1 lutego amerykańska Agencja Zaawansowanych Projektów Badawczych Departamentu Obrony DARPA (Defense Advanced Research Projects Agency) wybrała dwie firmy, których celem jest opracowanie projektu nowego samolotu transportowego (ekranoplanu), któremu nadano nazwę Liberty Lifter.

Prace te powierzono zespołom w składzie: General Atomics Aeronautical Systems (GA-ASI) z Maritime Applied Physics Corporation (MAPC) oraz Aurora Flight Sciences (oddział koncernu Boeing) z Gibbs & Cox i ReconCraft. Mają oni zaprojektować i zbudować demonstrator samolotu transportowego wykorzystującego efekt ekranu, zdolnego do transportu ciężkiej techniki wojskowej na duże odległości. DARPA oczekuje że dostarczone przez oba zespoły demonstratory będą latającymi łodziami wielkości zbliżonej do ciężkiego samolotu transportowego Boeing C-17 Globemaster III, zdolnymi do startu i lądowania na wodzie przy stanie morza 4 (wysokość fal od 1,25 do 2,5 m) i utrzymania się na powierzchni bez uszkodzeń strukturalnych przy stanie morza 5 (fale o wysokości od 2,5 do 4 m). Liberty Lifter ma być w stanie pokonać co najmniej 6500 Mm poruszając się na wysokości 30 m nad powierzchnią morza wykorzystując efekt ekranu i móc wznieść się na wysokość do 3000 m. Masa ekranoplanów powinna zawierać się w przedziale 226 800 – 272 200 kg, a koszt jednostkowy nie więcej niż 340 mln USD.

DARPA przeznaczyła na ten cel kwotę 16 mln USD (po osiem dla każdego zespołu). Wybrane drużyny zdecydowały się na skrajnie odmienne podejście do wizji swoich projektów. General Atomics wybrał układ dwukadłubowy ze skrzydłami umieszczonymi na wysokości osi podłużnej kadłuba (średniopłat). Taka konfiguracja zapewnić ma optymalne właściwości morskie. Napęd stanowić ma łącznie 10 turbowałowych silników umieszczonych na górnej powierzchni płata. Konkurencyjny zespół, z firmą Aurora Flight Sciences na czele, przygotował z kolei projekt klasycznego jednokadłubowego górnopłata napędzanego ośmioma silnikami turbośmigłowymi umieszczonymi klasycznie w krawędzi natarcia skrzydła. Wyraźnie widać podobieństwo do klasycznych łodzi latających ze słynnym Hughes H-4 Hercules (znanym jako Spruce Goose) na czele.

Artystyczna wizja ekranoplanu zaprojektowanego przez Aurora Flight Sciences w locie nad powierzchnią morza z wykorzystaniem efektu ekranu. Wyraźnie widać inspiracje łodziami latającymi. Fot. Flight Sciences

Prace realizowane mają być w dwóch fazach, pierwsza która obecnie została zainicjowana obejmuje opracowanie wstępnego projektu ze szczególnym uwzględnieniem wymagań operacyjnych zamawiającego. Ma ona potrwać 18 miesięcy, z których sześć poświęconych zostanie na prace koncepcyjne nad projektem, dziewięć następnych ma być przeznaczonych na dopracowanie projektu, a ostatnie trzy na przygotowanie do budowy prototypu. Druga faza, która ma rozpocząć się, według obecnie obowiązującego harmonogramu, w połowie 2024 roku ma obejmować opracowanie szczegółowego projektu oraz budowę prototypowych samolotów.