Patrolowo-rozpoznawcza wersja M28B1RM bis oprócz radiolokatora obserwacyjnego ARS-800 posiada radar pogodowy RDR-2000, zabudowany w przodzie kadłuba.

W 1989 r. Dowództwo Marynarki Wojennej sprecyzowało wstępne wymagania taktyczno-techniczne na samolot patrolowo-ratowniczy dla zastąpienia An-2M. Prototyp An-28B1R (Bryza-1R) 7 sierpnia 1992 r. oblatała załoga w składzie: Henryk Bronowicki, Zygmunt Osak i Czesław Żywocki. Był to przebudowany samolot wielozadaniowy krótkiego startu i lądowania PZL Mielec An-28 z numerem seryjnym AJ008-10, zmienionym na AJGP1-01. Początkowo zamontowano na nim pod kadłubem radar SRN-441XA, a następnie jego głęboko zmodernizowaną wersję ARS-100 (1993 r.) ze zmienioną anteną, ale jeszcze z „klasycznym” wskaźnikiem zobrazowania (w samolotach seryjnych zastąpionym wskaźnikiem rastrowym WR-100).

Radiolokator ARS-100 opracowano w Przemysłowym Instytucie Telekomunikacji w Warszawie, powstał on w zespole kierowanym przez inż. Jana Piotrowskiego. Umożliwiał on wykrywanie jednostek pływających o skutecznej powierzchni radiolokacyjnego odbicia 1000 m² z odległości 60 Mm, 150 m² – 30 Mm, 10 m² – 15 Mm i 5 m² – 10 Mm. Antenę radaru umieszczono w dużej osłonie pod kadłubem. W kabinie transportowej znalazły się trzy konsole operatorów ze wskaźnikami WR-100, z miejscami ustawionymi bokiem do kierunku lotu. W kabinie transportowej umieszczono też stanowisko dla aparatu fotograficznego AFA-39 do zdjęć pionowych. Wyposażenie An-28B1R uzupełniono odbiornikiem systemu nawigacji satelitarnej GPS-NAVSTAR, wyposażenie ratownicze zaś składało się z radionamiernika Chelton DF-707-1 oraz trzech automatycznych tratw do zrzucenia rozbitkom przez okno boczne. Ponadto samolot wyposażono w wyrzutniki bombowe D4-50, umieszczone pod wspornikami podwozia głównego, służące do podwieszenia dwóch bomb oświetlających SAB-100MN.

Pierwszy seryjny egzemplarz samolotu patrolowo-ratowniczego An-28RM podczas prezentacji na lotnisku Gdynia-Babie Doły; 6 grudnia 1994 r.

W trakcie prób zakładowych ARS-100 spisywał się w miarę dobrze, więc zdecydowano się wykonać kolejny samolot An-28B1R z radarem tego typu, który miał trafić do próbnej eksploatacji w lotnictwie Marynarki Wojennej. Odpowiedniej przebudowie poddano samolot An-28 z numerem seryjnym AJ010-22, zmienionym na AJG001-01. Po próbach zakładowych samolot uroczyście przekazano polskiemu lotnictwu morskiemu w Mielcu 25 października 1994 r. Samolot wpisano na stan eskadry patrolowo-ratowniczej 7. Pułku Lotnictwa Specjalnego MW, stacjonującego na lotnisku w Siemirowicach. Samolot otrzymał oznaczenie An-28RM i numer boczny 1022 (w wyniku reorganizacji 7. pls MW z dniem 1 stycznia 1996 r. w Siemirowicach sformowano 3. Kaszubski Dywizjon Lotniczy, który podporządkowano nowo utworzonej Brygadzie Lotnictwa Marynarki Wojennej).

