wystających poza obrys kadłuba. Ponadto okręt ten jest uzbrojony w pojedynczą, uniwersalną armatę Leonardo 76 mm/62 Super Rapid, ulokowaną na pokładzie dziobowym oraz cztery pojedyncze armaty automatyczne Leonardo 30 mm Marlin WS. Są one zamontowane parami na dziobie i rufie, na sponsonach poniżej pokładu lotniczego.

Wyposażenie elektroniczne desantowca obejmuje przede wszystkim nowoczesne wielofunkcyjne radary ze skanowaniem fazowym firmy Leonardo MM/SPY-790 EMPAR oraz Kronos Power Shield. Pierwszy z nich umieszczony jest na przednim maszcie, zaś drugi w tylnej części nadbudówki. Ponadto posiada on radar kierowania ogniem służący do naprowadzania armaty Super Rapid, który zamontowany został na dachu mostka. Jednostka jest także wyposażona w trzy radary nawigacyjne, z których dwa zamontowane są na głównym maszcie w połowie jego wysokości, zaś trzeci w tylnej części nadbudówki wyspowej i służy do kontroli ruch powietrznego.