2 sierpnia w stoczni Karachi Shipyard & Engineering Works (KSEW) w Karaczi w Pakistanie odbyła się uroczystość wodowania korwety Tariq (F 283) typu Babur budowanej dla sił morskich Islamskiej Republiki Pakistanu (Pākistān Bahrí'a).

Tariq jest czwartą i zarazem ostatnią jednostką typu Babur (znanym też jako PN MILGEM) zamówioną przez Islamabad w ramach podpisanej w 2018 roku umowy z tureckim koncernem zbrojeniowym ASFAT Inc (Askeri Fabrika ve Tersane İşletme) o wartości ponad 1,5 mld USD. Zgodnie z jej zapisami dwa okręty zostały zbudowane w tureckiej stoczni  Istanbul Naval Shipyard (İstanbul Donanma Tersanesi) w miejscowości Tuzla nad Morzem Marmara (Babur F 280 oraz Khaibar F 282) i dwa we wspomnianej już KSEW. Pierwszą jednostką budowaną w Pakistanie był Badr (F 281), którego stępkę położono 25 października 2020 roku, a zwodowano 20 maja bieżącego roku. Budowę prototypowego Babur’a (F 280) zainicjowano z  kolei 4 czerwca 2020 roku, a zwodowano 15 sierpnia 2021 roku. Stępkę Khaibar’a położono 1 maja 2021 roku, a wodowanie odbyło się 25 listopada 2022 roku (Wodowanie kadłuba korwety Khaibar/ZBiAM.pl). Budowę ostatniego Tariq’a (F 283) rozpoczęto z kolei 5 listopada 2021 roku.

Projekt pakistańskich korwet bazuje w dużej mierze na zbudowanych dla Tureckiej Marynarki Wojennej (Türk Deniz Kuvvetleri) korwetach typu Ada (powstałych w ramach narodowego programu rozwoju floty o nazwie MILGEM). W odróżnieniu od swoich tureckich kuzynów, Babur’y są większe, legitymują się bowiem wypornością pełną 2888 ton (w porównaniu do 2400 ton w przypadku jednostek t. Ada). Także kadłub jest większy 108,8 x 14,8 x 4,05 m (Ada odpowiednio: 99,56 x 14,4 x 3,9 m). Również przenoszone uzbrojenie jest silniejsze od oryginalnego projektu. Pakistańskie jednostki otrzymały bowiem szesnastokomorową wyrzutnie pionową (VLS) dla pocisków Albatros NG (morska wersja pocisków MBDA CAMM-ER). Co ciekawe oryginalny projekt zakładał instalację na pokładzie okrętów chińskich pocisków przeciwlotniczych typu HHQ-16 (chińska zmarynizowana wersja rosyjskiego systemu 9K37M1 / 9K37M1-2 Buk), jednak w 2021 zdecydowano się zastąpić je pociskami Albatros NG. Warto wspomnieć, że pakistańskie okręty będą pierwszymi nosicielami morskiej wersji pocisków CAMM-ER na świecie.

Inną nowością w dziedzinie uzbrojenia, tym razem artyleryjskiego jest system obrony bezpośredniej jaki trafi na ich pokłady. Będzie to nowo opracowany przez turecki koncern Aselsan dwulufowy system Gökdeniz kal. 35 mm. Także i w tym przypadku Islamabad będzie pierwszym (poza Turcją) ich użytkownikiem. Uzbrojenie ofensywne stanowić będzie z kolei oręż krajowej produkcji, opracowane przez pakistańską firmę GIDS (Global Industrial & Defence Solutions)  pociski przeciwokrętowe Harbach umieszczone w dwóch potrójnych wyrzutniach pojemnikowych. Pod względem wyposażenia elektronicznego Babur i Ada będą niemal bliźniakami. Głównym wyposażeniem radiolokacyjnym będzie trójwspółrzędna pracująca w paśmie E/F (2-4 GHz) stacja Thales Smart-S Mk2 (wyprodukowana na licencji przez Aselsan). Uzupełnieniem będzie trudnowykrywalny (LPI), pracujący w paśmie I/J (8-10 GHz), radar przeznaczony do wykrywania celów nawodnych Aselsan ALPER. Podobnie jak w przypadku jednostek t. Ada w podstawie radaru Smart-S Mk2 zainstalowane zostaną anteny systemu walki elektronicznej Aselsan Ares-2N. Tak jak nowe tureckie jednostki, także i Babur’y otrzymają najnowsze systemy optoelektronicze wyprodukowane w tym kraju, tzn. Aselsan SeaEye-Ahtapot a także systemy obserwacji w podczerwieni Aselsan PIRI. Wykrywanie zanurzonych okrętów podwodnych realizowane będzie z wykorzystaniem sonaru kadłubowego Meteksan Yakamos. Za prawidłową pracę wszystkich systemów odpowiadać będzie system kierowania walką Havelsan Advent.