Na bazie wyników prób Dowództwo Marynarki Wojennej przygotowało zaktualizowane wymagania taktyczno-techniczne na samolot patrolowo-ratowniczy (latające stanowisko dowodzenia). Ta wersja otrzymała oznaczenie M28B1R (Bryza-1R). W 1997 r. przebudowano do tego standardu prototyp An-28B1R. 15 stycznia 1999 r. samolot oficjalnie wprowadzono do eksploatacji w polskim lotnictwie morskim, otrzymał on numer boczny 0810 (początkowo latał z cywilnymi znakami rejestracyjnymi SP-PDC). Następnie do tego standardu doprowadzono drugi samolot An-28B1R (numer 1022), który służbę w nowej wersji w polskim lotnictwie morskim rozpoczął 15 marca 1999 r. W tym samym dniu jednostka z Siemirowic otrzymała dwa kolejne M28B1R: AJG001-02 (AJ010-08, numer boczny 1008) i AJG001-03 (AJ010-17, numer 1017). Ostatnie cztery M28B1R: 1006 (AJG001-04, AJ010-06), 1114 (AJG001-05, AJ011-14), 1115 (AJG001-06, AJ011-15) i 1116 (AJG001-07, AJ011-16), dostarczono do 3. Kaszubskiego Dywizjonu Lotniczego 28 listopada 2000 r. (w wyniku reorganizacji 3. Dywizjonu Lotniczego z dniem 1 stycznia 2003 r. na lotnisku w Siemirowicach sformowano 30. Kaszubską Eskadrę Lotniczą).

Samolot M28B1R otrzymał system misji MSC-400 składający się z podsystemu obserwacji radiolokacyjnej ARS-400 oraz podsystemu dowodzenia i kontroli CCS-400, z urządzeniem transmisji danych ŁS-10 zautomatyzowanego systemu dowodzenia Łeba-2. ARS-400 z obrotową anteną na dolnej powierzchni kadłuba umożliwia przeszukanie powierzchni morza, obserwację linii brzegowej, lokalizowanie urządzeń odzewowych oraz unikanie niebezpiecznych zjawisk pogodowych. Posiada opcje automatycznego lub ręcznego śledzenia obiektów oraz automatycznej transmisji danych nawigacyjnych obiektów do systemu dowodzenia Łeba-2. Stacja radiolokacyjna ARS-400 śledzi do 100 celów jednocześnie i pozwala wykrywać jednostki pływające z maksymalnej odległości 75 Mm.

6 października 1988 r. w Lotnictwie Marynarki Wojennej służbę rozpoczęły dwa samoloty transportowo-pasażerskie An-28B1 (Bryza-1), które otrzymały numery boczne 0404 (AJ004-04) i 0405 (AJ004-05).Wprowadzono je do eksploatacji w 18. Eskadrze Lotnictwa Łącznikowego MW, stacjonującej na lotnisku Gdynia-Babie Doły. W 1990 r. jednostkę przeformowano w 18. Eskadrę Lotnictwa Ratowniczo-Łącznikowego MW, a z dniem 1 stycznia 1995 r. została ona włączona w skład tworzonego 1. Puckiego Dywizjonu Lotniczego, podporządkowanego Brygadzie Lotnictwa MW.

Na początku XXI wieku doczekały się one zmiany przeznaczenia i przystosowania do patrolowania strefy ekonomicznej, kontroli jednostek pływających i ochrony ekologicznej polskich obszarów morskich. Odpowiednie prace przeprowadzono w PZL Mielec, po modernizacji oba samoloty ponownie przyjęto na stan polskiego lotnictwa morskiego 18 stycznia 2002 r., wprowadzając na wyposażenie 3. Kaszubskiego Dywizjonu Lotniczego w Siemirowicach. Nadano im oznaczenie M28E i wyposażono w system misji Ericsson MSS-5000, obejmujący dwie stacje radiolokacyjne obserwacji bocznej do tworzenia cyfrowego obrazu śledzonych obiektów (szerokość skanowanego pasa wynosi 160 km), podkadłubowy skaner pracujący w podczerwieni i ultrafiolecie do badania grubości warstwy zanieczyszczeń i sporządzania ich map oraz lotniczy aparat fotograficzny DCS620 i system video DCR-VX1000 do cyfrowego zobrazowania sytuacji na morzu.