14 lutego w głównej bazie Portugalskiej Marynarki Wojennej (Marinha Portuguesa) w Lizbonie odbyła się prezentacja m.in. projektu wielozadaniowej platformy morskiej (plataforma naval multifuncional).

Marinha Portuguesa ambitny plan pozyskania nowoczesnej, wielozadaniowej platformy morskiej, będącej w istocie miniśmigłowcowcem, zainicjowała 20 czerwca 2022 roku licząc przy tym na wsparcie finansowe ze strony Unii Europejskiej, a dokładniej z funduszy w ramach planu odbudowy i zwiększenia odporności (Recovery and Resilience Plan - RRP). Wtedy nie udało się nadać mu odpowiedniego postępu, stąd też podjęto aktualną, drugą z kolei próbę.

Przedstawiony przez Portugalię RRP zakłada pewną liczbę inwestycji, w tym w sektor morski zarządzany przez Marinha Portuguesa (tzw. komponent 10). Zgodnie z unijnym założeniem komponent ten ma pomóc w wykorzystaniu możliwości wynikających z transformacji klimatycznej i cyfrowej w gospodarce morskiej. Jego celem jest wspieranie realizacji celów krajowych związanych z potencjałem produkcyjnym gospodarki morskiej, a w szczególności zapewnienie trwałości i konkurencyjności systemu biznesowego związanego z morzem. Wsparcie dla platformy morskiej umieszczone zostało w Filarze 1 inwestycji opisanej jako TC-C10-i03. Zgodnie z oficjalnym opisem tej inwestycji zamieszczonym w nocie do Sekretariatu Generalnego Rady Europy, jej celem jest przyczynienie się do sprostania wielu wyzwaniom, w tym do monitorowania biogeochemicznego wymiaru oceanu i atmosfery, mapowanie i ocena zasobów mineralnych i wszystkich innych nieodnawialnych zasobów gleby i podglebia morskiego podlegających jurysdykcji portugalskiej. A także stałe mapowanie żywych zasobów (zasoby odnawialne) i monitorowanie ich ewolucji; zwalczanie nieprawidłowości i niezgodności z prawem nad oceanami podlegającymi jurysdykcji portugalskiej w odniesieniu do łańcuchów wartości przemysłu oceanicznego; reagowanie na klęski żywiołowe i katastrofy spowodowane przez człowieka.

Filar I obejmuje pozyskanie wielozadaniowej platformy marynarki wojennej o różnych mocnych stronach, służącej następującym celom: monitorowanie oceanów, badania oceanograficzne, monitorowanie ekologii morskiej, integracja nowych technologii monitorowania oceanów i interwencji oceanicznych (w tym systemów robotyki lotniczej i podmorskiej). Zgodnie z tym dokumentem nowa jednostka powinna legitymować się długością ok. 100 m, mieć system dynamicznego pozycjonowania, a także dysponować m.in. śmigłowcami pokładowymi oraz bezzałogowymi pojazdami podwodnymi (UUV) oraz latającymi (UAV). Przedstawiony 14 lutego projekt (opracowany zgodnie ze STANAG 4154) przedstawia jednostkę o wymiarach 100x20x7,5 m. Jej załoga stała liczyć ma 45 osób przy czym będzie możliwość zaokrętowania dodatkowych 45 osób. Autonomiczność szacowana jest na 45 dni. Okręt ma ciągły pokład lotniczy ze skocznią dla UAV (będzie to najmniejsza na świecie jednostka z tego typu rozwiązaniem). Pod pokładem zabudowany zostanie hangar dla maszyn bezzałogowych (pojawiły się informacje o General Atomics Aeronautical Systems MQ-1C Gray Eagle lub najnowszej odmianie MQ-9B w wersji STOL), w którym będzie można także przewozić śmigłowce Lynx Mk95A lub NH90. Większe maszyny jak AW101 transportowane będą mogły być jedynie na pokładzie startowym. Aby wypełnić wymagania zawarte we wspomnianej powyżej inwestycji, okręt otrzyma także wyposażenie cywilne w postaci m.in.: próbnika Rosette (CTD-Rosette), pojazdy podwodne ROV, urządzenie do zbierania próbek podczas ruchu jednostki (MVP – Moving Vessel Profiler).

Koszt pozyskania takiej jednostki oszacowano na 94,5 mln EUR. Co ciekawe, projekt jednostki o zbliżonych parametrach, ale bez ciągłego pokładu startowego i skoczni, znajduje się w portfolio niemieckiego koncernu Fassmer Defence i oznaczony jest jako MPV-100.