12 lutego w mediach społecznościowych opublikowano pierwsze informacje na temat niemiecko-holenderskich kołowych pojazdów rozpoznawczych LGS Fennek w służbie Sił Zbrojnych Ukrainy.

Można tu mówić przy tym o „fenku Schrödingera”, który jednocześnie jest i nie jest na Ukrainie. Według jednego ze źródeł, cytowanego przez niektóre media zachodnie, LGS Fennek miały trafić na Ukrainę z zasobów Królewskich Wojsk Lądowych Królestwa Niderlandów (Koninklijke Landmacht). Ma to być element pakietu pomocowego o wartości 2,5 mld EUR, jaki Holandia ogłosiła 23 grudnia 2022 r. Środki te pozwolić mają na dozbrojenie SZU w 2023 r., a elementem pakietu mają być podobno Fenneki. Według innego źródła, Fenneki zostały już zauważone na Ukrainie, przy czym powołuje się ono na słabej jakości celowo rozmyte fotografie. Niska jakość obrazu i zamazane otoczenie nie pozwalają stwierdzić, czy zdjęcia rzeczywiście zrobiono na Ukrainie, choć widoczne na zdjęciach pojazdy wydają się być wyposażone m.in. w improwizowany kamuflaż mobilny, wykonany z kawałków materiału, co na Ukrainie się zdarza.

Czy Fennek na Ukrainę trafił, czy może dopiero trafi, jest jednak kwestą drugorzędną. Istotne jest, że ewentualna dostawa Fenneków jest (będzie?) kolejnym świadectwem na rozszerzanie zachodniej pomocy dla Sił Zbrojnych Ukrainy. Jesienią bowiem władze w Berlinie wskazywały, że Bundeswehra nie dysponuje nadwyżkami lekkich pojazdów rozpoznawczych Fennek, więc wozy te nie trafią na Ukrainę. Co prawda przekazać miała je jakoby armia holenderska, ale tak czy inaczej byłby to kolejny typ uzbrojenia, jaki zasilił (zasili?) arsenał Sił Zbrojnych Ukrainy.

LGS (także jako SpPz 2) Fennek to lekki kołowy pojazd rozpoznawczy, opracowany w latach 90. i produkowany od 2001 r. przez niemiecką firmę Krauss-Maffei Wegmann, we współpracy z holenderską firmą SP Aerospace & Vehicle Systems (po jej bankructwie niderlandzką część programu wzięła na siebie firma Dutch Defence Vehicle Systems). Jest to niewielki (5,71 m długości, 2,49 m szerokości, 1,7 m wysokości), lekki (10,4 t) pojazd rozpoznawczy w układzie 4×4. W wariancie podstawowym ma trzyosobową załogę. Występuje w odmianach: LVB (lekki pojazd rozpoznawczo-obserwacyjny), MRAT (niszczyciel czołgów uzbrojony w ppk Spike-MR), SWP (samobieżny zestaw przeciwlotniczy, uzbrojony w pociski FIM-92 Stinger), VWWRN (pojazd rozpoznawczy artylerii), TACP (pojazd współpracy z lotnictwem taktycznym), MR (samobieżny 81 mm moździerz) i AD (dowodzenia). Ich użytkownikiem, poza niemieckimi Heer i holenderskimi  Koninklijke Landmacht, są także Siły Zbrojne Kataru.